เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 441

ตอนที่ 441 – การกลับมาของท่านลุงเจียง

“ท่านอาจารย์ ในที่สุดท่านก็ทะลวงผ่านด่าน มันวิเศษมาก ! ” ใบหน้าของเฉิงเฟยเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นและมีความสุข อาจารย์ของเขาสามารถที่จะกลายเป็นเซียนสวรรค์ได้ในเวลาสำคัญเช่นนี้ซึ่งหมายความว่าตอนนี้สำนักหัวหยุนมีเซียนสวรรค์ 3 คน ซี่งมากกว่าพระราชวังและทำให้พวกเขาแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรเกอซุน

ในความคิดของเฉิงเฟย เขาสามารถเห็นฮ่องเต้แห่งอาณาจักรเกอซุนปฏิบัติต่อสำนักหัวหยุนด้วยความเคารพและยอมจำนน

เมื่อเห็นว่าสำนักหัวหยุนของพวกเขาได้มีเซียนสวรรค์เพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเฉิงเฟยทุกคนดูมีความสุขมากและมองผู้อาวุโสด้วยความเคารพ

อีกด้านหนึ่ง ทุกคนจากตระกูลเจียงหยางดูหน้าตาบูดบึ้งขณะที่พวกเขาจ้องมองอย่างมืดครึ้ม สำนักหัวหยุนมีเซียนสวรรค์ 3 คนนั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการ

“ซีหยา ข้าไม่คิดว่าแทนที่เจ้าจะตาย มันกลับทำให้เจ้าทะลวงผ่านด่าน” หนึ่งในผู้อาวุโสจากตระกูลเจียงหยางพูด ซีหยาเป็นอาจารย์ของเฉิงเฟยและมีอายุ 400 ปีแล้ว เพราะเขามีพรสวรรค์ที่เทียบเท่ากับผู้บ่มเพาะทั่วไป เขาใช้เวลานานมากในการเข้าถึงขอบเขตเซียนปฐพีวัฏจักรที่ 6 เขาติดอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายเป็นเวลาหลายสิบปีโดยไม่สามารถเข้าใจพลังงานโลกได้เลย เนื่องจากมีเวลาไม่มากจนกระทั่งอายุขัยตามธรรมชาติของเขาหมดไป ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะทะลวงผ่านด่านในช่วงเวลาสุดท้ายเพื่อที่จะได้เป็นเซียนสวรรค์

ซีหยาหัวเราะออกมาดัง ๆ ” สวรรค์ยังไม่ทอดทิ้งข้า เจียงหยางหยุนคัง ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะติดอยู่ที่นี่ หากเจ้าไม่รีบและทำงานให้หนัก เจ้าจะไม่มีโอกาสเหลืออยู่เลย”

“ฮึ่มม ! ” ผู้อาวุโสตอบโดยไม่มีความคิดเห็นเพิ่มเติม

“ท่านอาจารย์ ท่านมาได้เวลาพอดี แขนของเฉิงหมิงเซียงลูกชายของข้าถูกตัดโดยหนึ่งในตระกูลเจียงหยาง แต่เพื่อปกป้องมัน ตระกูลเจียงหยางทำให้เราเป็นศัตรูกัน ข้าหวังว่าอาจารย์จะช่วยจัดการสิ่งต่าง ๆ และแก้แค้นให้กับแขนลูกชายของข้า” เฉิงเฟยพูดกับซีหยา ไม่ว่าพวกเขาจะสามารถลงมือแก้แค้นกับเจียงหยางเซียงเทียนได้หรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับอาจารย์ของเขา

ซีหยาพยักหน้า “ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของเฉิงหมิงเซียง นี่เป็นปัญหาเรื่องศักดิ์ศรีของเราเอง มั่นใจได้ว่าข้าจะทำให้แน่ใจว่าพวกเราได้รับความยุติธรรมอย่างเหมาะสม”

หลังจากตอบกลับ ซีหยามองไปที่ตระกูลเจียงหยาง ” เจ้าพาเขาออกมาอย่างรวดเร็วจะดีกว่า มิฉะนั้นเจ้าจะบังคับให้ข้าลงมือ เจ้าควรรู้ผลที่ตามมาของมัน”

เซียนสวรรค์แตกต่างจากเซียนปฐพีอย่างมาก ไม่สำคัญว่าบุคคลนั้นเพิ่งจะกลายเป็นเซียนสวรรค์ เซียนปฐพีจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา

กลุ่มจากตระกูลเจียงหยางหน้าแข็งเป็นหิน ขณะที่พวกเขาดูพลังที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา แต่เจียงหยางป้าไม่ยอมถอยหลังและพูดแทน “เราจะไม่มอบเขาให้กับพวกเจ้า”

ดวงตาของซีหยาเย็นชาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะแค่นเสียง พลังจำนวนมากเริ่มเปล่งประกายออกมาจากร่างกายของเขาและกดดันคนจากตระกูลเจียงหยางอย่างไร้ความปราณี เมื่อเทียบกับอำนาจดังกล่าวบรรดาเซียนผู้เชี่ยวชาญและเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษของตระกูลเจียงหยางต่างก็หน้าซีดราวกับซากศพ ไม่สามารถก้าวถอยหลังได้ พวกเขาเริ่มกระอักเลือดออกมา ความแข็งแกร่งของเซียนสวรรค์เป็นเพียงสิ่งที่พวกเขาทนไม่ได้

คนที่เหลือที่ยังคงยืนอยู่ในตอนนี้คือเซียนปฐพีหลายสิบคนจากตระกูลเจียงหยาง แต่ละคนกัดฟันด้วยความเจ็บปวด แต่ความพยายามของพวกเขาที่จะอดทนต่อพลังดังกล่าวนั้นต้องใช้พลังอย่างไม่น่าเชื่อ ในขณะที่เจียงหยางป้าเป็นผู้นำตระกูล แต่ความแข็งแกร่งของเขามีเพียงแค่เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ

ภายในคฤหาสน์ ดวงตาของเจี้ยนเฉินทอประกายดุร้ายต่อพวกเขา แม้ว่าป้าของเขาที่นี่จะไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาเองก็สามารถเห็นสถานการณ์ภายนอกอย่างชัดเจน เขาจะไม่อนุญาตให้เซียนสวรรค์แห่งสำนักหัวหยุนทำตามที่เขาพอใจเช่นนี้

เจี้ยนเฉินเดินไปด้านนอกด้วยท่าทีที่มืดครึ้ม แต่ก่อนที่เขาจะก้าวไปได้หลายก้าว แขนแข็งแรงของเขาก็ถูกดึงไว้ก่อนที่จะได้ยินเสียงของมารดาเขา

“เซียงเอ๋อ เจ้าจะไปไหน ? เชื่อฟังแม่ของเจ้าและอยู่ที่นี่” ใบหน้าของไป๋หยุนเทียนเริ่มกังวลมากขึ้น ในอดีตนางปรารถนาทุกวันทุกคืนจนในที่สุดนางก็ได้พบลูกชายของนางและตอนนี้ความปรารถนานั้นก็เป็นจริงในที่สุด แต่หลังจากกลับมายังไม่ทันถึงวัน สำนักหัวหยุนก็มาถึงหน้าประตู ทำให้ไป๋หยุนเทียนรู้สึกกังวลเป็นอย่างมากกับการสูญเสียลูกชายที่รักของนางอีกครั้ง

“ท่านแม่ ลูกชายคนนี้ของท่านไม่กลัวนิกายหัวหยุน ได้โปรดปล่อยข้าไป” เจี้ยนเฉินพูด

“ไม่แน่นอน ! ” ไป๋หยุนเทียนพูดอย่างไม่มีช่องให้ปฏิเสธ มือทั้งสองของนางจับที่แขนของเจี้ยนเฉินและคร่ำครวญว่า “เซี่ยงเอ๋อ ช่วยฟังคำพูดของแม่ เชื่อแม่และอยู่ที่นี่ พ่อของเจ้าจะจัดการเรื่องสำนักหัวหยุนเอง”