เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 50

Chaotic Sword God ตอนที่ 50 แกนอสูรระดับ 1 เกือบร้อยอัน

แกนอสูรถูกนับอย่างรวดเร็ว อาจารย์ผู้ตรวจสอบกล่าวว่า มีแกนอสูรทั้งหมด 98 อัน นี่คือเข็มขัดมิติของเจ้า โปรดส่งคืนเข็มขัดมิติของสำนักในตอนนี้ ผู้อาวุโสส่งมอบเข็มขัดสีเขียวมรกตไปให้เจี้ยนเฉิน นี่เป็นเข็มขัดมิติที่บิดาของเจี้ยนเฉิน เจียงหยางป้า ได้ให้เขาเป็นของขวัญก่อนที่จะจากตระกูลเจียงหยางมา

เจี้ยนเฉินเหลือบมองไปยังเข็มขัดของทางสำนักเล็กน้อย และกล่าวออกมาด้วยท่าทีลังเลบางอย่าง ท่านอาจารย์ ได้โปรดให้ข้าเก็บเข็มขัดมิติของข้าไว้ก่อน หลังจากการตรวจสอบจบลง ข้าจะส่งคืนเข็มขัดมิติของทางสำนักให้กับท่าน

ได้ยินเช่นนี้แล้ว คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากันและถามด้วยท่าทีสับสน อะไร ? บางทีมันอาจจะเป็นเพราะ เจี้ยนเฉินได้รับแกนอสูรเกือบ 100 อัน แต่ทัศนคติของผู้อาวุโสที่มีต่อเจี้ยนเฉินนั้นมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด

ท่านอาจารย์ ข้ายังมีแกนอสูระดับ 2 ในเข็มขัดมิติของข้า ดังนั้นดังนั้นข้าต้องการที่จะมีส่วนร่วมในการตรวจสอบแกนอสูรในภายหลัง เจี้ยนเฉินกล่าวออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ ตอนนี้เป็นเพียงการตรวจสอบแกนอสูรระดับ 1 เท่านั้น ซึ่งการตรวจสอบแกนอสูรระดับ 2 จะไม่เริ่มต้น การตรวจสอบอย่างแรกจะเสร็จสิ้นลงไป

หืม เช่นนั้นแล้ว? เจ้ายังคงมีแกนอสูรระดับ 2 หรือ ? ได้ยินอย่างนี้แล้ว ก็ปรากฏความไม่เชื่อเด่นชัดบนใบหน้าของเขา และเขามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความสงสัย มันไม่ได้แต่เพียงเพียงกับอาจารย์ท่านนี้ แต่อาจารย์ท่านอื่น ๆ ที่นั่งอยู่บนแท่นเวที กลับมองไปยังเจี้ยนเฉินด้วยแววตาเช่นเดียวกัน

เจี้ยนเฉินพยักหน้า ใช่ขอรับ ท่านอาจารย์!

ได้ยินอย่างนี้แล้ว อาจารย์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ สายตาของเขาที่มีต่อเจี้ยนเฉินมีความจริงจังมากขึ้น ตอนนี้เขาเพียงแค่ตระหนักถึงข่าวลือรอบ ๆ บริเวณสำนักเกี่ยวกับเจียงหยางเซียงเทียนดูจะไม่เกินจริงเลยสักนิด แต่เขาไม่ได้ให้ความสนใจในเรื่องเช่นนี้ และโบกมือ เอาล่ะ จัดเก็บแกนอสูรเหล่านี้ เจ้ายังคงสามารถที่จะเข้าร่วมการตรวจสอบรอบสองได้

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินก็ได้เก็บแกนอสูรเข้ามาในเข็มขัดมิติของเขาและเดินออกจากแท่นนั้น แต่ตอนนี้ทั้งอาจารย์บนแท่นเวทีและลูกศิษย์ที่อยู่รอบตัวเขาต่างมองเจี้ยนเฉินด้วยท่าทางที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อาศัยการมองตาของพวกเขา จะเห็นถึงความซับซ้อนผสมกับความอิจฉาริษยาและแม้กระทั่งความรังเกียจ

หลังจากที่เดินออกจากแท่นเวที เจี้ยนเฉินไม่ได้ไปสมทบกับฝูงชน แต่เขาเดินขึ้นไปยังกลุ่มคนที่รอคอยการตรวจสอบแกนอสูรระดับ 2 และเข้าแถวรออยู่ตรงนั้น ลูกศิษย์ทุกคนที่รอตรวจสอบ ต่างก็เป็นระดับเซียนทั้งสิ้น และนอกเหนือจากกลุ่มเจียงหยางหู่ ทุกคนมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างตกตะลึงและสงสัย ในขณะที่เจี้ยนเฉินเดินขึ้นไปยังพวกเขา พวกเขาไม่เคยได้พบกับเจี้ยนเฉินในเขตแดนชั้น 3 และมันก็เห็นได้ชัดว่า พวกเขาพบว่ามันผิดปกติมากสำหรับคนที่ยังไม่ได้อยู่ในระดับเซียนซึ่งจะสามารถมีแกนอสูรระดับ 2 ได้ จริง ๆ พบว่ามันเป็นสิ่งที่ยากจะเชื่อว่าเจี้ยนเฉินได้เข้ามายังเขตแดนชั้น 3 และสังหารสัตว์อสูรระดับ 2 ได้ ไม่เพียงเท่านั้น เขากลับได้รับมันอย่างน้อยถึง 2 อัน

จากนั้นก็เป็นคราวของเถี่ยต้า หลังจากเจี้ยนเฉินเดินออก เถี่ยต้าก็เดินมายังด้านหน้าของอาจารย์ผู้ตรวจสอบ

ในตอนนี้ การที่เถี่ยต้านั้นเป็นศิษย์ส่วนตัวของอาจารย์ใหญ่นั้นไม่ใช่ความลับอีกต่อไป อาจารย์ทุกคนจำเขาได้ เมื่อเถี่ยต้าเดินขึ้นไป ช่วยไม่ได้ที่อาจารย์ท่านนั้นจะยิ้มขณะออกมา ในขณะที่เขากล่าวว่า เถี่ยต้า ข้าสงสัยว่าผลลัพธ์ของเจ้าจะเป็นเช่นไร

เถี่ยต้าหัวเราะแต่ไม่ได้กล่าวตอบอะไร เช่นเดียวกับเจี้ยนเฉิน เขาเอื้อมมือเข้าไปยังเข็มขัดมิติโดยตรงและดึงแกนอสูรออกมาหนึ่งกำมือ ก่อนที่จะวางเบา ๆ ลงบนโต๊ะ กำมือหนึ่งของเถี่ยต้ามีขนาดใหญ่กว่าเจี้ยนเฉินเล็กน้อย ดังนั้นทุกครั้งที่หยิบออกมามันจึงได้ออกมาราว 14-15 ชิ้น

เห็นแกนอสูร 14-15 ชิ้น บนโต๊ะ อาจารย์ตรวจสอบเริ่มที่จะยิ้มในใจ ขณะที่เขาคิดกับตัวเอง เป็นเช่นที่คาดคิดไว้ บุคคลที่ถูกจับจองโดยอาจารย์ใหญ่ แม้ว่าเขาจะมีหัวใจและร่างกายของพยัคฆ์ และดูเหมือนจะขาดความอดทน แต่ความสามารถของเขานั้นอดที่จะชมเชยมันออกมาไม่ได้

หลังจากนำแกนอสูรออกมา 14-15 ชิ้น การเคลื่อนไหวของเถี่ยต้านั้นก็ไม่ได้หยุดลง เขาเอื้อมมือเข้าไปในเข็มขัดมิติของเขาอีกครั้ง เพื่อที่จะดึงแกนอสูรออกมาอีกหนึ่งกำมือ ลูกศิษย์และอาจารย์ทุกคน จ้องมองมาที่โต๊ะ จำนวนแกนอสูรค่อย ๆ เพิ่มขึ้นมากขึ้นและมากขึ้นจนมีหลายโหล

เพียงไม่นาน หลังจากนั้น ในที่สุดเถี่ยต้าก็หยุดมือ เห็นแกนอสูรกองอยู่เกือบ 100 อัน เมื่อเห็นแกนอสูรทั้งหมดที่เขาได้รับ เถี่ยต้าหัวเราะอย่างตรงไปตรงมาและมีความสุข กล่าวว่า อาจารย์ เหล่านี้เป็นแกนอสูรที่ข้าได้รับ

ในขณะที่อาจารย์และลูกศิษย์ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงถึงกับตกตะลึง พวกเขาทุกคนเหลือบมองไปยังแกนอสูรเกือบ 100 ชิ้น ด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อ

อาจารย์ผู้ตรวจสอบถอนหายใจยาวออกมา และจ้องไปที่เถี่ยต้าด้วยสายตาจริงจัง กล่าวออกมาอย่างช้า ๆ ว่า เยี่ยม เยี่ยม เถี่ยต้า เจ้าทำได้ดีมากและไม่ได้ทำให้อาจารย์ของเจ้าเสียชื่อเลยสักนิด หลังจากพูดเช่นนี้ อาจารย์เริ่มก้มหน้านับแกนอสูร เขาไม่ได้สอบถามวิธีการที่เถี่ยต้าได้รับแกนอสูรเหล่านั้น ในหัวใจของเขาเขามีการเชื่อมโยงเข้าด้วยกันกับการเก็บรวบรวมแกนอสูรของเจี้ยนเฉิน

อาจารย์ได้นับแกนอสูรเสร็จสิ้นแล้วและกล่าวออกมา มีแกนอสูรที่นี่ทั้งหมด 97 อัน คำพูดนี้ที่อาจารย์บันทึกลงไปในสมุดจด

หลังจากที่เขาจดบันทึกเสร็จสิ้น อาจารย์หยิบเอาเข็มขัดสีดำที่ประดับไปด้วยอัญมณีไม่กี่ชิ้นและส่งมันไปพร้อมกับเข็มกลัดเกียรติยศ และกล่าวว่า เถี่ยต้า นี่เป็นเข็มขัดของเจ้าที่อยู่ในการดูแลของเรา เช่นเดียวกับเข็มกลัดเกียรติยศที่เจ้าได้รับ เก็บแกนอสูรของเจ้าและส่งคืนเข็มขัดของสำนัก