เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 495

ตอนที่ 495 ทำลายล้างอาณาจักรอินทรีสวรรค์ (1)

แม้ว่าฮูป้าจะรู้ว่าเจ๋อเจี้ยนนั้นไม่น่าจะเคยปะทะกับแสงสีม่วงและฟ้านี้มาก่อน แต่เขาก็อยากจะลองดู เขาต้องการที่จะรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แปลกประหลาดของแสงสีฟ้าและม่วงนั้น

ฮูป้าระเบิดตะโกนออกมา เขาเปลี่ยนท่ามาเป็นถือดาบสองมือ เส้นเลือดในมือของเขานั้นปูดขึ้น ในขณะที่พลังเซียนของเขาก็กระเพื่อมจากแขนของเขาเข้าไปยังดาบอย่างไม่หยุด เมื่อดาบเต็มไปด้วยพลังเซียนแล้ว ดาบก็ส่องสว่างออกมาเรื่อย ๆ ในขณะที่สีขอาตุดินก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแสงสีทอง แสงสีทองแสบตานั้นส่องสว่างมาก เหมือนว่ามันเป็นการจ้องมองจากพระเจ้า ที่กลางอากาศ มันเหมือนพระอาทิตย์ส่องแสงที่ยากจะลืมตามองมันได้

ประกายแสงในตาของฮูป้านั้นแข็งกร้าวขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาจับจ้องไปที่ร่างของเจี้ยนเฉิน จากนั้นเขาก็พูดเสียงต่ำออกมาหลายครั้ง แล้วเขาก็ตะโกนออกมา “ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ สะเก็ดทองกลืนกินสุริยา ! “

หลังจากที่เขาพูดออกไป ความกดดันมหาศาลก็เริ่มขึ้นมาทันที เหมือนว่าจู่ ๆ ภูเขายักษ์ก็กดลงมาที่ร่างของเจี้ยนเฉิน ร่างของเจี้ยนเฉินโอนแอนกลางอากาศสักพัก ในขณะที่ความกดดันก็พุ่งเป้าไปที่เขา

ในที่สุดใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็แสดงความเคร่งเครียดออกมา เขาสามารถไม่สนใจทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีได้ แต่กับทักษะการต่อสู้รับสวรรค์นั้นเป็นอะไรที่เขาจะมองข้ามไม่ได้ ในอดีตนั้น ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ที่หัวหน้าตระกูลของนิกายหยางจิใช้นั้นเป็นอันตรายกับเขามาก สำหรับฮูป้าที่แข็งแกร่งกว่าเขามาก พลังของทักษะนั้นก็ต้องแข็งแกร่งกว่ามากแน่

ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีนั้นห่างจากทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์เพียงระดับเดียว แต่ความแข็งแกร่งของมันนั้นแตกต่างกันราวสวรรค์กับปฐพี ไม่มีอะไรต้องพูด ไม่เช่นนั้นมันคงจะไม่ใช้คำว่าสวรรค์กับปฐพีในการแยกระหว่างทักษะการต่อสู้สองระดับนี้

แสงช่วงโชติสองแสงระเบิดออกมาจากตาของเจี้ยนเฉินทันที ต่อมา แสงสีฟ้าและม่วงก็ปรากฏขึ้นที่ตาทั้งสองข้างของเขา พวกมันไม่เหมือนกับตาเลย ด้วยความแปลกของมัน มันก็คงไม่ผิดที่จะบอกว่าเขานั้นดูเหมือนสัตว์ประหลาด มันอาจจะดูเหมาะสมว่าที่จะเรียกเขาว่าปีศาจ

ทันใดนั้นเอง ที่สนามรบด้านล่าง ลูกศรหน้าไม้ทั้งหมดที่ไม่ได้ลอยขึ้นมาบนอากาศก่อนหน้านี้ก็เริ่มลอยขึ้นมากลางอากาศ แม้แต่ลูกศรหน้าไม้ที่กำลังเตรียมตัวจะยิงออกไปยังถูกพลังงานที่มองไม่เห็นดึงมันขึ้นมา มันพุ่งขึ้นไปกลางอากาศทีละดอกก่อนที่จะไปหยุดรอบรอบเจี้ยนเฉินในที่สุด ลูกศรหน้าไม้แต่ละดอกมีปราณม่วงและฟ้าไหลออกมา แต่ความหนาแน่นของปราณนั้นแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้

ทันใดนั้นเอง ร่างของเจี้ยนเฉินก็ล้อมรอบไปด้วยลูกศรหน้าไม้ เจี้ยนเฉินอยู่เป็นศูนย์กลางของพวกมันทั้งหมด เขาดูเหมือนเป็นเทพที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้ด้วยความยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครขัดขืนได้

ลูกศรหน้าไม้หลายหมื่นดอกลอยนิ่งอยู่กลางอากาศ ภาพที่เห็นนั้นแปลกมาก ทหารทั้งหมดที่สู้กับอย่างดุเดือดก่อนหน้านี้ตกใจและอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปด้วยท่าทางมึนงง

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นใช้เวลาเพียงแปปเดียวเท่านั้น ในตอนนี้ ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ของฮูป้านั้นก็สะสมพลังเสร็จแล้ว เขาจับดาบด้วยมือทั้งสอง และเขาก็พุ่งไปที่เจี้ยนเฉินเหมือนแสงสีทองที่ดุร้าย ก่อนที่เขาจะทำอะไรที่เป็นเหมือนการฟันธรรมดาออกไป

ดาบนั้นดูค่อนข้างธรรมดา ธรรมดาเหมือนชาวนากำลังตัดฟืน แต่หนึ่งในความลึกลับของธรรมชาติก็รวมอยู่ในการโจมตีครั้งนี้ เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความต้องการที่จะหลบการโจมตีนี้ แต่เพราะด้วยความสามารถของดาบที่สามารถโจมตีไปที่ใดก็ได้ เจี้ยนเฉินจึงไม่มีที่ให้หนี ทางเดียวที่เหลืออยู่สำหรับเขาคือการป้องกัน

มือของเจี้ยนเฉินขยับช้าช้าทำให้ลูกศรหน้าไม้หลายหมื่นดอกบินไปรอบ ๆ เขา ภายใต้การควบคุมที่ทรงพลังของเจี้ยนเฉิน พวกมันก็รวมตัวกันกลายเป็นกระบี่เหล็กกล้ายาว 30 เมตร 1 เล่มที่เปล่งรัศมีไปด้วยปราณกระบี่ม่วงสีและสีฟ้าก่อนที่มันจะพุ่งไปที่ศัตรูของเขา

แม้ว่าหลังจากที่ยิงกระบี่ยักษ์ไปแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่หยุดแค่นั้น เขาคว้าไปที่อากาศ ใบมีดไฟ 2 อันก็ปรากฏขึ้นมา มันพุ่งออกไปด้านหลังกระบี่เหล็กและทิ้งรอยไฟเอาไว้ ไฟเริ่มกระจายไปรอบ ๆ และอุณหภูมิรอบ ๆ ก็สูงขึ้น

แม้ว่าวิธีการนี้จะไม่ได้เป็นการป้องกันทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ แต่อย่างน้อยมันก็ลดพลังของมันและลดภาระให้เจี้ยนเฉินไปได้มาก

การโจมตีของเจี้ยนเฉินปะทะกับดาบของฮูป้าในไม่ช้า ไม่มีใครคิดว่าในการระเบิดนั้น ลูกศรหน้าไม้เหล็กกล้าที่เป็นกระบี่ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของฮูป้าได้และทำให้มันแยกออกเป็น 2 ส่วนในที่สุด ดาบไฟตามมาหลังจากนั้น มันจะกระจายออกไปเช่นกันก่อนที่จะหายไปในธรรมชาติอย่างไร้ร่องรอย

หลังจากที่ผ่านการโจมตีที่ถาโถมไปของเจี้ยนเฉิน ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ของฮูฟ้าก็ถูกลดกำลังลง แม้ว่ามันจะไม่ได้มีศักยภาพสูงสุด แต่พลังของมันก็ยังน่ากลัว

มือขวาของเจี้ยนเฉินไหลเวียนไปด้วยพลังงานดั้งเดิม ก่อนที่จะรวมกันกลายเป็นลำแสงยาว 3 เมตร มันบินขึ้นไปและฟันไปที่ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์