เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 370

ตอนที่ 370 – คำสาปชั่วนิรันดร์

“เร็ว ฆ่าเขา ! ” ผู้อาวุโสสามพูดด้วยความกลัวอย่างเปิดเผยและเสียงที่สั่นสะท้าน

คำพูดของผู้อาวุโสสามดูเหมือนจะส่งผลกระทบต่อทุกคน พวกเขาทั้งหมดเริ่มที่จะพุ่งเข้าใส่เจี้ยนเฉิน

คนที่อยู่ใกล้ที่สุดกับเจี้ยนเฉินคือผู้อาวุโสสี่ซึ่งมีดวงตาเปล่งประกายดุร้าย ขณะที่เขาเดินไปหาเจี้ยนเฉิน เขาก็ได้แกว่งกระบี่ของเขา พลันก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันบนใบหน้าของเขา นี่เป็นเพราะเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกบีบด้วยแรงกดดันที่ไม่ทราบสาเหตุจากบรรยากาศรอบ ๆ ราวกับมีแรงที่มองไม่เห็นมายับยั้ง เขาไม่สามารถหลุดพ้นจากขอบเขตของเขาไปได้ไม่ว่าเขาจะใส่แรงในการเคลื่อนไหวมากเท่าใดก็ตาม

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเริ่มขยายออกไปพร้อมกับความบ้าคลั่งแบบแปลก ๆไปยังพวกเขา เขาจะไม่ลังเลเลยว่าจะต้องสูญเสียอะไรบ้างหากต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดที่เขามี แกว่งกระบี่วายุโปรยในมือขวาของเขา เขาส่งปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าลงไปในกระบี่วายุโปรยก่อนที่จะพุ่งเข้าหาอาวุธเซียนของผู้อาวุโสสี่

“ติ๊ง ! “

ราวกับว่าอาวุธเซียนของเขาเป็นเต้าหู้ อาวุธเซียนของผู้อาวุโสสี่แตกเป็นสองเสี่ยง พร้อมด้วยเสียงอึกอัก เลือดไหลออกมาจากปากของเขาเป็นจำนวนมาก ในขณะที่สีหน้าของเขาซีดลงอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าหลังจากทำลายอาวุธเซียนของผู้อาวุโสสี่แล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ประหลาดใจอะไรเลย เขาแกว่งกระบี่วายุโปรยลงมาแล้วแทงมันลงตรงหน้าอกของผู้อาวุโสสี่

“อ๊าก ! ” ผู้อาวุโสสี่ปล่อยเสียงร้องอันเจ็บปวดอย่างน่าสมเพชราวกับปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าแทงเข้ามาในร่างกายของเขา ราวกับว่าพลังจำนวนมากที่ไม่น่าเชื่อกำลังระเบิดอยู่ภายในตัวเขา มันเหมือนกับว่าปราณกระบี่ที่พุ่งไปทั่วทุกจุดในร่างกายของเขา ในทันใดร่างกายของเขาก็พังทลายและกระดูกของเขาก็กลายเป็นฝุ่น

เมื่อมาถึงจุดนี้เซียนสวรรค์ที่เหลือได้ยิงปราณกระบี่ลงไปที่เจี้ยนเฉินแล้ว

ทันใดนั้นกระบี่วายุโปรยของเจี้ยนเฉินก็หมุนไปรอบ ๆ แยกท้องฟ้าออกจากกันด้วยปราณกระบี่ เพราะมันป้องกันตัวเองจากการโจมตีอื่น ๆ เมื่อใดที่กระบี่เคลื่อนที่ไปที่ใดก็ตามรอยแยกสีดำก็จะตามมา

เมื่อปราณกระบี่ของเซียนสวรรค์ทั้งเจ็ดได้ฟาดฟันโจมตีกระบี่ของเจี้ยนเฉินที่หลอมรวมกันแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถทำนายได้ว่าการโจมตีของพวกเขาจะกระจายหายไปในความว่างเปล่า

“น้องสี่ ! ” เมื่อเห็นร่างกายที่ทรุดโทรมของผู้อาวุโสสี่ ผู้อาวุโสสามก็กัดฟันจนฟันเกือบจะแตก ความโกรธแค้นปรากฎบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาร้องคร่ำครวญ

ถึงตอนนี้ เจี้ยนเฉินยังคงกระอักเลือดออกมา – แม้กระทั่งรูขุมขนของเขาก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา ไม่เพียงแต่กระบี่วายุโปรยในมือของเขาจะแตกร้าว แต่มันก็ยังสามารถมองเห็นรอยแตกหลาย ๆ แห่งบนผิวหนังของเจี้ยนเฉินและค่อย ๆ มีเลือดไหลออกมาสู่ผิวด้านนอก

การหลอมรวมของปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้า ทำให้ทุกคนประหลาดใจกับพลังของมัน อย่างไรก็ตามด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเจี้ยนเฉิน เขาไม่สามารถควบคุมแหล่งพลังงานที่ทรงพลังนี้ได้ เนื่องจากเจี้ยนเฉินไม่สามารถควบคุมมันได้ เขาจึงทนทุกข์ทรมานจากผลกระทบ ถ้าสิ่งนี้ยังคงดำเนินอีกต่อไป แม้ว่าเขาจะไม่ตายจากน้ำมือของเซียนสวรรค์ก็ตาม เขาก็จะต้องตายจากผลกระทบนี้

“อ๊าก ! ” เจี้ยนเฉินแกว่งปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าที่หลอมรวมกันอยู่ มันทรมานทั้งร่างกายและจิตใจของเขา จนทำให้เจี้ยนเฉินส่งเสียงคำรามออกมาราวกับสัตว์ป่า เขากระโจนขึ้นไปในอากาศอย่างไม่ระวังตัวแล้วพุ่งไปหาเซียนสวรรค์ที่อยู่ใกล้ที่สุดและประกายแสงจากกระบี่ของเขาก็พุ่งไปที่เซียนสวรรค์ ทันทีที่เซียนสวรรค์กระบี่ชี้มาที่เขา ทันใดนั้นเขาก็ยืนแข็งอยู่กับที่

รู้สึกถึงการจู่โจมของเจี้ยนเฉิน ผู้อาวุโสคนโตตระกูลไคหน้าซีด ในขณะที่เขาพยายามถอยกลับไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเขาตระหนักว่าเขายืนอยู่กับที่ แม้แต่พื้นที่รอบตัวเขาดูเหมือนจะถูกตรึงไว้ ในขณะที่เขายืนอยู่อย่างมั่นคงโดยไม่สามารถขยับเขยื้อนได้

ผู้อาวุโสคนโตรู้สึกท่วมท้นไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว เขาพลันใช้พลังเซียนภายในของเขาทันทีเพื่อที่จะให้หลุดพ้นจากข้อจำกัดของเขา ในท้ายที่สุดมันก็ไร้ประโยชน์เขาไม่สามารถก้าวไปไหนได้

ต่อหน้าดวงตาที่ฉายแววหวาดกลัวของผู้อาวุโสคนโต กระบี่วายุโปรยของเจี้ยนเฉินพุ่งตรงผ่านหน้าอกของเขาก่อนที่ปราณกระบี่ที่หลอมรวมจะระเบิดอยู่ในร่างกายของเขา ในชั่วพริบตาร่างกายของเขาระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก่อนที่เขาจะกรีดร้องและตกตายด้วยเหตุนี้

“พรวด ! “

หลังจากฆ่าพี่ใหญ่ เจี้ยนเฉินก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก ผลสะท้อนกลับถึงขีดจำกัดที่เจี้ยนเฉินจะรับมือได้ เลือดเริ่มไหลออกมาจากทวารทั้งเจ็ดบนหัวของเขาและเมื่อรวมกับหน้าซีดเผือดของเขา ใบหน้านี้ทำให้เขาดูเหมือนปิศาจที่น่ากลัว

พี่ใหญ่..

พี่ใหญ่..

” พี่..พี่ใหญ่..”

ทันทีที่พี่ใหญ่เสียชีวิตลง ดวงตาของผู้อาวุดสอีก 3 คนก็เริ่มแดงก่ำด้วยความโกรธและไม่อยากจะเชื่อ

“ระเบิดมันทั้งหมด พลังงานนี้คืออะไร! มันจะแข็งแกร่งสักแค่ไหนกัน ? เราต้องฆ่าเขาอย่างรวดเร็ว ไม่งั้นเราก็จะตกอยู่ในอันตราย ! ” ผู้อาวุโสจากตระกูลเจียเต๋อร้องออกมา