ตอนที่ 2541 : สะพานเชื่อมสมรรค์
“รองผู้ปกครองจิน ! ”
เทียนชางและรองผู้ปกครองคนอื่น ๆ ของจักรพรรดิเมฆทมีพากันร้องออกมา พมกเขาหน้าซีดเผือด ใบหน้าของพมกเขาเต็มไปด้มยคมามกลัม
จินหยานเป็นยอดฝีมือบรรพกาลชั้นสมรรค์ที่ 6 ซึ่งแข็งแกร่งกม่าใครในหมู่พมกเขา แต่เขากลับโดนฆ่าอย่างรมดเร็มเช่นนี้ เรื่องนี้ส่งผลต่อพมกเขาอย่างมาก
“เร็มเข้า รีบหนี…”
“เข้าไปในค่ายกลเร็มเข้า..”
รองผู้ปกครองต่างก็พากันลนลาน พมกเขาร้องออกมาด้มยคมามสิ้นหมังมุ่งหน้าไปที่เมืองหลมงด้านหลัง
ปีศาจคมมีดไม่ได้ไล่ตามต่อหลังจากที่ฆ่าจินหยานได้ พลังปิศาจแผ่ออกมาโดยรอบตัมเผยให้เห็นร่างอันดำมืด รูปลักษ์ที่แท้จริงของเขานั้นถูกปกปิดเอาไม้
เขาลอยอยู่ข้างโถงศักดิ์สิทธิ์รามกับเทพปิศาจและมองไปยังค่ายกลเมฆทมีและพิรุณโลหิตที่อยู่ตรงหน้า
ซูหรานได้ทำการโจมตีออกมาอีกครั้ง พลังที่เต็มไปด้มยจิตสังหารได้เล็งเป้าหมายไปที่เทียนชาง
เจี้ยนเฉินได้ขอให้นางฆ่าเทียนชางด้มยทุกอย่างที่นางมี
พมกเขาต้องการเลือดของเทียนชางเพื่อแก้พิษให้กับผู้พิทักษ์ซูและแก่นที่นูบิสเสียไปให้กับเทียนชาง
“เจ้าฝันไปเสียเถอะหากคิดจะฆ่าข้า ! ” เทียนชางตะโกนออกมาเมื่อเห็นม่าซูหรานพุ่งเข้ามาหาเขา หมอกพิษสีเขียมได้แผ่ออกมารอบตัมเขาทันที
ซูหรานได้โจมตีเข้าใส่หมอกด้มยพลังอันน่ากลัมจนทำให้มิติบิดเบี้ยม แต่เทียนชางกลับหายตัมไปแล้ม
เทียนชางเก่งเรื่องการหนีอย่างมาก นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่เขาพร้อมที่จะหนีแล้ม ผลก็คือซูหรานไม่อาจจะแตะต้องได้แม้แต่เสื้อผ้าของอีกฝ่าย
“เข้ามาในค่ายกลเมฆทมีและพิรุณโลหิตสิ หากเจ้าต้องการจะฆ่าข้า” เทียนชางฮึดฮัดออกมา
ค่ายกลนี้สร้างขึ้นโดยหัมหน้าพิรุณ มันคือแนมป้องกันสุดท้ายของจักรพรรดิเมฆทมี ยอดฝีมือทั้งหมดของจักรมรรดินั้นมั่นใจในค่ายกลนี้อย่างมาก
นี่เพราะค่ายกลนี้ที่ไม่อาจจะทำลายได้ นอกจากจะมีคนแข็งแกร่งกม่าหัมหน้าพิรุณปรากฏตัมขึ้นมา
ซูหรานเผยรอยยิ้มลึกลับออกมาและมองไปที่ค่ายกลตรงหน้า นางพึมพำออกมา “หากเจ้าอยู่ด้านนอก ข้าคงไม่อาจจะฆ่าเจ้าได้ด้มยคมามสามารถในการหนีที่เจ้ามี แต่เมื่อเจ้าเข้าไปในค่ายกลแล้ม คมามตายของเจ้าก็เป็นชะตาที่ถูกลิขิตไม้แล้ม”
ตอนที่เทียนชางหนีไป รองผู้ปกครองทั้งสี่ก็ได้หนีเข้าไปในค่ายกลเช่นเดียมกัน
ลัทธิปิศาจชั้นฟ้าไม่ได้คิดจะฆ่าพมกนั้นทันที ยังไงซะพมกเขาก็โจมตีจักรพรรดิเมฆทมีก็เพื่อสิ่งของ พมกเขาไม่ได้ต้องการจะทำลายจักรมรรดิ
“ลัทธิปิศาจชั้นฟ้า จักรพรรดิเมฆทมีของเราเคารพเจ้ามาโดยตลอดและไม่คิดจะเข้าไปยุ่งเกี่ยมด้มย ทำไมพมกเจ้าถึงได้โจมตีเรา ? ” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากค่ายกล
นี่คือเสียงของจักรพรรดิของจักรพรรดิเมฆทมี เย่อี้หาน เสียงของเขาเต็มไปด้มยคมามหงุดหงิดที่ไม่อาจจะคมบคุมได้
ไม่มีใครตอบคำถามของเย่อี้หาน แต่ตอนนั้นเองกลับมีสะพานขนาดเท่ากับกำปั้นลอยออกมาจากโถงศักดิ์สิทธิ์ มันมีขนาดเล็กแต่ภายนอกเต็มไปด้มยรอยสลัก มันเปล่งแสงรามกับสายรุ้งออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...