เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 288

ตอนที่ 288 – มาถึงเมืองทหารรับจ้าง

ประตูมิติเปิดให้ใช้แต่ก็ต้องมีค่าใช้จ่าย ทุกคนต้องมอบแกนอสูรระดับ 5 ในขณะที่จำนวนนั้นแตกต่างกันไป คนทั่วไปโดยเฉลี่ยแล้วต้องส่งมอบคนละ 1 แกน

ด้วยราคาเริ่มต้นขนาดนี้จะทำให้ตระกูลเซียและนิกายเทียนหัวในอาณาจักรวายุครามพบว่ามันยากที่จะจ่าย แต่นี่เป็นที่ที่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนจากหลายอาณาจักรรวมตัวกันพร้อมด้วยเซียนสวรรค์ แกนอสูรไม่กี่แกน ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเห็นว่ามันมีราคาแพง

ตระกูลเทียนฉินมีชาย 40 คนที่เข้าร่วมงานชุมนุม แต่ครึ่งหนึ่งของพวกเขาเป็นเพียงผู้คุ้มกันในการเดินทาง ในความเป็นจริงมีคนเพียง 10 คนเท่านั้นที่ไปที่เมืองทหารรับจ้าง

ผู้อาวุโสสูงสุดนำกลุ่มไปที่ประตูมิติและกวาดตามองคนที่อยู่ข้างหลังเขา ก่อนที่จะส่งแกนอสูร ระดับ 5 จำนวนหลายแกนไปยังเซียนสวรรค์ท่านหนึ่งที่ยืนเฝ้าดูอยู่ ” มีคนทั้งหมด 9 คนที่นี่ และพวกเรามีแกนอสูรจำนวน 9 อัน

เซียนสวรรค์จากอาณาจักรต้าโจวรับเอาแกนอสูรด้วยรอยยิ้ม “เจ้าเข้าไปได้ ข้าหวังว่าเจ้าจะมีผลการแข่งขันที่น่าพอใจ”

ผู้อาวุโสสูงสุดพูดจาอย่างสุภาพอีกสองสามคำกับเซียนสวรรค์ก่อนที่จะเดินผ่านประตูมิติไป ด้วยก้าวเพียงก้าวเดียว เขาก็สามารถข้ามหลายพันไมล์ไปยังอีกด้านหนึ่งของทวีปเทียนหยวน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินและหมิงตงก็ตามหลังฉินเซียวผ่านประตูมิติไป

ด้านข้างของผู้อาวุโสสูงสุด มีเทียนโจวและเพื่อนทหารรับจ้างทั้งสามของเขา หมิงตง เจี้ยนเฉิน ฉินเซียวและยังมีชายวัยกลางคนที่ดูเย็นชาอีกคน เขาสวมเสื้อคลุมสีดำและมีหน้าตาราวกับว่าไม่เคยยิ้มมาก่อนเลย ดวงตาทั้งสองข้างของเขาเย็นชาเป็นพิเศษ พวกมันทอประกายดุร้าย

“เจี้ยนเฉิน ชายผู้นี้เรียกว่าฉินเจว่ อย่างไรก็ตามเขาไม่ใช่ทายาทสายตรงของตระกูลเทียนฉิน เขาเป็นทารกที่ถูกทอดทิ้งจากโลกภายนอกที่บิดาของข้าเก็บมาเลี้ยง ข้างนอกเขาเย็นชาและถือสันโดษ แต่เนื่องจากเขาได้รับการเลี้ยงดูจากตระกูลเทียนฉิน หัวใจของเขาจึงภักดีต่อเรา นอกจากนี้เนื่องจากความสามารถในการบ่มเพาะและความแข็งแกร่ง รวมถึงการฝึกฝนอย่างหนักของเขา เขาจึงกลายเป็นเซียนปฐพีเมื่อสามปีที่แล้ว” ฉินเซียวพูดกับเจี้ยนเฉินด้วยเสียงเบา ๆ สีหน้าของเขาได้แสดงความชื่นชมเป็นอย่างมาก

ด้วยสิ่งนั้นตระกูลเทียนฉินก็ข้ามผ่านประตูมิติ ช่วงเวลาที่เจี้ยนเฉินก้าวข้ามไป เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากชั้นพลังงานที่มองไม่เห็นได้ปกคลุมเขาก่อนที่จะถึงอีกด้านหนึ่ง

เขาปรากฏตัวในป่าทึบที่ซึ่งผู้คนหลายร้อยคนได้รวมตัวกันอยู่ พวกเขาผ่านประตูมิติมาก่อน

“ข้าไม่คิดว่าโลกนี้จะมีอะไรที่ลึกลับเหมือนประตูมิติ ผู้เชี่ยวชาญที่ยอดเยี่ยมที่เป็นคนสร้างประตูมิตินี้ได้ใช้วิธีการที่น่าอัศจรรย์เพียงใด” เจี้ยนเฉินถอนหายใจด้วยความชื่นชม เขาต้องการบรรลุเป้าหมายเป็นอย่างมากและตั้งตารอจนถึงวันที่เขาจะไปถึงระดับดังกล่าวเช่นกัน

“ไปกันเถอะ เมืองทหารรับจ้างอยู่ตรงหน้าพวกเรา” หลังจากรอให้ทุกคนมาถึงผู้อาวุโสสูงสุดนำกลุ่มออกจากป่า เนื่องจากสัตว์อสูรไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในประตูมิติ ทุกคนจึงได้แต่เดินเท่านั้น แม้จะมีข้อเท็จจริงดังกล่าว การเดินทางนั้นค่อนข้างเร็ว

ป่าไม่ได้ใหญ่มากนัก เมื่อพวกเขาเดินออกจากมัน พวกเขาเข้าไปในทุ่งราบที่มีคนเพียงไม่กี่คนดั่งเช่นกลุ่มของเจี้ยนเฉินที่กำลังเดินไปที่เมืองทหารรับจ้าง ในบางครั้งกลุ่มอื่น ๆ ที่ขี่สัตว์อสูรที่ผ่านไปจะส่งฝุ่นให้ลอยขึ้นไปในอากาศ มีบางคนที่บินผ่านท้องฟ้าไปด้วยสัตว์อสูรที่บินได้บางชนิดเช่นกัน

ทุกอย่างเหมือนกับเมื่อกลุ่มของเจี้ยนเฉินที่ออกจากตระกูลเทียนฉินเป็นครั้งแรก ข้อแตกต่างในการเดินทางของพวกเขาในตอนนี้ก็คือพวกเขากำลังเดินแทนที่จะบิน

บนถนน เทียนโจวยังคงจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่หลังของเจี้ยนเฉิน หากไม่ใช่เพราะความกังวลของเขาเกี่ยวกับผู้อาวุโสสูงสุดแล้ว เทียนโจวก็น่าจะฆ่าเขาไปแล้ว

เมื่อเห็นว่าเจี้ยนเฉินไม่สนใจเขาราวกับว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นการมีอยู่ของเทียนโจว เทียนโจวก็โกรธมากจนต้องกัดฟันกรอด ๆ ใจของเขาปรารถนาให้เจี้ยนเฉินพูดจาขัดแย้งกับเขา ด้วยวิธีนั้นเทียนโจวจะสามารถสอนบทเรียนให้กับเขาได้