เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 306

ตอนที่ 306: ออกไป

เจี้ยนเฉินมีสีหน้าเคร่งเครียดเมื่อเขาเห็นภาพตรงหน้าก่อนที่จะพูดว่า “มันไม่ฉลาดเลยที่จะเข้าหาพวกเขาตอนนี้ รีบออกไปกันเถอะ” หากเขาไม่มีคนที่บาดเจ็บอย่างฉินเซียวอยู่ด้วย,เขาคงจะเข้าไปสังเกตสถานการณ์ข้างหน้า เพื่อประโยชน์ของฉินเซียว เขาจะให้ความสำคัญกับความปลอดภัยเป็นอันดับแรก

เจี้ยนเฉินดึงเปลหามออกมาและพาหญิงสาวออกไปจากที่นั่นขณะที่เทียนเจว๋กัดริมฝีปากแล้วตามติดมาด้านหลัง

พื้นดินเริ่มสั่นไหวอีกครั้งเนื่องจากภูเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แม้แต่พื้นดินที่อยู่ใกล้เท้าของเจี้ยนเฉินก็เริ่มแตก เสียงการต่อสู้ที่ดุเดือดดังสนั่นทำให้หูของเขาขยับไปมาจากการสั่นสะเทือน

มีชายผู้กล้าหาญอีกสองสามคนที่ดึงดูดสายตา พวกเขามุ่งหน้าไปยังเสียงของการต่อสู้ ส่วนใหญ่สูญเสียเข็มขัดมิติไปแล้วและมีบาดแผลที่ถูกพันอย่างแน่นหนาบนร่างกายในขณะที่บางคนดูค่อนข้างน่าสังเวช ทันทีที่พวกเขาเห็นสมาชิกที่บาดเจ็บอยู่เบื้องหลังเจี้ยนเฉิน อีก 2 คนจึงรีบเข้าไปหาเจี้ยนเฉิน

ทั้งสองคนนั้นเร็วมาก พวกเขาเดินทางหลายร้อยเมตรในเวลาอันรวดเร็ว พวกเขาทั้งคู่สังเกตเห็นว่าเจี้ยนเฉินและหญิงสาวมีอายุไม่เกิน 25 ปี พวกเขาจึงมั่นใจมากขึ้น หนึ่งในพวกเขาตะโกนว่า หยุดเดี๋ยวนี้ ! หลังจากนั้นพวกเขาจึงเข้ามาล้อมรอบ

ดวงตาของเจี้ยนเฉินพุ่งพรวดขณะที่หญิงสาวคว้าคันธนูและยิงธนูสีทอง 2 ดอก มันพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ลูกศรสีทอง 2 ดอกเดินทางผ่านอากาศด้วยเส้นสีทองราวกับว่ามันเป็นดาวตกที่พุ่งเข้ามาใกล้กับชายทั้งสองเรื่อย ๆ

เมื่อทั้งสองเห็นหญิงสาวหยิบธนูออกมา พวกเขาจึงหยิบอาวุธเซียนของตนออกมาเตรียมพร้อมทันที เมื่อลูกศรสีทองถูกยิงออกมา พวกเขาก็โบกดาบของพวกเขาเพื่อพยายามที่จะตัดลูกศร

” เซียนปฐพี ! ” หัวใจของเจี้ยนเฉินเต้นไม่เป็นจังหวะ เจี้ยนเฉินสามารถบอกได้ว่าสองคนนั้นแข็งแกร่งแค่ไหนจากการสัมผัสพลังเซียน

ปัง ! ปัง !

ระเบิดฟุ้งกระจายหลังจากเสียงโลหะทั้งสอง ควันจากการระเบิดทำให้ฝุ่นและหญ้าลอยขึ้นไปในอากาศ มันปกคลุมร่างของชายทั้งสอง จากนั้นชายสองคนก็ลอยกระเด็นขึ้นไปในท้องฟ้า พวกเขากระอักเลือดออกมาเต็มปากโดยไม่ได้ตั้งใจ

ถึงแม้ว่าหญิงสาวอายุน้อย แต่นางก็เป็นคนที่แข็งแกร่งและมั่นใจในการฆ่าคน ไม่เหมือนคนที่เกิดและเติบโตอย่างสุขสบาย เช่นเดียวกับทหารผ่านศึกที่แข็งกระด้างซึ่งมีประสบการณ์การต่อสู้นับไม่ถ้วน นางพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า ขณะนั้นนิ้วเรียวงามเหมือนหยกของนางเหยียดลูกศรบนคันธนู นางเหนี่ยวลูกศรอย่างช้า ๆ และปล่อยลูกศรสีทองออกไปทันที

“วูช วูช !

มันตามมาด้วยเสียงกังแหลมขณะที่ลูกศรสีทอง 2 ดอกทิ้งร่องรอยแสงสีทองไว้ขณะที่มันพุ่งไปหาชายสองคน ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนอง ลูกศรก็ยิงทะลุหน้าอกของพวกเขา

“อ๊า ! “

ชายสองคนร้องเสียงดังอย่างปวดร้าวพร้อมกันเมื่อพวกเขารู้สึกว่าหมัดรูขนาดเท่ากำปั้นทะลุผ่านทรวงอกของพวกเขา เมื่อลูกศรสีทองผลักร่างของพวกเขา พลังงานที่เหลือจึงระเบิดภายในร่างกายและทำลายอวัยวะภายในทันที ชายทั้งสองกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด หลังจากนั้นพวกเขาก็นิ่งเงียบทันที

พวกเขาสองคนเป็นเซียนปฐพี แต่พวกเขาทั้งคู่กลับตายด้วยหญิงสาวและคันธนูได้อย่างง่ายดาย

ทุกคนในพื้นที่สามารถเห็นการต่อสู้ครั้งนี้ได้อย่างชัดเจน ผู้คนที่เริ่มมีความคิดเกี่ยวกับการปล้นเจี้ยนเฉินและกลุ่มของเขาถอนตัวทันที

“ใครคือหญิงสาวเสื้อคลุมสีเหลืองนั่นและทำไมนางแข็งแกร่งขนาดนั้น ? ชาย 2 คนที่คิดจะยึดป้ายของพวกเขาคือเซียนปฐพี แต่พวกเขากลับถูกนางฆ่าตายง่าย ๆ … “

“ข้าเห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่แก่ แต่นางจะแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่ยังเด็กได้อย่างไร ? ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับนางในอนาคตจะได้รับพรอย่างแท้จริง … “

“ชู่ว ! พูดเบา ๆ นางอาจได้ยินเจ้า ! ถ้านางโกรธ เราจบเห่แน่หากนางยิงอีกครั้ง..”

“ถูกต้องแล้วเจ้าหนู เด็กหนุ่มอย่างเจ้าควรหุบปาก ปากพล่อย ๆ แบบนี้อาจทำให้เจ้าเดือดร้อน ระวังสิ่งที่พูดออกมา ข้าขอล่ะในนามของสวรรค์ อย่าพูดอะไรที่ไม่จำเป็นเลย..”

จากสถานที่ห่างไกลชายสามคนเริ่มพูดคุยกันเอง ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้เจี้ยนเฉิน พวกเขาได้เพียงจ้องมอง

หลังจากนั้นแทบไม่มีใครกล้าปิดเส้นทางของเจี้ยนเฉินและกลุ่ม เจี้ยนเฉินยังคงแบกเปลในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้า หลังจากที่เขาเจอคนสองคนที่ขวางเส้นทาง เขาเก็บข้าวของของพวกเขา วงแหวนมิติและเข็มขัดมิติที่ดูหรูหรา

หญิงสาวมองดูเจี้ยนเฉินตะลุยเก็บข้าวของของผู้ชายโดยไม่พูดอะไรสักคำ นางรัดคันธนูไว้ด้านหลังและติดตามเจี้ยนเฉินออกไป