ตอนที่ 2694: ใคร่ครวญ
จินหงเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ เขาไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาเลย เขายังคงแน่นิ่ง ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาแสดงอาการกังวลเกี่ยวกับปัญหาเรื่องหมอกที่เจี้ยนเฉินกล่าวถึงเ เท่านั้น
อย่างไรก็ตามจินหงไม่รู้ว่าเมื่อสายเลือดของเขาตื่นขึ้น หยดเลือดจากหมาป่านภาโบราณก็อุ่นขึ้นพร้อม ๆ กัน มันสั่นเบา ๆ ขณะที่ความอบอุ่นท่วมหัวใจของเจี้ยนเฉิน
“หยดเลือดมีปฏิกิริยาอีกครั้งจริง ๆ นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ข้าสามารถสัมผัสถึงสายเลือดภายในจินหงอย่างคลุมเครือผ่านเลือด ดูเหมือนว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่จินหงจะได้รับ การยอมรับในมรดกของหมาป่านภาโบราณจากอัจฉริยะทั้งหมดที่หมาป่านภามี ดูเหมือนว่าเป็นเพราะเศษเลือดของหมาป่านภาโบราณไหลผ่านร่างกายของเขา”
“ เพียงแต่สายเลือดบางลงมาก…”
เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงสายเลือดของจินหงผ่านหยดเลือด และเขายังสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจากสายเลือดของจินหง ซึ่งทำให้เขาเข้าใจว่าจินหงได้ตระหน นักถึงการมีอยู่ของหยดเลือดแล้ว
อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาตอบจินหงอย่างใจเย็น “ข้าเพิ่งค้นพบร่องรอยของความแปลกประหลาดบางอย่างเกี่ยวกับหมอกอันเนื่องมาจากประสาทสัมผัสที่แหลมคม ข้ าไม่รู้อย่างอื่นนอกจากนั้น”
“หยางยู่เทียน ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อเจ้า เจ้าต้องเข้าใจว่านี่ไม่ใช่โลกเซียน เราไม่สามารถดูดซับพลังงานจากสิ่งรอบข้างเพื่อเติมเต็มพลังงานที่เราใช้ไปได้ เราต้องเติมเต็มพลังด ด้วยเหรียญผลึก เราอยู่ในภูเขาโลกาแฝด เราต้องต่อสู้กับสัตว์อสูรกลืนชีวิตเมื่อไหร่ก็ตามที่มันโผล่มา การใช้พลังงานไปในการต่อสู้สูงมาก ดังนั้นเราต้องปันส่วนพลังงานที่เรา ามี หากเราห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงานอย่างหมดจดเพราะความรู้สึกที่ไม่น่าไว้วางใจของเจ้า มันจะเป็นภาระสำหรับเรามากซึ่งจะทำให้เราช้าลง” อัจฉริยะจากนิกายกระบี่จักรพรรดิบงกชกล่า าว เขาพูดกับเจี้ยนเฉินอย่างเท่าเทียม
เห็นได้ชัดว่าหลังจากการต่อสู้ครั้งก่อน พวกอัจฉริยะที่นี่ไม่กล้าดูถูกเจี้ยนเฉินอีกต่อไป เขาได้รับความเคารพจากพวกเขา
“นายน้อยจินหง ข้าขอถามได้ไหมว่านายน้อยค้นพบอะไร ? ” เหอเฉียนเฉียนถาม
จินหงยังคงเงียบ เขามองออกไปจากเจี้ยนเฉิน พลางจ้องมองไปยังหมอกสีเทาที่ปกคลุม หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเขาพูดช้า ๆ ว่า “ข้าไม่พบความผิดปกติใด ๆ แต่ข้ารู้สึกไม่สบายใจด้วยเหต ตุผลบางอย่าง ข้าไม่รู้ว่าความรู้สึกไม่สบายใจนั้นมาจากสัตว์อสูรกลืนชีวิตหรือจากสิ่งอื่น อย่างไรก็ตามในกรณีนี้ ข้าจะแนะนำให้ทุกคนห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงานและหลีกเลี่ยงการสั มผัสกับหมอก” ด้วยเหตุนี้จินหงจึงเป็นคนเริ่มและพลังงานมหาศาลก็ไหลออกมาจากร่างกายของเขาทันทีสร้างม่านพลังกั้นรอบตัวเขา
เมื่อมีจินหงเป็นต้นแบบ อัจฉริยะหลายสิบคนก็ทำตามเขาอย่างไม่เต็มใจ พวกเขาเริ่มปกป้องตัวเองด้วยพลังงาน แม้แต่ราชาเทพที่เสียสละของพวกเขาก็ทำเช่นเดียวกัน
ในท้ายที่สุด อัจฉริยะประมาณสองในสามตัดสินใจที่จะใช้พลังงานของพวกเขาเพื่อสร้างม่านพลังงาน ยังมีคนไม่กี่คนที่ปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องนี้ พวกเขาไม่เต็มใจที่จะเสียพลังงานไปโด ดยเปล่าประโยชน์
“ไอ้บ้า ตอนนี้เราต้องถือเหรียญผลึกตลอดเวลา เราต้องเติมพลังงานที่เรากำลังเสียไปตลอดเวลา การเดินทางไม่ง่ายเหมือนเดิมอีกต่อไป” ใครบางคนบ่นในใจ
“หยางยู่เทียน ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหมอกนี้จะเป็นอย่างที่เจ้าอธิบาย ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าเล่นตลกกับเรา ข้าอาจจะทำอะไรเจ้าไม่ได้ในโลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น แต่ข้าจะท ทำให้เจ้าต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อข้ากลับไปที่โลกเซียน…”
“ยังมีบางคนที่ไม่ได้ห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงาน ข้าคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน ข้าจะปล่อยให้พวกเขาเป็นแบบนี้ต่อไปและดูว่ามีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับหมอกจริงหรือไม่…”
“โจวจื้อ ในครั้งนี้เจ้าเอาเปรียบข้า” เส้าเหวินปินและคงเฟยหยินเสริมด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
โจวจื้อรู้สึกขมขื่น จริง ๆ แล้วเขายังคงเงียบอยู่ ในขณะนั้นเขารู้สึกเสียใจเหมือนกัน ถ้าเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินแข็งแกร่งขนาดนี้ เขาคงไม่มีทางออกไปยืนหยัดข้างหน้า
ทุกคนเดินผ่านภูเขาโลกาแฝดในระดับที่ช้ามาก เหล่าราชาเทพไม่ได้เดินทางเป็นเส้นตรง แต่พวกเขาเปลี่ยนเส้นทางไปเรื่อย ๆ
เนื่องจากสภาพทางภูมิศาสตร์ที่เคลื่อนที่ของภูเขาโลกาแฝด พื้นดินจึงสั่นไหวเหมือนแผ่นดินไหวเป็นครั้งคราว ทำให้สภาพทางภูมิศาสตร์เปลี่ยนไปเล็กน้อย ดังนั้นทิศทางที่พวกเขาเดินทาง งเข้าไปก็จะเปลี่ยนไปเช่นกัน พวกเขาอาศัยทักษะลับเพื่อระบุตำแหน่งของเมืองร้อยเซียนที่ห่างไกลผ่านการเชื่อมต่อ ซึ่งทำให้พวกเขาไม่หลงทาง ดังนั้นพวกเขาจึงยังอยู่ในเส้นทาง
ในพริบตา เหตุการณ์การต่อสู้ของเจี้ยนเฉินและฉู่เจี๋ยก็ผ่านไป 3 วัน ในช่วงสามวันนั้น พวกเขาถูกโจมตีโดยสัตว์อสูรกลืนชีวิตหลายตัว สัตว์อสูรกลืนชีวิตมีความแข็งแกร่งที่แตก กต่างกันไปซึ่งตัวที่แข็งแกร่งที่สุดได้ไปถึงระดับราชาเทพช่วงกลาง
การต่อสู้ครั้งนั้นเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงที่สุดที่พวกเขาเคยสัมผัสนับตั้งแต่พวกเขาเข้าสู่โลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น แม้แต่จินหงซึ่งเป็นที่รู้กันว่าแข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม ก็ลงมือเอง อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นเช่นนั้นกลุ่มของพวกเขาก็ประสบความสูญเสียไม่น้อย ราชาเทพที่เสียสละหลายสิบคนเสียชีวิต
สัตว์อสูรกลืนกลืนชีวิตที่เทียบเท่ากับราชาเทพช่วงกลางสามารถกลืนกินพลังชีวิตของราชาเทพช่วงต้นได้อย่างง่ายดายในขณะที่มันต่อสู้กับพวกเขา ด้วยเหตุนี้ มันจึงสามารถฟื้นฟูบ บาดแผลได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหนก็ตาม มันเป็นเหมือนสัตว์ประหลาดอมตะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...