เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2606

ตอนที่​ 2606: อยู่​ด้านหลัง​ของ​เจ้า

เมื่อ​เจี้ยนเฉิน​สะบัดมือ​ โถงศักดิ์สิทธิ์​สีน้ำเงิน​ขนาด​เท่า​กำปั้น​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​

มัน​คือ​โถงศักดิ์สิทธิ์​ที่​ชื่อ​ โถงเมฆธารา​

เพียง​ความคิด​ประตู​ก็​เปิด​ออก​ราวกับว่า​มีพลัง​ที่​มองไม่เห็น​ปรากฏ​ขึ้น​จาก​ภายใน​ แหวน​มิติ​ใน​มือ​ของ​เจี้ยนเฉิน​มัน​ถูก​ ดูด​เข้าไป​ที่นั่น​ทั้งหมด​

“กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​เพียงแค่​บ่ม​เพาะ​ใน​โถงเมฆธารา​ใน​ช่วงเวลา​ถัดไป​ หาก​มีปัญหา​ใด​ ๆ เจ้าสามารถ​ติดต่อ​จิตวิญญาณ​วัตถุ ของ​โถงศักดิ์สิทธิ์​ได้​” เจี้ยนเฉิน​กล่าว​กับ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​

กลีบดอกไม้​ของ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​แกว่ง​ไปมาเบา​ ๆ ราวกับว่า​มัน​พยักหน้า​ให้​เจี้ยนเฉิน​ หลังจากที่​เห็น​อย่างนั้น​ เจี้ย ยนเฉิน​ก็​เก็บ​โถงเมฆธารา​และ​หาย​ไป

เจี้ยนเฉิน​ได้​เก็บ​โถงเมฆธารา​ไว้​ ตอนนี้​คง​ต้อง​ขึ้นอยู่กับ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​แล้ว​ล่ะ​ว่า​จะไปถึงระดับ​ไหน​ได้​

เขา​ไม่ได้​กังวล​ว่า​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​จะไม่สามารถ​ใช้แหวน​ได้​ เนื่องจาก​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ได้​พัฒนา​สติปัญญา​ไม่น้ อย​ไปกว่า​มนุษย์​ นอกจาก​ข้อจำกัด​ที่​มีมาแต่กำเนิด​ ทำให้​มัน​ไม่เป็น​ร่าง​เป็น​มนุษย์​และ​พูด​ได้​ก็​ไม่ต่าง​จาก​มนุษย์​ แม้ กระทั่ง​มนุษย์​บาง​แง่มุม การ​ใช้แหวน​มิติ​ก็​เป็น​เหมือนกับ​ปลอก​กล้วย​เข้า​ปาก​

กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ลอย​อยู่​ใน​โถงเมฆธารา​ เนื่องจาก​มาถึงขอบเขต​ตั้งต้น​จึงไม่สามารถ​ปกปิด​พลัง​ปราณ​ทั้งหมด​ ดังนั้น​พลั ง​และ​แรงกดดัน​ของ​ขอบเขต​ตั้งต้น​จะแผ่ออก​มาจาก​มัน​

แหวน​มิติ​วาง​อยู่​บน​พื้น​เงียบ ๆ​ ก่อนหน้า​นั้น​

ทันใดนั้น​ราก​ของ​กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ก็​เริ่ม​เติบโต​ขึ้น​ ราก​มากมาย​กลายเป็น​ยาว​หลาย​สิบ​เมตร​ใน​เสี้ยว​วินาที​ก็​เริ่ม ม​ที่จะ​พัน​รอบ​แหวน​มิติ​

ใน​เวลา​ต่อมา​ แหวน​มิติ​ทั้งหมด​ถูก​เปิด​ออก​และ​ซากศพ​ก็​ลอย​ออกมา​กอง​รวมกัน​อยู่​ภายใน​โถงเมฆธารา​

เมื่อ​มอง​ไปที่​ศพ​ กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ก็​อด​ไม่ได้​ที่จะ​สั่น​ มัน​เต็มไปด้วย​ความตื่นเต้น​

“ดอกไม้​ นาย​ท่าน​บอ​กว่า​ให้​เจ้าเริ่ม​ดูดซับ​อัน​ที่​อ่อนแอ​ก่อน​” ใน​ขณะนี้​เสียง​เย็นชา​ดัง​ขึ้น​จาก​ศาลา​ มัน​มาจาก​จิตวิ ญญาณ​วัตถุ​ของ​โถงเมฆธารา​

“ข้า​เข้าใจ​ ขอบ​คุณนาย​ท่าน​สำหรับ​อาหาร​” กล้วยไม้​กลืน​กิน​อมตะ​ตอบ​ แน่นอน​ว่า​มัน​ไม่อาจ​พูด​ได้​ มัน​จึงสื่อสาร​ผ่าน​พลั งจิต​

……

…

ในเวลาเดียวกัน​ บรรพชน​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​ เหลา​ม่าน​เทียน​ยืน​อยู่​กับ​บรรพชน​ของ​สำนัก​เต๋า​ฉุกเฉิน​ เห​อ​ยี่​เต๋า​ พร้อม มกับ​ใบ​หน้าที่​มืดครึ้ม​บน​ภูเขา​ของ​สำนักงานใหญ่​พันธมิตร​สี่เส้า พวกเขา​จ้องมอง​ไปยัง​ทิศทาง​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​และ​ส สำนัก​เต๋า​ฉุกเฉิน​ผ่าน​ค่าย​กล​ที่​ทรงพลัง​ที่สุด​ของ​พันธมิตร​สี่เส้า มีจิต​สังหาร​เต็ม​ใบหน้า​ของ​พวกเขา​

ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​อัคร​สูงสุด​ พวกเขา​สามารถ​สังเกต​ดู​ที่ราบ​เมฆาได้​ทั้งหมด​เพียง​ความคิด​เดียว​ พวกเขา​ได้​เห็น​การทำลายล้าง ง​ของ​เผ่า​เทพ​ที่​ร่วงหล่น​และ​สำนัก​เต๋า​ฉุกเฉิน​ แต่​ไม่มีอะไร​ที่​พวกเขา​สามารถ​ทำ​อะไร​ได้​ ทำให้​พวกเขา​ยังคง​ซ่อนตัว​อยู ​ที่นี่​เหมือน​คนขี้ขลาด​ เฝ้ามอง​สำนัก​และ​เผ่า​ที่​ทรงพลัง​ของ​พวกเขา​ที่​มีมานาน​หลาย​ล้าน​ปีถูก​ทำลาย​

“ครอบครัว​ตง​ ตระกูล​เทพเจ้า​แห่ง​ไฟ สำนัก​จักรวาล​ จะต้อง​มีสัก​วันที่​ข้า​ เหลา​ม่าน​เทียน​ จะทำให้​เจ้าต้อง​เสียใจ​กับ​การก กระทำ​ของ​เจ้า” เหลา​ม่าน​เทียน​พูด​ผ่าน​ไรฟัน​ เป็นไปไม่ได้​ที่​เขา​จะไม่รู้สึก​เจ็บปวด​กับ​การทำลายล้าง​บางอย่าง​ที่​เขา​ลงมื อ​ลงแรง​มากกว่า​ล้าน​ปี