เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 459

ตอนที่ 459: เหยียดหยาม

“ช่างอุกอาจ เจ้าพยายามลอบสังหารน้องชายของข้า ข้า, หมิงตง, จะไม่ปล่อยให้เจ้ามีลมหายใจอีกต่อไป” ใบหน้าของหมิงตงนั้นมืดครึ้มขณะที่ดวงตาของเขาเปิดเผยเจตนาสังหารที่ดุร้าย เขาฟาดด้วยลมกระโชกแรงที่เกิดจากพลังเซียนธาตุลมตรงไปยังหัวของผู้โจมตี

ปัง ! หลังจากการปะทะอย่างไม่ตั้งใจ นักฆ่าก็มีเลือดไหลออกมาจากบริเวณที่เขาถูกโจมตี หมิงตงตีกะโหลกศีรษะของเขา ทำให้มันบุ๋มลงไปเล็กน้อย เสียงดังสิ้นสุดลงหลังจากที่นักฆ่าหมดสติ

เซียนปฐพีทั้งหมดในวังวิ่งมารวมตัวกันข้าง ๆ นักฆ่า แต่ละคนถือคบเพลิงเพื่อส่องสแสงยามค่ำคืนและมองไปที่ใบหน้าของนักฆ่า

เสื้อผ้าของนักฆ่าไหม้เป็นกองขี้เถ้าจนเขาเกือบจะเปลือยกาย แม้แต่ผมของเขาก็ถูกไฟไหม้ไปและผิวหนังของเขาก็เป็นสีเข้ม ใบหน้าของเขาถูกทำให้เสียโฉม และหลังจากที่ถูกหมิงตงโจมตี รูปร่างหน้าตาของเขาก็เละเทะจนไม่สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นใคร

ทหารชุดเกราะดำ 100 นายรีบมาข้างหน้า และยังมีทหารชุดเกราะดำจากทั่วทุกมุมเข้าไปในพื้นที่

” เกิดอะไรขึ้น ? ” เสียงที่บ่งบอกถึงอำนาจดังขึ้นจากด้านหลังขณะที่ราชาก้าวเข้ามาในชุดนอนพร้อมกับองค์รักษ์หลายคน

“ฝ่าบาท มีนักฆ่าได้แทรกซึมเข้ามาในพระราชวังเพื่อที่จะสังหารนายน้อยสี่แห่งตระกูลเจียงหยาง แต่ในที่สุดเขาก็ถูกจับได้” ทหารชุดเกราะดำรายงานต่อราชาด้วยเสียงกระซิบเบา

ราชาฉุนเฉียวเมื่อได้ยินเช่นนั้น “จับตัวนักฆ่าและโยนเขาเข้าไปในคุก. สอบสวนเขาจนกว่าจะรู้ว่าเขาเป็นใคร”

ขอรับ ! ทันใดนั้นทหารหลายคนก็จับตัวนักฆ่าที่หมดสติและมัดเขาไว้ หลังจากนั้นเซียนปฐพี 2 คนจึงนำตัวนักฆ่าออกจากพื้นที่

เมื่อมาถึงจุดนี้ เจี้ยนเฉินก็เดินมาถึง เขาไพล่มือไว้ข้างหลังขณะที่เขาเดินไปหาทุกคนด้วยท่าทางสงบนิ่ง

หมิงตงเดินไปที่ฝั่งของเจี้ยนเฉินและถามว่า “เจี้ยนเฉิน เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่ ? “

เจี้ยนเฉินตอบด้วยการส่ายหน้า “ข้าไม่ได้เป็นอะไร เขาไม่ได้แตะต้องตัวข้า”

ราชารีบพรวดเข้ามายืนด้านข้างเจี้ยนเฉินด้วยความห่วงใย “ลูกเขย เจ้าได้รับอันตรายหรือไม่? ข้าหวังว่านักฆ่าคนนั้นไม่ได้ทำร้ายเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าจะสอบสวนเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด” ราชาเคารพเขามากเพราะสถานะใหม่ของเขาที่สนับสนุนอาณาจักรเกอซุน

เจี้ยนเฉินลังเลครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า ” ถ้าอย่างนั้น,ข้าต้องขอรบกวนพระองค์ด้วย”

ข่าวการลอบสังหารอันลึกลับในพระราชวังทำให้ผู้คนตื่นตกใจ ไม่เพียงแต่ราชาที่ต้องประหลาดใจ แม้แต่เซียนสวรรค์เย่หมิงก็ยังตกตะลึง เขารีบรุดมาด้วยตนเอง การปรากฏตัวของนักฆ่าไม่ใช่เรื่องเล็ก โดยเฉพาะเป้าหมายของเขาก็เป็นคนพิเศษ

อย่างไรก็ตามตามคำแนะนำของเจี้ยนเฉิน เรื่องนี้จึงถูกปล่อยวางอย่างรวดเร็ว ไม่นานหลังจากนั้นพระราชวังก็เงียบลงอีกครั้ง. ตอนนี้ทหารชุดเกราะดำถูกสั่งให้เพิ่มกำลังและลาดตระเวนพระราชวังในตอนกลางคืนอย่างเข้มงวด และด้านนอกตำหนักของเจี้ยนเฉิน จำนวนทหารเพิ่มขึ้นเป็น 4 เท่า จำนวนทหารชุดเกราะดำโดยรวมจึงมี 200 คนยืนอยู่รอบ ๆ

จักรพรรดิรู้ว่าพวกเขาทำหน้าที่เป็นแค่ของตกแต่งเท่านั้น แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นสิ่งที่เขาสามารถทำได้

เจี้ยนเฉินกลับไปที่ห้องของเขาและนั่งลงบนเตียงอีกครั้ง ดวงตาทั้งสองข้างของเขาแฝงไว้ด้วยประกายอำมหิต

คืนนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ในตอนเช้าเสียงดังร้องโวยวายดังขึ้นไปถึงข้างนอก