เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2694

2694 /2703

สรุปบท ตอนที่ 2694: ใคร่ครวญ: เทพกระบี่มรณะ

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 2694: ใคร่ครวญ – เทพกระบี่มรณะ โดย Internet

บท ตอนที่ 2694: ใคร่ครวญ ของ เทพกระบี่มรณะ ในหมวดนิยายแฟนตาซี เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ตอนที่ 2694: ใคร่ครวญ

จินหงเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ เขาไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาเลย เขายังคงแน่นิ่ง ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาแสดงอาการกังวลเกี่ยวกับปัญหาเรื่องหมอกที่เจี้ยนเฉินกล่าวถึงเ เท่านั้น

อย่างไรก็ตามจินหงไม่รู้ว่าเมื่อสายเลือดของเขาตื่นขึ้น หยดเลือดจากหมาป่านภาโบราณก็อุ่นขึ้นพร้อม ๆ กัน มันสั่นเบา ๆ ขณะที่ความอบอุ่นท่วมหัวใจของเจี้ยนเฉิน

“หยดเลือดมีปฏิกิริยาอีกครั้งจริง ๆ นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ข้าสามารถสัมผัสถึงสายเลือดภายในจินหงอย่างคลุมเครือผ่านเลือด ดูเหมือนว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่จินหงจะได้รับ การยอมรับในมรดกของหมาป่านภาโบราณจากอัจฉริยะทั้งหมดที่หมาป่านภามี ดูเหมือนว่าเป็นเพราะเศษเลือดของหมาป่านภาโบราณไหลผ่านร่างกายของเขา”

“ เพียงแต่สายเลือดบางลงมาก…”

เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงสายเลือดของจินหงผ่านหยดเลือด และเขายังสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจากสายเลือดของจินหง ซึ่งทำให้เขาเข้าใจว่าจินหงได้ตระหน นักถึงการมีอยู่ของหยดเลือดแล้ว

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาตอบจินหงอย่างใจเย็น “ข้าเพิ่งค้นพบร่องรอยของความแปลกประหลาดบางอย่างเกี่ยวกับหมอกอันเนื่องมาจากประสาทสัมผัสที่แหลมคม ข้ าไม่รู้อย่างอื่นนอกจากนั้น”

“หยางยู่เทียน ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อเจ้า เจ้าต้องเข้าใจว่านี่ไม่ใช่โลกเซียน เราไม่สามารถดูดซับพลังงานจากสิ่งรอบข้างเพื่อเติมเต็มพลังงานที่เราใช้ไปได้ เราต้องเติมเต็มพลังด ด้วยเหรียญผลึก เราอยู่ในภูเขาโลกาแฝด เราต้องต่อสู้กับสัตว์อสูรกลืนชีวิตเมื่อไหร่ก็ตามที่มันโผล่มา การใช้พลังงานไปในการต่อสู้สูงมาก ดังนั้นเราต้องปันส่วนพลังงานที่เรา ามี หากเราห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงานอย่างหมดจดเพราะความรู้สึกที่ไม่น่าไว้วางใจของเจ้า มันจะเป็นภาระสำหรับเรามากซึ่งจะทำให้เราช้าลง” อัจฉริยะจากนิกายกระบี่จักรพรรดิบงกชกล่า าว เขาพูดกับเจี้ยนเฉินอย่างเท่าเทียม

เห็นได้ชัดว่าหลังจากการต่อสู้ครั้งก่อน พวกอัจฉริยะที่นี่ไม่กล้าดูถูกเจี้ยนเฉินอีกต่อไป เขาได้รับความเคารพจากพวกเขา

“นายน้อยจินหง ข้าขอถามได้ไหมว่านายน้อยค้นพบอะไร ? ” เหอเฉียนเฉียนถาม

จินหงยังคงเงียบ เขามองออกไปจากเจี้ยนเฉิน พลางจ้องมองไปยังหมอกสีเทาที่ปกคลุม หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเขาพูดช้า ๆ ว่า “ข้าไม่พบความผิดปกติใด ๆ แต่ข้ารู้สึกไม่สบายใจด้วยเหต ตุผลบางอย่าง ข้าไม่รู้ว่าความรู้สึกไม่สบายใจนั้นมาจากสัตว์อสูรกลืนชีวิตหรือจากสิ่งอื่น อย่างไรก็ตามในกรณีนี้ ข้าจะแนะนำให้ทุกคนห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงานและหลีกเลี่ยงการสั มผัสกับหมอก” ด้วยเหตุนี้จินหงจึงเป็นคนเริ่มและพลังงานมหาศาลก็ไหลออกมาจากร่างกายของเขาทันทีสร้างม่านพลังกั้นรอบตัวเขา

เมื่อมีจินหงเป็นต้นแบบ อัจฉริยะหลายสิบคนก็ทำตามเขาอย่างไม่เต็มใจ พวกเขาเริ่มปกป้องตัวเองด้วยพลังงาน แม้แต่ราชาเทพที่เสียสละของพวกเขาก็ทำเช่นเดียวกัน

ในท้ายที่สุด อัจฉริยะประมาณสองในสามตัดสินใจที่จะใช้พลังงานของพวกเขาเพื่อสร้างม่านพลังงาน ยังมีคนไม่กี่คนที่ปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องนี้ พวกเขาไม่เต็มใจที่จะเสียพลังงานไปโด ดยเปล่าประโยชน์

“ไอ้บ้า ตอนนี้เราต้องถือเหรียญผลึกตลอดเวลา เราต้องเติมพลังงานที่เรากำลังเสียไปตลอดเวลา การเดินทางไม่ง่ายเหมือนเดิมอีกต่อไป” ใครบางคนบ่นในใจ

“หยางยู่เทียน ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหมอกนี้จะเป็นอย่างที่เจ้าอธิบาย ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าเล่นตลกกับเรา ข้าอาจจะทำอะไรเจ้าไม่ได้ในโลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น แต่ข้าจะท ทำให้เจ้าต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อข้ากลับไปที่โลกเซียน…”

“ยังมีบางคนที่ไม่ได้ห่อหุ้มตัวเองด้วยพลังงาน ข้าคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน ข้าจะปล่อยให้พวกเขาเป็นแบบนี้ต่อไปและดูว่ามีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับหมอกจริงหรือไม่…”