เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2604

ตอนที่​ 2604: ผล​ของ​การ​เลี้ยงดู​อย่าง​เอาใจใส่​

“คราวนี้​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ต้อง​ไปถึงขอบเขต​ตั้งต้น​แน่​ ๆ แม้ว่า​มัน​จะไม่ได้​กิน​ศพ​ของ​ราชา​เทพ​, ขั้น​อสงไขย​และ​ขั้น น​บรรพกาล​ แต่เพียง​ศพ​ของ​เหนือ​เทพ​และ​ต่ำกว่า​นี้​ก็​เพียง​พอที่จะ​ทำให้​มัน​ทะลวง​ขอบเขต​แล้ว​” เจี้ยนเฉิน​อย่าง​ตื่นเต้น​

เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​เป็น​ตระกูล​ระดับสูง​ใน​ที่ราบ​เมฆา พวกเขา​มีความเป็นมา​นับ​ล้าน​ ๆ ปี หลังจากที่​เติบ​โตมา​เป็นเวลา​นาน น​ คน​จาก​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​นั้น​ก็​มีจำนวน​หลัก​แสน​คน​หรือ​มากกว่า​หนึ่ง​ล้าน​คน​

แม้ว่า​จะไม่มีผู้คน​ไม่มาก​นัก​ที่​มาถึงราชา​เทพ​หรือ​สูงกว่า​ แต่​ยังมี​หลาย​คน​ที่​ต่ำกว่า​ราชา​เทพ​มากมาย​รวมถึง​ขอบเขต​ดั้ งเดิม​และ​ขอบเขต​ศักดิ์สิทธิ์​

ถ้าคน​เหล่านี้​มารวมกัน​ มัน​ก็​เทียบ​เท่ากับ​ขั้น​อสงไขย​ได้​นับ​สิบ​คน​

“สำหรับ​ศพ​ของ​ขั้น​อสงไขย​ กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ต้อง​ใช้เวลา​พอสมควร​ใน​การ​ย่อย​พวก​มัน​ อย่างไรก็ตาม​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อม มตะ​สามารถ​ย่อย​ขอบเขต​เซียน​, ขอบเขต​ดั้งเดิม​และ​ขอบเขต​เทพ​ได้​แทบจะ​ในทันที​ แม้ว่า​พลัง​ภายใน​ของ​ผู้​บ่ม​เพาะ​เหล่านี้​จะ ะต่ำ​และ​ไม่มีที่ไหน​ใกล้​เตียง​กับ​ขั้น​อสงไขย​ก็ตาม​ แต่​มัน​มีอยู่​มากมาย​ สำหรับ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​แล้ว​ การ​มีปริมาณม มาก​ถือ​เป็นเรื่อง​ดี​” เจี้ยนเฉิน​คิด​ เขา​ลอย​อยู่​บน​ท้องฟ้า​และ​สังเกต​การต่อสู้​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ ในขณะที่​เขา​สน นใจ​อย่าง​ใกล้ชิด​กับ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ หาก​มีเรื่อง​ไม่คาดฝัน​เกิดขึ้น​

อย่างไรก็ตาม​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​เป็น​เพียง​ราชา​เทพ​ หาก​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ขอบเขต​ตั้งต้น​ มัน​ก็​จะตาย​แน่​ ๆ

“พืช​ชนิด​นี้​กล้า​ที่จะ​กิน​คน​จาก​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ของ​เรา​จริง ๆ​ เจ้าสมควร​ตาย​ ! ” ขั้น​อสงไขย​ใน​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงห หล่น​ตะโกน​ออกมา​อย่าง​มีโมโห​ เขา​ใช้ทักษะ​การต่อสู้​ระดับ​เทพ​ทั้น​ที​เพื่อ​ล้ม​คู่​ต่อ​สู่ของ​ครอบครัว​ตง​ ก่อนที่จะ​พุ่ง​เข ข้าหา​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ เขา​พุ่ง​เข้าหา​พร้อมกับ​จิต​สังหาร​

อย่างไรก็ตาม​ ทันทีที่​เขา​เคลื่อนไหว​ ชาย​ชรา​คน​หนึ่ง​ก็​ได้มา​ป้องกัน​เขา​และ​โจมตี​เขา​ด้วย​พลัง​ที่​น่ากลัว​

เขา​เป็น​ผู้อาวุโส​สูงสุด​ของ​ครอบครัว​ตง​

ท้ายที่สุด​ก่อนที่​ขั้น​อสงไขย​จาก​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​จะเข้าใกล้​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ เขา​ก็​ถูก​ฆ่าตาย​

“ผู้นำ​เทียน​หยวน​ นี่​ศพ​ของ​เขา​” ผู้อาวุโส​สูงสุด​มอบ​ศพ​ให้​กับ​เจี้ยนเฉิน​ทันที​

“ผู้อาวุโส​หลัว​ซีตาย​แล้ว​ โดย​พื้นฐาน​แล้ว​ผู้อาวุโส​ขั้น​อสงไขย​ช่วง​กลาง​และ​ช่วง​ปลาย​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ตาย​ไปแล้ ว​ มีเพียง​ข้า​และ​ผู้อาวุโส​ขั้น​อสงไขย​ช่วงต้น​เหลืออยู่​เพียง​ไม่กี่​คน​” ใน​สนามรบ​ที่อื่น​ใน​ตระกูล​ ชายหนุ่ม​คน​หนึ่ง​ที ​เต็มไปด้วย​เลือด​และ​บาดแผล​ที่​รุนแรง​ขณะที่​เขา​ต่อสู้​กับ​ครอบครัว​ตง​ซึ่งเห็นได้ชัด​ว่า​มีพลัง​มากกว่า​เขา​อย่าง​ชัดเจน​

เขา​เป็น​ผู้อาวุโส​ขั้น​อสงไขย​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ หลัว​เฟยเย่​

สายตา​ของ​หลัว​เฟยเย่​เต็มไปด้วย​ความสิ้นหวัง​ ขั้น​บรรพกาล​ของ​ครอบครัว​ตง​นั้น​กล้า​ถึงขั้น​สังหาร​คน​ที่​มีระดับ​การบ่ม​เพา าะ​ขั้น​อสงไขย​ที่​ต่ำกว่า​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ด้วยตัวเอง​ ทำให้​พวกเขา​ไร้​พลัง​สิ้นเชิง​

ตอนนี้​ ผู้อาวุโส​ที่​แข็งแกร่ง​กว่า​ทั้งหมด​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ได้​ตาย​ไปหมด​แล้ว​ ผู้อาวุโส​สูงสุด​ของ​ครอบครัว​ตง​ได ด้​ให้ความสนใจ​กับ​ผู้​บ่ม​เพาะ​ที่​ต่ำกว่า​เขา​และ​ไล่​ฆ่าทีละ​คน​ ๆ

หลัว​เฟยเย่​รู้​ว่า​เขา​ไม่อาจ​มีชีวิต​ได้​อีกต่อไป​ เพราะ​มัน​จะถึงตา​ของ​เขา​แล้ว​ในไม่ช้า​

ครอบครัว​ตง​ได้​ปิดผนึก​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​แล้ว​ ทำให้​มีคน​เข้ามา​ได้​เท่านั้น​ แต่​ไม่อาจ​ออก​ไปได้​ มัน​เป็นไปไม่ได้​ที่ เขา​จะหนี​

“ไปจัดการ​กับ​ราชา​เทพ​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ คน​นี้​ปล่อย​ไว้​ให้​ข้า​” ขั้น​บรรพกาล​จาก​ครอบครัว​ตง​มาถึงด้านหน้า​หลัว​เ เฟยเย่​ เขา​ต้อง​มอง​ไปที่​หลัว​เฟยเย่​อย่าง​เย็นชา​ ขณะที่​เขา​พูด​กับ​ผู้อาวุโส​ที่​ต่อสู้​กับ​เขา​

“ขอรับ​ ผู้อาวุโส​สูงสุด​ ! ” ขั้น​อสงไขย​ของ​ครอบครัว​ตง​คำนับ​อย่าง​สุภาพ​ก่อนที่จะ​บิน​ไปที่อื่น​

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้า​ หลัว​เฟยเย่​ ข้า​ดีใจ​ที่​ได้​ตาย​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ผู้อาวุโส​สูงสุด​ของ​ครอบครัว​ตง​ มัน​เป็น​สิ่งที่​ข้า​ภูมิใ ใจมาก​” หลัว​เฟยเย่​พูด​อย่าง​อนาถ​ ใบหน้า​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​เลือด​ ในขณะที่​เขา​หัวเราะ​เสียงดัง​ พร้อมกับ​เลือด​ที่​ไหล​ออก​ มาจาก​มุมปาก​ของ​เขา​อย่าง​ต่อเนื่อง​

ใน​ช่วงเวลา​สั้น​ กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ได้​ดูดซับ​เลือด​และ​พลัง​ปราณ​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​หลาย​แสน​คน​ แม้ว่า​คน​ที่​เ เก่ง​ที่สุด​จะเป็น​แค่​เหนือ​เทพ​ แต่​พลัง​ปราณ​ที่​สะสมไว้​นั้น​ก็​เทียบ​เท่ากับ​ขั้น​อสงไขย​หลาย​คน​ หลังจากที่​กิน​ซากศพ​จำน นวนมาก​เช่นนี้​ กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ก็​มาถึงขีดจำกัด​

กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ไม่สามารถ​ดูดซับ​ศพ​ได้​ทั้งหมด​ มัน​ทำได้​เพียง​ปล่อย​ให้​ศพ​กระจัดกระจาย​ไปทั่ว​พื้นดิน​และ​ปล่อย​ให้ เลือด​ไหลริน​ก่อนที่จะ​ทำให้​กลายเป็น​ละออง​

“คราวนี้​น่าจะ​เพียง​พอแล้ว​” เจี้ยนเฉิน​จ้อง​ไปที่​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ขณะที่​เขา​บ่ม​พึมพำ​กับ​ตัวเอง​ จากนั้น​เขา​ก็​มาถ ถึงด้านหน้า​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ใน​พริบตา​และ​เฝ้าดู​มัน​ด้วยตัวเอง​

ไม่กี่​ชั่ว​ยาม​หลังจาก​การต่อสู้​ใน​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ มัน​ก็ได้​จบ​ลง​อย่าง​สมบูรณ์​ เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ที่​เคย​ยืน​อ อยู่​บน​จุดสูงสุด​ของ​ที่ราบ​เมฆาได้​หาย​ไปอย่าง​แท้จริง​แล้ว​ตอนนี้​

เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​รวบรวม​ทรัพย์สิน​ใด​ ๆ จาก​การต่อสู้​ เขา​เฝ้ามอง​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​อย่าง​อดทน​ ผู้​คนใน​ครอบครัว​ตง​ได ด้​รวบรวม​ซากศพ​ของ​ราชา​เทพ​ที่​กระจัดกระจาย​มาให้​เขา​

“ผู้นำ​ตระกูล​เทียน​หยวน​ ซากศพ​ของ​ราชา​เทพ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​อยู่​ที่นี่​ทั้งหมด​แล้ว​ใน​แหวน​มิติ​อันนี้​ มัน​มีมากกว่า า​สี่ร้อย​ศพ​” ตง​เซียว​ หนึ่งในสี่​ผู้​ผู้อาวุโส​สูงสุด​ได้​ส่งแหวน​มิติ​ให้​กับ​เจี้ยนเฉิน​ด้วยตัวเอง​

ดวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​เต็มไปด้วย​ความสุข​

ราชา​เทพ​กว่า​ 400 ศพ​ ขั้น​อสงไขย​มากกว่า​ 20 ศพ​ และ​ขั้น​บรรพกาล​ 5 ศพ​ มัน​เป็นการ​เก็บเกี่ยว​ที่​ใหญ่​มาก​จาก​เผ่า​เทพ​ที ​ร่วงหล่น​

“เป็น​เจ้าที่​ได้รับ​ผลประโยชน์​จาก​เหตุการณ์​นี้​เพียง​คนเดียว​ กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ ข้า​ได้​เลี้ยงดู​เจ้าด้วย​ความพยายาม​ อย่าง​มาก​ อย่า​ทำให้​ข้า​ผิดหวัง​ล่ะ​” เจี้ยนเฉิน​จ้อง​ไปที่​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​และ​พูด​อย่าง​อ่อนโยน​

“เจี้ยนเฉิน​ ข้า​ได้​ติดต่อ​กับ​คน​ที่​ไปจัดการ​สำนัก​เต๋า​ฉุกเฉิน​และ​สำนัก​ปฐพี​สะเทือน​แล้ว​ ศพ​ของ​ทั้งสอง​สำนัก​กำลังจะ​ม มาหา​เจ้า” ตง​วู่​หมิง​มาถึงด้านหน้า​เจี้ยนเฉิน​และ​พูด​แกม​หัวเราะ​เบา​ ๆ