เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2663

ตอนที่​ 2663 : ตระกูล​เจียง​และ​ฟางจิง

ตอนที่​พวกเขา​พูดคุย​กัน​อยู่​นั้น​ใคร​จะไปรู้​ว่า​เด็ก​ไร้​หัวใจ​เดินทาง​มาถึงเขตแดน​ของ​โลก​เซียน​แล้ว​ สุดท้าย​เขา​กับ​ เจี้ ยนเฉิน​ก็​ปรากฏตัว​ตรงหน้า​อุโมงค์​ที่​ส่อง​ประกาย​แสงหลาก​สีออกมา​

เจี้ยนเฉิน​มอง​ไปรอบ​ ๆ ทันทีที่​มาถึง เขา​ไม่ได้​สนใจ​อุโมงค์​แสงเลย​แม้แต่น้อย​

ยานอวกาศ​นับไม่ถ้วน​ขนาด​และ​รูปร่าง​ต่าง ๆ​ จอด​อยู่​อวกาศ​โดยรอบ​ ทุก​ลำ​ต่าง​ก็​ปิด​การทำงาน​ของ​ค่าย​กล​ป้องกัน​และ​จอด​อยู ​เงียบ ๆ​ โดย​ไม่มีการป้องกัน​เลย​แม้แต่น้อย​ พวก​มัน​ราวกับ​ยาน​ผี​

กลุ่ม​ทหาร​ใน​ชุด​เกราะ​ได้​เดิน​ออก​มาจาก​ยานอวกาศ​ไปยัง​ยานอวกาศ​อีก​ลำ​ มัน​ราวกับว่า​พวกเขา​กำลัง​ทำการ​ตรวจสอบ​บางอย่าง​

มัน​มียอด​ฝีมือ​ขอบเขต​ตั้งต้น​คอย​คุ้มกัน​อยู่​ แต่​เมื่อ​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ทหาร​ที่อยู่​ขอบเขต​เทพ​ มัน​ก็​ไม่อาจจะ​มีใคร​ต่ อต้าน​เลย​แม้แต่น้อย​ ไม่มีใคร​กล้า​ขวาง​ทางทหาร​พวก​นั้น​ มีแค่​ยานอวกาศ​ที่​ถูก​ตรวจสอบ​แล้ว​เท่านั้น​ที่จะ​เปิด​ค่าย​กล​ป้อง งกัน​อีกครั้ง​แล้ว​ค่อย ๆ​ เดิน​ทางผ่าน​อุโมงค์​ที่อยู่​ด้านหน้า​

“มัน​น่าจะเป็น​คน​ที่​คอย​เข้าไป​ใน​ซาก​โลก​จิตวิญญาณ​ ข้า​ไม่คิด​เลย​ว่า​มัน​จะมีมาก​เช่นนี้​” เจี้ยนเฉิน​ทึ่ง​ตอนที่​มอง​ไปยั ง​ยานอวกาศ​โดยรอบ​

“นี่​แค่​อุโมงค์​นำไปสู่​โลก​จิตวิญญาณ​ อุโมงค์​เดียว​นี่​มีไว้​เพื่อ​พวก​ที่​ต่ำกว่า​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​” เด็ก​ไร้​หัวใจ​อธิบาย ย​

เจี้ยนเฉิน​พยักหน้า​รับรู้​ จากนั้น​เขา​ก็​ถามเด็ก​ไร้​หัวใจ​เรื่อง​ทะเล​บรรพกาล​ต่อ​ แต่​เด็ก​ไร้​หัวใจ​ไม่คิด​จะพูด​รายละเอีย ยด​ให้​ชัดเจน​นัก​ เขา​แค่​เตือน​เจี้ยนเฉิน​ไม่ให้​สนใจ​มัน​ก็​เท่านั้น​

“หืม​ ? พี่​ซูเหลียน​ สอง​คน​ด้านหน้า​เรา​ไม่ได้​อยู่​ใน​ยานอวกาศ​ พวกเขา​ต้อง​เป็น​คน​ไร้​หัวนอน​ปลายเท้า​ที่​ผู้อาวุโส​พูดถึง ง​แน่​ พวกเขา​น่าสงสาร​จริง ๆ​ พวกเขา​ถึงกับ​ไม่มีที่​ให้​พัก​ พวกเขา​ได้​แต่​อยู่​ใน​อวกาศ​รอบนอก​ที่​น่ากลัว​โดย​ไม่มีการป้องก กัน​จาก​ค่าย​กล​ใด​ ๆ และ​รับ​อันตราย​อย่าง​ต่อเนื่อง​…”

เสียง​ของ​ผู้หญิง​ดัง​ขึ้น​มาจาก​ด้านหลัง​ ด้านหลัง​เจี้ยนเฉิน​หลาย​สิบ​กิโลเมตร​มีสตรี​หลาย​คน​ยืน​อยู่​บน​ยานอวกาศ​ยาว​หลาย​ห หมื่น​เมตร​ คน​ที่​เด็ก​ที่สุด​ดู​อายุ​ 17-18 ปี ส่วน​คน​ที่​แก่​ที่สุด​นั้น​ดูเหมือน​จะอายุ​ 70 ปี

คน​ที่​พูด​นั้น​คือ​คน​ที่​เด็ก​ที่สุด​ ดูเหมือนว่า​นาง​ไม่ค่อย​ได้​ออกมา​ภายนอก​ ดังนั้น​างจึงไม่ได้​มีประสบการณ์​อะไร​มาก​เรื อง​โลก​ภายนอก​ นาง​รู้สึก​สงสัย​ใน​ทุกอย่าง​ที่​นาง​พบ​ราวกับว่า​นี่​มัน​คือ​เทพนิยาย​ ตา​ของ​นาง​เป็นประกาย​และ​สะท้อน​ความใส ส​ซื่อ​ของ​นาง​

“เจียง​ห​รัว​ ระวัง​ปาก​เจ้าด้วย​ พวก​ที่​ไม่มียานอวกาศ​ไม่จำเป็นต้อง​อ่อนแอ​ไร้​หัวนอน​ปลายเท้า​ มัน​เป็นไป​ได้ที่​พวกเขา​จะแข ข็งแกร่ง​อย่าง​มาก​จน​ไม่ต้อง​ใช้ยานอวกาศ​ เงียบ ๆ​ หน่อย​ จะได้​ไม่สร้าง​ปัญหา​ขึ้น​มา ตระกูล​เจียง​ของ​เรา​แข็งแกร่ง​ก็​จริง​ แต่​ที่นี่​มีตัวตน​มากมาย​ใน​โลก​เซียน​ที่​แข็งแกร่ง​ยิ่งกว่า​ตระกูล​เจียง​ของ​เรา​” หญิงสาว​ข้าง​กาย​เจียง​ห​รัว​พูด​ขึ้น​ นาง ง​เหมือน​จะอายุ​ประมาณ​ 20 ปี นาง​ดู​เป็นผู้ใหญ่​และ​รอบคอบ​ ใบหน้า​ของ​นาง​เหมือนกับ​ตกแต่ง​มาอย่าง​ดี​ สายตา​ของ​นาง​สะท้อน​คว วาม​เย็นชา​ออกมา​อยู่​ตลอด​ บางครั้ง​สายตา​ของ​นาง​ยัง​เผย​ความอาฆาต​ออกมา​

แน่นอน​ว่า​ความอาฆาต​นี้​ไม่ได้​ส่งตรง​ถึงใคร​ กลับกัน​แล้ว​มัน​เป็นธรรมชาติ​ของ​นาง​ที่เกิด​จาก​สิ่งที่​นาง​เจอ​มาใน​ชีวิต​ มั น​คือ​หลักฐาน​ว่า​นาง​เป็น​คน​ที่​โหดร้าย​

“ก็ได้​ ข้า​เข้าใจ​แล้ว​ พี่​ซูเหลียน​” เจียง​ห​รัว​พูด​ขึ้น​โดย​มีท่าที​ไม่ได้​สนใจ​อะไร​มาก​นัก​ นาง​เติบ​โตมา​ใน​ตระกูล​เจีย ยง​ซึ่งนาง​เข้าใจ​ว่า​ตระกูล​นั้น​แข็งแกร่ง​แค่​ไหน​ อย่าง​น้อย​ ๆ คนนอก​ทั้งหมด​ที่​นาง​เห็น​ตลอด​หลาย​ร้อย​ปีที่ผ่านมา​นี้​ล้ว วนแต่​แสดง​ความเคารพ​และ​กลัว​ต่อ​ตระกูล​ของ​นาง​ แม้ว่า​นาง​จะรู้​ว่า​มีหลาย​ตัวตน​ที่​ยิ่งใหญ่​กว่า​ตระกูล​เจียง​ใน​โลก​เซียน​ แต่​มัน​ก็​ไม่ง่าย​ที่จะ​พบ​กับ​พวก​นั้น​

“ลด​ยาน​ลง​และ​ถอยกลับ​ไปพัน​กิโลเมตร​” ตอนนั้น​หญิง​ชรา​บน​ดาดฟ้า​ยาน​ก็ได้​พูด​ขึ้น​ นาง​ได้​มอง​ไปยัง​เด็ก​ไร้​หัวใจ​ด้วย​ส สีหน้า​เคร่งเครียด​

“ท่าน​ย่า​ มีอะไร​กัน​ ? เรา​ไม่ได้​ทำ​อะไร​เลย​ ทำไม​เรา​ต้อง​ถอยกลับ​ไปด้วย​ ? หาก​เรา​ถอยกลับ​ไปพัน​กิโลเมตร​ มัน​หมายความว่ า​เรา​ต้อง​ต่อ​แถว​ไปอีก​หลาย​วัน​น่ะ​สิ” เจียง​ห​รัว​ถามด้วย​ความ​สับสน​จ

ในเวลาเดียวกัน​ ฟางจิงก็​กำลัง​เดินทาง​มายัง​ซาก​โลก​จิตวิญญาณ​เช่นกัน​ ดังนั้น​นาง​จึงได้​อยู่​กับ​คน​ของ​ตระกูล​เจียง​

“ข้า​แค่​ออกมา​ดู​” ฟางจิงพูด​ด้วย​ท่าที​เฉยเมย​ นาง​ดู​ไร้อารมณ์​ไม่ยิ้ม​เลย​แม้แต่น้อย​ สิ่งเดียว​ที่​คน​ตระกูล​เจียง​จดจำ​นา าง​ได้​คือ​ลมหายใจ​อัน​เย็นชา​ของ​นาง​

แต่​คน​ของ​ตระกูล​เจียง​ไม่ได้​สนใจ​เรื่อง​นี้​เพราะ​พวก​นาง​ต่าง​ก็ได้​เห็น​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ฟางจิงแล้ว​

“ ท่านหญิง​ฟาง” หญิง​ชรา​ที่​เป็น​ผู้อาวุโส​สูงของ​ตระกูล​เจียง​ทักทาย​ฟางจิงด้วย​ท่าที​เป็นกันเอง​

ฟางจิงแค่​พยักหน้า​ตอบรับ​ นาง​ยังคง​เย็นชา​และ​ห่างเหิน​เช่นเคย​ราวกับว่า​ยอด​ฝีมือ​บรรพกาล​ไม่ได้​มีค่า​ใน​สายตา​ของ​นาง​

นาง​ได้​ไปถึงที่​หัว​ยาน​และ​มองออก​ไปด้านหน้า​ นาง​เห็น​เจี้ยนเฉิน​และ​เด็ก​ไร้​หัวใจ​อยู่​ที่นั่น​

แต่​เมื่อ​นาง​เห็น​แผ่น​หลัง​ของ​เจี้ยนเฉิน ​ ร่าง​ที่​คุ้นเคย​ของ​เขา​กลับ​เหมือน​กระบี่​อัน​คม​พริบ​ที่​กรีด​เปิด​รู​ใน​ความ มทรงจำ​ที่​นาง​ได้​ผนึก​เอาไว้​

ฟางจิงหรี่ตา​ลง​ทันที​ นาง​ได้​นึกถึง​เจี้ยนเฉิน​ทันที​