เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 353

ตอนที่ 353: ตระกูลหลานหมิงแห่งเมืองต้าเซี่ย

เมื่อเจี้ยนเฉินตกลงที่จะคุ้มครองพวกเขาจนไปถึงเมือง ผู้คุ้มกันต่างก็มีความสุขเพราะว่าการที่มีเซียนปฐพีอยู่ด้วยจะทำให้พวกเขาเดินทางได้อย่างปลอดภัยโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับใครก็ตามที่มีเจตนามุ่งร้าย โดยเฉพาะพวกโจรวายุดำ

เจี้ยนเฉินได้ถูกเชิญอย่างสุภาพให้เข้าไปนั่งในรถม้าโดยที่เขาไม่รู้ว่ามันตายแล้ว ม้าทั้งหมดที่พวกเขามีหากไม่ถูกฆ่าก็หนีไปแล้ว นอกเหนือจากสัตว์อสูรระดับ 3 สามตัวที่ลากรถม้าแล้วก็ไม่มีม้าตัวอื่นให้นั่งได้อีก

เมื่อไม่อาจปฏิเสธการต้อนรับด้วยความหวังดีของชายกลางคนได้ เจี้ยนเฉินเลือกที่จะนั่งบนรถม้าในส่วนที่คนขับรถม้านั่ง

น้องชาย ลมด้านนอกค่อนข้างแรง เจ้าควรกลับไปด้านใน ! ชายผู้นั้นยิ้มให้เจี้ยนเฉินด้วยความสุภาพ

เซียนปฐพีจะได้รับการพิจารณาให้เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนำภายในเมืองต้าเซี่ย และตระกูลหลานหมิงก็สามารถบอกได้ว่าเป็นหนึ่งในสองตระกูลชั้นนำตั้งแต่ที่ผู้นำของพวกเขาได้ก้าวมาเป็นเซียนปฐพี หากพวกเขาสูญเสียผู้นำไป ตำแหน่งของพวกเขาในเมืองต้าเซี่ยก็จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างถาวร ผู้เยี่ยมยุทธในตระกูลเหล่านี้ก็มีเพียงไม่เท่าไรในเมืองต้าเซี่ย เพราะงั้นการที่มีเซียนปฐพีอยู่ทำให้ตำแหน่งและพลังสูงขึ้นมาก

ไม่เป็นไร ข้าเพลิดเพลินกับการนั่งตรงนี้ เจี้ยนเฉินพูด

ชายกลางคนไม่อยากพูดอีกต่อไป ถ้าพวกเขาพยายามโน้มน้าวให้เขานั่งที่อื่นแล้ว มันจะเป็นอันตรายมากกว่าดี

ในขณะนั้นกลิ่นหอมก็ลอยออกมาจากประตูด้านหลัง ขณะที่มันถูกเปิดโดยหญิงสาวเสื้อคลุมแดงและกำลังเดินออกมา นางนั่งถัดจากเจี้ยนเฉินที่อยู่บนที่นั่งของคนขับพร้อมกับมองมาที่เจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่สวยงามของนางและพูดเบา ๆ ขอบคุณผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพวกเรา ข้าชื่อว่าหลานหยิง ข้าขอทราบชื่อนายน้อยได้หรือไม่ ?

เจี้ยนเฉินกวาดตามองสาวงามที่อยู่ข้าง ๆ ก่อนที่จะหันกลับไปมองด้านหน้า เจ้ามากมารยาทไปแล้ว ข้าชื่อ หยางยู่เทียน

งั้นนี่ก็คือนายน้อยหยาง นางน้อยหยางจะเดินทาทงไปที่ไหนและนายน้อยมาจากที่ใด ? ตาของหลานหยิงจ้องมองมาที่เจี้ยนเฉินพร้อมกับดวงตาที่สดใสของนาง แต่เมื่อนางเห็นคิ้วของเจี้ยนเฉิน นางก็รีบพูดอย่างเร่งรีบ ข้าขออภัย ข้าแค่อยากรู้อยากเห็น หากนายน้อยหยางไม่ต้องการบอกก็ไม่เป็นไร ยกโทษให้กับความหยาบคายของข้าด้วย

เจี้ยนเฉินหัวเราะและพูด คุณหนูจริงจังเกินไปแล้ว ข้ามาจากอาณาจักรที่ห่างไกลและเดินทางไปทั่วทวีปเพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์ของข้า ท้องฟ้าเป็นดั่งหลังคาและพื้นดินเป็นดั่งเตียงนอนขณะที่ข้าเดินทาง

งั้นก็ไม่แปลกใจนักที่นายน้อยหยางแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เป็นเพราะได้บ่มเพาะมากอย่างยาวนานนั่นเอง

….

รถม้ายังคงเคลื่อนที่อย่างช้า ๆ ขณะที่ผู้คุ้มกันอีก 10 คนเดินทางอยู่ใกล้ ๆ ด้านข้างรถม้า บนถนนพวกเขาเจอทหารรับจ้างธรรมดาหลายคนที่ขี่ม้า ชายวัยกลางคนก็ได้ใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อม้าสองสามตัวเพื่อผู้คุ้มกันขึ้นมา 2 คนต่อ 1 ตัว

2 ชั่วยามต่อมาผู้คุ้มกัน 10 คนซึ่งตัวเปียกโชกไปด้วยเลือดและรถม้าก็เข้ามาในเมือง บนถนนทุกคนเริ่มสังเกตเห็นพวกเขาและจับกลุ่มคุยกันเอง

นั่นไม่ใช่ตระกูลหลานหมิง ? ขนาดพวกเขายังได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ อีกฝ่ายที่เป็นศัตรูจะทรงพลังเพียงใด ?

ตระกูลหลานหมิงเป็นหนึ่งในสองตระกูลชั้นนำของเมืองต้าเซี่ย ข้าได้ยินมาว่าผู้นำของพวกเขาคือเซียนปฐพีอีกด้วย ใครขวัญกล้าบังอาจกระตุ้นตระกูลหลานหมิงและตระกูลโห่วไหน่…

เจี้ยนเฉินที่สวมชุดดำนั่งอยู่ที่นั่งคนขับรถม้า ผู้คุ้มกันยังคงนำทางอยู่ใกล้ ๆ ขณะที่หลานหยิงยังคงอยู่ในรถม้า

ทันใดนั้นก็มีเสียงที่โกรธเกรี้ยวดังขึ้นอยู่เบื้องหน้าพร้อมกับกลุ่มขี่สัตว์อสูรขนาดใหญ่ได้พุ่งเข้ามาหารถม้าด้วยความโกรธ คนที่พุ่งนำหน้าคือชายชราที่กำลังขี่สัตว์อสูร หมาป่าพายุ ระดับ 4

ในเวลานั้นชายกลางคนที่ได้เห็นชายชราก็ยิ้มและทักทายออกไปว่า ท่านผู้นำ ! ท่านผู้นำมาแล้ว!

ผู้นำแห่งตระกูลหลานหมิงได้มาถึงกลุ่มของพวกเขาอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ผู้คุ้มกันที่อยู่ในกลุ่มพูดออกมาอย่างยินดี คารวะท่านผู้นำ !

เขาพุ่งออกมาพร้อมกับความวิตกกังวลก่อนที่จะตะโกนเสียงดังว่า หยิงเอ๋อ หยิงเอ๋อ เจ้าสบายดีหรือไม่ !