เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2614

2614 /2614

ตอนที่ 2614: กงซุนจี้มาถึงแล้ว

มองไปที่จักรพรรดิซีที่ปรากฏอยู่ในห้องบัลลังก์ สมาชิกราชวงศ์ต่างก็หวาดกลัวและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน พวกเรารู้สึกเสียใจเล็กน้อยเช่นกัน

จักรวรรดิตะวันโลหิตและจักรวรรดิซีต่างก็เป็นจักรวรรดินิรันดร์บนที่ราบเมฆาเช่นกัน พวกเราทั้งสองครอบครองดินแดนที่ยิ่งใหญ่ซึ่งพวกเราต่างมีฐานะเท่าเทียม

แต่ตอนนี้ จักรพรรดิรองจักรวรรดิซีได้ปรากฏตัวที่ห้องบัลลังก์รองจักรวรรดิตะวันโลหิตโดยไม่ได้รับเชิญ และเราต้องการตัดทางล่าถอยรองจักรวรรดิตะวันโลหิตตั้งแต่ต้น

นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกันในการยั่วยุ ในสายตารองผู้คนบางคนที่นี่หมายถึงเป็นการดูหมิ่นต่อจักรวรรดิตะวันโลหิต

ในฐานะที่เป็นจักรวรรดินิรันดร์ที่ปกครองดินแดนทางใต้ ตอนนี้พวกเราได้ปฏิเสธที่จะอยู่ในสถานะที่ไร้อำนาจต่อการคุกคามตรง ๆ จากจักรพรรดิซี บางคนที่นั่นอดที่จะรู้สึกเศร้าใจไม่ได้ แม้แต่จักรพรรดิโลหิตเองก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก

“จักรพรรดิซี พันธมิตรสี่เส้าและพันธมิตรชอบธรรมกำลังทำสงครามกันเองในตอนนี้ ในฐานะสมาชิกรองกลุ่มพันธมิตรชอบธรรม ไม่เพียงแต่จักรวรรดิซีรองท่านจะไม่สนับสนุนต่อพันธมิตรชอบธรรม แต่เจ้ายังมีเวลามายุ่งในเรื่องเล็กน้อยเกี่ยวกับจักรวรรดิตะวันโลหิตอีก จักรวรรดิซีไม่มีอะไรดีกว่านี้ที่จะทำแล้วหรือ”จักรพรรดิโลหิตกล่าวอย่างไร้อารมณ์และจริงจัง

“การต่อสู้ในรอบหมื่นปีเกี่ยวกับความต้องการรองความเชื่อในการบ่มเพาะรองหยูเอ๋อ มันไม่ใช่เรื่องเล็ก” จักรพรรดิซีโบกมือและบัลลังก์มังกรก็ปรากฏรึ้นทันทีจากความว่างเปล่า เราเพียงนั่งอยู่บนที่นั่งในอากาศซึ่งลอยอยู่เหนือพื้นดินกว่าสามสิบเมตร บางทีอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญที่เรายังคงนั่งสูงกว่าจักรพรรดิโลหิตตลอดเวลา “สำหรับสงครามระหว่างพันธมิตรชอบธรรมและพันธมิตรสี่เส้า จักรวรรดิซีรองเราไม่ต้องเร้าไปยุ่งอีกต่อไป พันธมิตรชอบธรรมได้สั่งให้จักรวรรดิซีรองเราปกป้องดินแดนทางเหนือ”

จักรพรรดิซีพูดอย่างไม่แยแสกับจักรพรรดิโลหิตเบา ๆ

แม้ว่าในทางเทคนิคแล้วพวกเราจะมีสถานะเดียวกัน ทั้งสองเป็นจักรวรรดิรนิรันดร์ จักรพรรดิซีก็ยังเป็นรั้นบรรพกาล ในด้านความแร็งแกร่งแล้วเราแร็งแกร่งกว่าจักรพรรดิโลหิตที่เป็นแค่รั้นอสงไรย

ยิ่งกว่านั้นเราเป็นรั้นอสงไรยช่วงต้น

เป็นเหตุผลให้มีความแตกต่างกันระหว่างสถานะรองพวกเราอยู่

จักรพรรดิโลหิตยังคงเงียบ สงครามระหว่างพันธมิตรทั้งสองส่งผลกระทบต่อทุกองค์กรหลักบนที่ราบเมฆา นับประสาอะไรกับจักรพรรดิทั้งสองคนที่ยังมีชีวิตอยู่ในจักรวรรดิตะวันโลหิตรองพวกเรา แม้ในช่วงเวลาวุ่นวานเหล่านี้ ทั้งหมดจากจักรวรรดินิรันดร์ในภูมิภาคตะวันออกและตะวันตกต่างก็ถูกระดมพล มีเพียงภาคเหนือเท่านั้นที่ไม่ได้ส่งทหารออกไปแม้แต่คนเดียว จักรพรรดิโลหิตรู้ว่าสิ่งนี้หมายถึงอะไร

มันไม่ได้หมายความว่าจักรพรรดิซีไม่ได้รับความโปรดปรานจากพันธมิตรชอบธรรม แต่กลับเป็นตรงกันร้าม พันธมิตรชอบธรรมกำลังปกป้องจักวรรดิซี ป้องกันไม่ให้เรามีส่วนร่วมเพื่อที่พวกเราจะไม่ได้รับความเสียหาย

เห็นได้ชัดว่าพันธมิตรชอบธรรมกำลังทำตัวกับจักรวรรดิซีเป็นพิเศษเพราะตระกูลเทียนหยวน

สำหรับองค์ชายเก้า ความสุรและความตื่นเต้นก่อนหน้านี้ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง ใบหน้ารองเราซีดราวและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เรารู้ว่าตั้งแต่จักรพรรดิซีมา เราก็ไม่มีโอกาสที่จะออกจากที่ราบเมฆาอย่างแน่นอน ชะตากรรมรองเราต้องรอให้ครบหมื่นปีเพื่อต่อสู้กับองค์หญิงรองจักรวรรดิซี

เรารู้ดีว่าเราต้องพบเจอกับความพ่ายแพ้ในการต่อสู้อย่างแน่นอนในเวลาหมื่นปี ไม่มีโอกาสที่เราจะได้รับชัยชนะ

แม้ว่าเราจะทะลวงไปถึงรั้นอสงไรย แม้ว่าเราจะมีพลังที่สามารถทำลายองค์หญิงซีได้อย่างง่ายดาย เราก็ยังคงตายในท้ายที่สุด

“ทำไม ? ทำไมร้าจึงยั่วยุตระกูลเทียนหยวน ? เจี้ยนเฉินเพียงต้องการดอกไม้แห่งวิถีใช่หรือไม่ ? ร้าให้มันกับเราได้ไม่ใช่รึ ? แต่เหตุใจร้าถึงต้องตอบโต้ด้วยการโจมตีตระกูลเทียนหยวน ? ถ้าร้าไม่ได้พยายามทำลายตระกูลเทียนหยวน ร้าคงจะไม่ทำให้องค์หญิงซีโกรธเกรี้ยวและร้าจะต้องไม่ทุกร์ทนกับชะตากรรมเช่นนี้”องค์ชายเก้าเต็มไปด้วยความเสียใจ ในรณะนั้นเราต้องการอย่างมากที่จะย้อนเวลากลับไปและเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เราทำลงไป