ตอนที่ 2560 : ความสงบก่อนพายุ
เทียนเหยาคือชื่อของนายน้อยประกายดาว
คนไม่มากที่รู้จักชื่อนี้ นอกจากใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าแล้ว โดยทั่วไปแล้วทุกคนจะเรียกเทียนเหยาว่านายน้อยประกายดาว
เมื่อเขาได้ยินข้อความนี้ นายน้อยประกายดาวก็สีหน้าแข็งทื่อไปในทันที เขาอดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมา เขาได้แสดงท่าทีเคารพและกลัวออกมา
นายน้อยประกายดาวที่ถูกเอาใจมาโดยตลอดถึงกับหลงคิดว่าตัวเองดี ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตามในโลกเซียน เขาก็จะมีผู้ติดตามและผู้ชื่นชมรายล้อม ยอดฝีมือทั้งหมดปฏิบัติต่อเขาด้วยท่าทีสุภาพ ดังนั้นเขาจึงไม่หวั่นเกรงผู้ใด เขารู้สึกกลัวเมื่อเขาเผชิญหน้ากับพ่อของเขา ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า เท่านั้น
นายน้อยประกายดาวไม่ลังเลเมื่อถูกใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าเรียกตัว เขารีบผลักสองสาวข้างกายออกและรีบพุ่งไปยังยอดเขาโดยไม่ลังเล
ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้านั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในโถงศักดิ์สิทธิ์บนยอดเขา พลังของเขาถูกปกปิดเอาไว้ซึ่งทำให้เขาดูเหมือนกับมนุษย์ทั่วไป แต่สายตาของเขากลับดูลึกซึ้งราวกับจักรวาล สายตานั้นมองออกไปราวกับครุ่นคิดบางอย่าง
“คำนับท่านพ่อ ! ” นายน้อยประกายดาวมาถึงก็ได้คุกเข่าลงไปกับพื้นทันที
เสียงของเขาทำให้ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าได้สติกลับมา สายตาของเขาเปลี่ยนไปทันที เขามองไปที่นายน้อยด้านล่างด้วยสายตาที่ไม่อาจจะอธิบายได้ เขายังคงเงียบอยู่นาน
เมื่อเห็นว่าพ่อตัวเองไม่พูดอะไรออกมาอยู่นาน นายน้อยประกายดาวก็เริ่มสงสัยขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นพ่อตัวเองแสดงท่าทีแบบนี้ออกมาในรอบพันปีที่เขามีชีวิตอยู่
แต่นายน้อยประกายดาวไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเข้าใจว่าพ่อของเขานั้นสูงส่งจนเย่อหยิ่ง หากพ่อของเขาไม่ได้พูด เขากล้าจะพูดอะไรออกมาเช่นกัน
“เทียนเหยา เจ้าบ่มเพาะมากี่ปีแล้ว ? ” จากนั้นไม่นาน ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าก็ถามขึ้นมาช้า ๆ
“ท่านพ่อ ข้าเพิ่งบ่มเพาะได้พันปี” นายน้อยตอบกลับมาอย่างเคารพ
“แค่พันปี …” ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าพึมพำ “พันปีนั้นสั้นแค่ไหนกัน ? มันอาจจะแค่พริบตาเดียว แต่เจ้ากลับขึ้นมาเป็นราชาเทพช่วงปลายได้ แม้แต่ทั่วโลกเซียนก็มีคนแค่หยิบมือที่มีพรสวรรค์มากมายเช่นเจ้า มันไม่ได้แย่หากเทียบกับข้าในอดีต หากข้าสร้างมิติใหม่เพื่อให้เจ้าเติบโต อนาคตของเจ้าก็จะไร้ขีดจำกัด”
ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าพูดถูก คนที่ขึ้นมาเป็นราชาเทพช่วงปลายได้ในเวลาพันปีนั้นมีแต่ตัวตนสูงส่งในโลกเซียน คนส่วนมากใช้เวลาหลายหมื่นปี, แสนปีรึอาจจะหลายล้านปีกว่าจะมาถึงระดับนี้ได้
การขึ้นมาเป็นราชาเทพได้ในเวลาสองรึสามร้อยปีแบบเจี้ยนเฉินนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
แน่นอนว่าพวกยอดฝีมือที่กลับมาเกิดใหม่นั้นคือข้อยกเว้น
ผลก็คือใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าพอใจกับความสำเร็จของนายน้อยอย่างมาก เขาถึงกับภูมิใจในเรื่องนี้
“มันเพราะท่านพ่อให้การสนับสนุน” นายน้อยประกายดาวถ่อมตัว แต่อันที่จริงแล้วเขาเองก็รู้สึกภูมิใจเช่นกัน
“ดี” ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เขามองไปที่นายน้อยด้วยความรู้สึกซับซ้อนและพูดขึ้น “เทียนเหยา การบ่มเพาะไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะเป็นยอดฝีมือที่แท้จริงได้ ดังนั้นมันจึงได้เวลาที่เจ้าจะออกไปฝึกฝนภายนอก เจ้าไม่อาจจะกลับมาได้จนกว่าเจ้าจะขึ้นไปถึงขอบเขตตั้งต้น เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? ”
“ตามที่ท่านพ่อต้องการ..”
“เจ้าห้ามเอาคนไปกับเจ้าด้วย ข้าจะให้เจ้าเอายอดฝีมืออสงไขยไปด้วยได้แค่คนเดียว จำไว้ให้ขึ้นใจ…”
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...