ตอนที่ 256: นิกายเทียนหัว
เมื่อเห็นตระกูลเซียไปไกลแล้ว ชายวัยกลางคนก็ตะโกนบอกคนของเขา “พวกเราเข้าไปในเมืองกัน ! “
ชายทั้งหมด 20 คนเดินผ่านยามรักษาการณ์ไป ไม่มียามรักษาการณ์ของเมืองคนใดที่กล้าที่จะขวางพวกเขา เพราะเมื่อดูจากสัตว์อสูรแล้ว พวกเขาก็คาดการณ์ได้ว่าชายเหล่านี้นั้นแข็งแกร่ง กลุ่มชายทั้งยี่สิบเข้าไปในเมืองอย่างสบาย
ชายที่นั่งอยู่บนหลังสัตว์อสูรระดับ 3 นำกลุ่มเข้าไปในถนน เขามองไปรอบ ๆ และหันไปดูกลุ่มที่อยู่ด้านหลังเขา “ศิษย์ฉาง ! “
“ท่านอาจารย์!” ทันใดนั้นเองหนึ่งในชายที่กำลังขี่สัตว์อสูรก็มาตรงที่ที่ชายวัยกลางคนอยู่และพูดออกมา “ท่านอาจารย์ต้องการให้ข้าทำอะไรหรือ ? “
“ศิษย์ฉาง พาคนไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่ตระกูลเซีย” ชายที่นั่งอยู่บนหลังสัตว์อสูรระดับ 3 พูดออกมาด้วยท่าทางเคร่งเครียด
“ขอรับ ท่านอาจารย์ ! ” ศิษย์พาบางคนไปเพื่อหาข้อมูลทันทีโดยที่ไม่ได้ถามอะไร
“พวกเรารอให้ศิษย์ฉางกลับมาสักพักก่อน” ชายที่อยู่บนหลังสัตว์อสูรหยุดที่ด้านข้างถนนและพูดกับกลุ่มของเขาที่เหลืออยู่
“พวกเราจะปฏิบัติตามท่านอาจารย์!” ชายที่อยู่ในเครื่องแบบที่เหลืออยู่พูดออกมา
หลังจากนั้น ชายสิบกว่าคนและสัตว์อสูรทั้งหมดก็รออยู่ที่ด้านข้างถนนอย่างอดทน บนถนนนั้น หลายคนที่ผ่านไปมาก็มองดูไปที่คนกลุ่มนี้ด้วยความสงสัย
กลุ่มของชายที่ออกไปหาข้อมูลขี่กลับมาอย่างรวดเร็ว หนึ่งในคนที่ถูกเรียกว่าศิษย์ฉางตรงมาที่ชายวัยกลางคนแล้วพูดออกมา “ท่านอาจารย์ พวกเรามาพร้อมกับข้อมูลบางอย่าง ! เมื่อไม่ถึงชั่วยามที่แล้ว ตระกูลเซียมาถึงที่เมืองเวคและพุ่งตรงไปที่ตระกูลไค่ทันที แต่พวกเขาก็ออกไปจากที่นั่นไม่นานหลังจากนั้น”
คิ้วของชายวัยกลางคนขมวดในขณะที่เขาพึมพำออกมา “ตระกูลไค่… เป็นไปอย่างที่ข้าคาดไว้จริง ๆ “
“ท่านอาจารย์ พวกเราควรจะไปที่ตระกูลไค่หรือไม่ ? ” ศิษย์ฉางถาม แม้ว่าเขาจะดูเหมือนรูปปั้น แต่เขาก็เป็นคนที่คิดอ่านรอบคอบมาก
ชายวัยกลางคนส่ายหน้าในขณะที่เขามองไปที่กลุ่ม “พวกเราไปหาโรงเตี้ยมและพักผ่อนกันก่อนในตอนนี้”
“ท่านอาจารย์ พวกเราจะไม่ไปที่ตระกูลไค่จริง ๆ หรือ ? ” น้ำเสียงสับสนดังขึ้นมาจากด้านหลัง
“สถานการณ์นี้มันค่อนข้างจะต่างออกไปหน่อย พวกเราไปหาโรงเตี้ยมกันก่อนเถิดตอนนี้” หลังจากนั้น ชายวัยกลางคนก็ขี่สัตว์อสูรไป
ในห้องที่ดูโอ่อ่าที่ประตูปิดอยู่ ชายวัยกลางคนและชายอีกสองคนที่มีอายุเท่ากันได้รวมกันอยู่ หนึ่งในนั้นใส่เครื่องแบบสีฟ้าและมีผมปรกหน้าอยู่เกือบทั้งหมด อีกคนเป็นชายที่มีผิวปุปะ โกนหัวและมีกล้ามแขนเป็นมัดโผล่ขึ้นมาให้เห็น
“ท่านอาจารย์ ท่านเรียกพวกเรามาที่นี่ทำไมงั้นหรือ ? ” ชายที่อยู่ในเครื่องแบบสีฟ้าถาม
“ตระกูลไค่ค่อนข้างซับซ้อน แม้แต่ลุยเซิ่งยังถูกพวกเขาฆ่า ดูเหมือนว่าภารกิจที่เจ้านิกายให้พวกเรามานั้นค่อนข้างยากที่จะทำให้สำเร็จได้”
“ท่านอาจารย์ ที่บนถนน ข้าได้ยินข้อมูลมากมายเกี่ยวกับเจี้ยนเฉิน ข่าวลือบอกว่า เขาร่วมมือกับเซียนปฐพีธาตุไฟ 2 คนในการฆ่าสัตว์อสูรระดับ 5 ไป ถ้าเขาสามารถสู้กับสัตว์อสูรระดับ 5 ได้ ความแข็งแกร่งของเขาคงไม่ใช่น้อยอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นไปได้มากที่ลุยเซิ่งจากตระกูลเซียถูกเจี้ยนเฉินฆ่าไป ภายในเมืองเวค คงมีแค่เขาเท่านั้นที่สามารถฆ่าคนที่มีความแข็งแกร่งระดับนั้นได้” ชายหัวล้านพูดขึ้นมา
คนที่ถูกเรียกว่าอาจารย์พยักหน้า “ภารกิจที่พวกเราได้มานั้นค่อนข้างยาก ลุยเซิ่งจากตระกูลเซียไม่ได้มีความแข็งแกร่งต่างจากข้ามาก ดังนั้น ข้าเลยไม่คิดว่าเขาจะมาตายที่นี่ ดูเหมือนว่าพวกเราต้องไปเยี่ยมจอมยุทธลึกลับที่มีนามว่าเจี้ยนเฉินนี่เสียแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...