ตอนที่ 2650 – ชะตากรรมของผู้เฒ่าเทียนซาน
ที่ราบเมฆาได้สงบลงแล้ว แต่บาดแผลจากสงครามจะยังคงไม่หายในช่วงเวลาสั้น ๆ
นอกจากนั้น ที่ราบเมฆาก็ประสบความสูญเสียครั้งใหญ่เช่นกัน ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขาลดลงอาจจะกลายเป็นที่ราบที อ่อนแอที่สุดจากที่ราบสี่สิบเก้าแห่งของโลกแห่งเซียน
จำนวนอัครสูงสุดในที่ราบลดลงเหลือสี่คน มีเพียง ตงวู่หมิงแห่งตระกูลตง, เลี่ยหยานหวูจิแห่งตระกูลเทพเจ้าแห่ง ไฟ, โจวซีเตาแห่งนิกายจักรวาล และผู้เฒ่าเทียนซานเท่านั้นที่ยังคงอยู่
ในอดีตทั้งสามคนได้รับบาดเจ็บอย่างหนักทำให้ยากมากสำหรับพวกเขาในการฟื้นตัวอย่างเต็มที่ในระยะเวลาอันสั้น โดยเ เฉพาะอย่างยิ่งย้อนกลับไปเมื่อ เลี่ยหยานหวูจิถูกบังคับให้ตกอยู่ในความคับแค้นโดยพันธมิตรสี่เส้า เขาได้เผาแก่น โลหิตของตัวเองโดยไม่ลังเลเลยเพราะอารมณ์อันร้อนแรงของเขา เป็นผลให้เขาได้รับบาดเจ็บโดยตรงที่แกนกลางของร่างกา ายทำให้ความแข็งแกร่งได้รับผลกระทบ มันจะมีอิทธิพลต่อการบ่มเพาะในอนาคตของเขาด้วยซ้ำ
เลี่ยหยานหวูจิไม่ใช่คนที่ได้รับบาดเจ็บที่เลวร้ายที่สุด แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บที่แกนกลางของร่างกาย แต่ก็ยัง งมีโอกาสฟื้นตัวได้ตามเวลาและสมบัติสวรรค์ เมื่อเทียบกับผู้เฒ่าเทียนซาน อาการบาดเจ็บที่เขาได้รับนั้นคล้ายกับ บรอยขีดข่วน
ในขณะที่ร่างกายของผู้เฒ่าเทียนซานถูกกัดกินไปโดยคำสาป มันก็ได้รับความเสียหายอย่างสิ้นเชิง เขาต้องละทิ้งมัน
เดิมทีผู้เฒ่าเทียนซานสามารถระงับคำสาปได้อย่างสมบูรณ์และชะลอการแพร่กระจาย แม้ว่าเขาจะไม่สามารถลบล้างมันได้ แต่เขาก็ยังคงอยู่ได้นานกว่านี้ ยิ่งเขามีเวลามากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีโอกาสที่เขาจะลบล้างมันได้อย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์บนที่ราบเมฆาได้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เมื่อเขาเห็นตงวู่หมิง โจวซีเตาและเลี่ยหยานหวูจ จิถูกทุบตีจนถึงจุดที่โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะต่อสู้กลับได้ เขาก็โจมตีออกไปโดยไม่ลังเล เขาหยุด ดระงับคำสาปของเขาเพื่อใช้ความแข็งแกร่งอย่างเต็มที่ในการต่อสู้กับบรรพชนสายลมพลิ้วเพียงเพื่อพัวพันเขาไว้
หากไม่ใช่ด้วยการเสียสละอย่างไม่เห็นแก่ตัวของผู้เฒ่าเทียนซาน คงเป็นไปไม่ได้ที่ ตงวู่หมิง, โจวซีเตา และ เลี่ย ยหยานหวูจิจะดำรงอยู่ได้จนกว่าเชื้อสายนักรบวิญญาณจะมาถึง อย่างน้อยที่สุดพวกเขาหนึ่งหรือสองคนจะต้องตาย
ไม่เพียงแต่อ่อนแอกว่า แต่พวกเขายังเสียเปรียบด้านจำนวนด้วย ความแตกต่างค่อนข้างมีนัยสำคัญ
ในวันนั้น ตงวู่หมิง, โจวซีเตา และ เลี่ยหยานหวูจิไม่ได้กังวลกับการรักษาโดยลากร่างที่ได้รับบาดเจ็บของพวกเขา าขึ้นไปบนยอดเขาเทียนซาน
แม้แต่เจี้ยนเฉินและซูหรานก็อยู่ที่นั่น
ในขณะนั้น องค์กรระดับสูงสุดทั้งสี่ที่เป็นตัวแทนของที่ราบเมฆาทั้งหมดได้รวมตัวกันที่นั่น
แม้ว่ามรดกของตระกูลเทียนหยวนจะขาดไปและสมาชิกที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาก็คือซูหรานเท่านั้น แต่ก็ไม่มีใคร สามารถเพิกเฉยต่อสถานะของพวกเขาได้แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงก็ตาม
แม้ว่าตระกูลเทียนหยวนในปัจจุบันจะไม่มีความแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็สามารถยืนอยู่ในระดับเดียวกับตระกูลตง, นิกาย ยจักรวาลและตระกูลเทพเจ้าแห่งไฟ ตำแหน่งของพวกเขาอาจสูงกว่าด้วยซ้ำ
ตรงหน้าพวกเขาทั้งห้าคือผู้เฒ่าเทียนซาน
นี่คือจิตวิญญาณของผู้เฒ่าเทียนซาน เขาได้ละทิ้งร่างกายของเขาแล้วมีชีวิตรอดในรูปแบบของวิญญาณ
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ผู้เฒ่าเทียนซานก็ยังไม่สามารถหลุดพ้นจากคำสาปได้ ด้ายสีเขียวยื่นออกมาจากจุ ดตันเถียนในจิตวิญญาณของเขา มันเหมือนกับว่าด้ายกำลังพุ่งไปที่ศีรษะของผู้เฒ่าเทียนซาน
ทันทีที่พวกเขาได้ยินเช่นนั้น เศษเสี้ยวเล็ก ๆ แห่งความหวังของตงวู่หมิงและโจวซีเตาที่ถืออยู่ก็ดับลงทันที
สิ่งของที่มีมาแต่กำเนิดจากธรรมชาตินั้นล้ำค่าเกินไป สิ่งของดังกล่าวรวมถึงกล้วยไม้เบญจธาตุของหัวหน้าพิรุณและเห หล็กเมฆวารีซึ่งฟ้าครามที่น่านับถือตามหา พวกมันทั้งหมดเป็นสิ่งของที่มีมาแต่กำเนิดจากธรรมชาติ
แม้ว่าพวกมันจะไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับสมบัติระดับเทพระดับเก้า แต่ก็หายากกว่ามาก โดยปกติมีเพียงผู้เชี่ยวชาญระดับสู งเท่านั้นที่จะมีสิ่งของดังกล่าว
“เจ้าไม่จำเป็นต้องทำเพื่อข้า เรายังมีเวลาอีกหมื่นปีมิใช่หรือ ? ใครจะรู้บางทีข้าอาจจะหาวิธีลบล้างคำสาปในช่ว วงเวลานั้นได้” ผู้เฒ่าเทียนซานกล่าว
หลังจากออกจากยอดเขาเทียนซาน เจี้ยนเฉินค่อนข้างเงียบ เขาคิดอยู่เสมอว่าจะช่วยเหลือผู้เฒ่าเทียนซานได้อย่างไร
เขาคิดได้เพียงพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงและตระกูล เต๋าที่จะมีผู้เชี่ยวชาญที่เข้าใจกฎแห่งคำสาปจนถึงขั้นอัครส สูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 อย่างน้อยที่สุดพวกเขาอาจไม่มีคนที่เข้าใจกฎแห่งคำสาปจนถึงระดับนั้น แต่พวกเขาสามารถขอให ห้ผู้เชี่ยวชาญแบบนั้นช่วยเขาในการถ่วงเวลาได้
เจี้ยนเฉินไม่ได้พยายามที่จะคิดถึงตระกูลเต๋าเป็นผลให้เหลือเพียงพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง
เขายังคงมีบุญคุณมากพอในพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง มันน่าจะเพียงพอแล้วที่องค์หญิงใหญ่ อี้ซินของพวกเขาจะลงมื อเอง อย่างไรก็ตามเขามีพระคุณเป็นไพ่ใบสุดท้ายที่เขาสามารถใช้เพื่อปกป้องตระกูลเทียนหยวนได้ เขาได้เตรียมมัน ไว้เพื่อต่อสู้กับใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า ดังนั้นการใช้มันในตอนนี้จะเป็นการตัดเส้นทางสุดท้ายของตระกูลเทียน นหยวน
“ กฎคำสาปของข้าอยู่แค่ระดับราชาเทพเท่านั้น แม้ว่าข้าจะใช้แกนสีทองของกฎจนหมด แต่ข้าก็สามารถเข้าถึงขั้นอ อสงไขยได้เท่านั้น หมื่นปี ข้าสงสัยว่าข้าจะสามารถเข้าใจกฎแห่งคำสาปถึงขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 ได้ในหมื นปีหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินถอนหายใจในขณะที่เขารู้สึกไร้พลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...