เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 355

ตอนที่ 355: เสือขาวสุดแกร่ง

จากที่เห็น เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะสงสัยการมองเห็นของตัวเอง นี่คือสัตว์อสูรระดับ 6 ที่บาดเจ็บซึ่งความแข็งแกร่งในตอนนี้พอ ๆ กับสัตว์อสูรระดับ 5 จริง ๆ ? ไม่ว่าจะมองอย่างไรมันก็ไม่น่าจะใช่

ตอนนี้เขาและชายอีกนับร้อยจ้องมองไปที่เสืออย่างใจจดใจจ่อพร้อมกับความรู้สึกสงสัยแบบเดียวกัน แม้ว่าจะมีเซียนปฐพี 20 คนก็ตาม พวกเขาก็ไม่อาจสู้กับสัตว์อสูรระดับ 6 ได้

สิ่งที่เห็นด้านหน้าของเขานั้นตรงข้ามกับความคิดของพวกเขาทั้งหมด ขนของเสือยังคงเป็นสีขาวบริสุทธิ์โดยไม่มีรอยเลือดแม้แต่น้อย แต่รอบตัวของมันมีศพหลายร้อยศพรวมทั้งเซียนปฐพีอีกด้วย จากที่จะสามารถฆ่าคนได้มากขนาดนี้โดยที่ตัวมันเองไม่เปื้อนเลือดนั้น นี่ไม่ใช่สิ่งที่สัตว์อสูรระดับ 6 ที่บาดเจ็บจะสามารถทำได้

ดูเหมือนว่าข้อมูลที่ได้จะไม่ตรงกัน แม้ว่านี่จะเป็นสัตว์อสูรระดับ 6 แต่มันก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เจี้ยนเฉินพูดกับตัวเอง

สามารถเห็นลูกเสือขาวที่ยาวกว่าครึ่งเมตรได้ขณะที่มันเดินออกจากถ้ำที่อยู่ด้านหลัง ด้วยขนที่ขาวราวกับปุยนุ่น มันดูเหมือนกับว่าลูกเสือตัวนี้เพิ่งจะเกิด เพราะว่าตาของมันยังไม่ได้ลืมขึ้นมา มันคลานออกมาจากถ้ำด้วยความพยายามอย่างมาก มันพยายามเดินต่อไปด้วยแขนขาที่สั่นเทาทั้งสี่ของมัน

สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดมีเพียงอย่างเดียวเกี่ยวกับลูกเสือตัวนี้ก็คือมันมีปีกอยู่คู่หนึ่งบนหลัง นี่คือสิ่งที่สัตว์อสูรทั่วไปไม่อาจจะมี ตรงนี้ทุกคนสามารถเห็นมันได้ในทันที

ดูนั่น ! ลูกสัตว์อสูรระดับ 6 คุณพระ มันมีปีก ! นั่นหมายความว่าลูกสัตว์ตัวนี้จะบินได้หลังจากที่มันโตขึ้น

จู่ ๆ ก็มีลูกสัตว์อสูรระดับ 6 ปรากฎกาย ทำไมแปลกขนาดนี้…..

นี่คือลูกสัตว์ที่เพิ่งเกิด หากเราสามารถเอามันเลี้ยงดูได้ เมื่อมันโตขึ้นมันจะต้องเชื่อฟังอย่างไม่ต้องสงสัย พร้อมกับพลังมหาศาลของมัน !

ลูกสัตว์อสูรระดับ 6 มันมีค่าแค่ไหน !

เมื่อเห็นลูกสัตว์ตัวน้อย ๆ ทุกคนก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นทันที เปลวไฟแห่งความตื่นเต้นปรากฏอยู่ในสายตาของพวกเขา ความโลภได้เอาชนะพวกเขา ขณะที่พวกเขากำลังมองดูลูกสัตว์และบางคนก็เริ่มถูมือพร้อมกับจินตนาการถึงความมั่งคั่งที่จะได้รับเมื่อลูกสัตว์ตัวนี้อยู่ในมือของพวกเขา

ความตื่นเต้นจากฝูงชนได้ทำให้แม่เสือลืมตาทั้งสองขึ้นมาอย่างช้า ๆ พร้อมกับคำรามด้วยเสียงที่ทรงพลังราวกับกำลังจะขู่ว่ามันจะกุดหัวใครก็ตามที่มาแตะต้องลูกของมัน มันใช้อุ้งมือรั้งลูกของมันขณะเดียวกันมันก็มีอารมณ์มากมายในสายตาของมันเช่น ความรัก, ความเศร้า, ความเจ็บปวดและการลาจาก แต่ทุกคนไม่ได้สังเกตเห็น

ยกเว้นเจี้ยนเฉินที่กำลังนั่งอยู่บนกิ่งไม้ที่ได้เห็น ทันใดนั้นเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจนถึงความน่ากลัวของธรรมชาติ อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ซ่อนความอ่อนแอของมัน ทำให้เจี้ยนเฉินเข้าใจว่าเสือตัวนี้อยู่ในความสิ้นหวังเพียงใด

ลูกเสือพยายามที่จะหลบหนีออกจากอุ้งมือของแม่มันขณะที่พยายามยกหัวออกจากขนของแม่มัน แต่สุดท้ายลูกเสือก็ยังถูกอุ้งมือของแม่มันกวาดเข้าไปอย่างต่อเนื่องจนต้องส่งเสียงร้องออกมา

ในสายตาแม่เสือ ยังคงแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักใคร่โดยไม่มีความโมโหแต่อย่างใด ภายใต้สายตาที่อ่อนโยนของแม่เสือเต็มไปด้วยความเจ็บปวดจนทำให้มันต้องกระพริบตาเพื่อกลั้นน้ำตาเอาไว้

ทุกคนมองเห็นความเจ็บปวดของแม่เสือที่แสดงออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ ไม่มีใครสักคนเดียวที่จะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็นเพราะอารมณ์ของแม่เสือตัวนี้ได้แสดงออกมานั้นเต็มเปี่ยมเกินกว่าที่พวกเขาจะคิดได้ว่ามันมาจากสัตว์อสูร

ทันใดนั้นกลุ่มคนนับร้อยได้วิ่งเข้ามาเป็นแถวพร้อมกับกั้นไว้เป็นทางพร้อมกับพูดว่า ออกไปให้พ้น ทุกคนออกไปให้พ้นทาง ! ตระกูลมู่หยวนของเราได้มาถึงแล้ว หลีกทางให้เราด้วย !

ทันทีที่ทุกคนได้ยินชื่อ มู่หยวน พวกเขาก็ตกใจก่อนที่จะหลีกทางให้ตระกูลนั้น

กลุ่มคนเหล่านี้มาจากตระกูลมู่หยวน ทุกคนต่างก็สวมชุดสีดำและเหาะไปด้านหน้าโดยไม่มีใครมาขวางทาง

ผู้อาวุโสไป่ ดูนั่น ! มันคือลูกสัตว์อสูรระดับ 6 สวรรค์ มันมีปีกอีกด้วย ! คนในตระกูลมู่หยวนอุทานออกมาด้วยความตกใจ