เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 571

ตอนที่ 571: มรดกทักษะต่อสู้ของตระกูลไป๋

หลังออกจากตระกูลหยุน หญิงสาวได้ขี่สัตว์อสูรระดับ 1 ด้วยความเร็วเป็นอย่างมากบนท้องถนน ร่างกายของนางอ่อนแอกว่าก่อน เนื่องจากนางได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของหัวหน้าครอบครัว ร่างกายของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส

ดังนั้น มันส่งผลกระทบต่อสภาพของนาง ทำให้ใบหน้าของนางซีดไป

ข้าต้องการจับนาง ! นังลูกทรพี เจ้าพยายามฆ่าพ่อของเจ้าเอง ! ? น้ำเสียงของพ่อนางเต็มไปด้วยความโกรธจากด้านหลัง ผ้าบนหลังของเขาได้เปียกโชกไปด้วยเลือด เขาและทหารนับพันไล่ตามนางด้วยความเร่งรีบ พวกเขาก็ไม่สามารถบินผ่านถนนเนื่องจากพวกเขามีจำนวนมาก ดังนั้นพวกเขาจึงมีปัญหาในการจับกุมนาง ครอบครัวหยุนไม่ได้มีสัตว์อสูรมากมาย ดังนั้นทหารจึงต้องใช้ขาวิ่งตามเท่านั้น มีเพียงเฉพาะหัวหน้าครอบครัวหยุนและทหารของเขาบางส่วนที่จงรักภักดีซึ่งขี่อยู่บนสัตว์อสูร

ในขณะที่กำลังไล่ตามอย่างเร่งรีบผ่านถนนสายหลักหลายสาย พวกเขาติดตามอยู่หลายกิโลเมตรห่างจากศูนย์กลางของเมือง ขณะนี้ระยะห่างระหว่างนางกับบิดาและผู้ติดตามหลายสิบคน ลดลงเหลือเพียงหลายร้อยเมตร

เมื่อเห็นพ่อของนาง บุตรสาวรู้ว่านางจะไม่สามารถหนีได้ในตอนนี้ กับช่วงเวลาแห่งการลังเล นางจึงเข้าไปในที่อยู่ตรอกใกล้เคียง

นังลูกสารเลว ไม่ต้องเปลืองแรงหรอก ! เจ้าไม่สามารถหนีจากข้าได้ เร็วเข้า รีบมอบยาแก้พิษให้ข้า ! ผู้เป็นบิดาสามารถบอกได้ว่าพิษภายในร่างกายของเขาคือพิษที่ออกฤทธิ์อย่างช้า ๆ ยาแก้พิษที่เขาได้กลืนกินก่อนหน้านี้ไม่สามารถรับมือกับยาพิษ มันมีเพียงทางออกเดียวคือการกินยาแก้พิษที่แท้จริง

หญิงสาวไม่สนใจคำพูดที่พ่อของนาง แทนที่นางจะพูดขึ้น นางกลับวิ่งให้รวดเร็วยิ่งขึ้น แม้ในที่สุด นางก็มาหยุดอยู่หน้าโรงเตี้ยม นางลงจากสัตว์อสูรของนางเพื่อเข้าไปภายใน นางรู้ดีว่า คนที่นางกำลังตามหาอยู่ในสถานที่นี้

เมื่อนางวิ่งเข้าไปในโรงเตี้ยม หัวหน้าของครอบครัวหยุนและทหารอื่น ๆ เลยก็เข้ามาในโรงเตี้ยม

ล้อมรอบโรงเตี้ยมและป้องกันไม่ให้ลูกสาวของข้าหลบหนีไปได้ ที่เหลือตามข้ามา เขาสั่ง ก่อนที่จะบุกเข้าไปในโรงเตี้ยมพร้อมกับทหารของเขา

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินและกลุ่มชุมนุมกันอยู่ภายในห้องหนึ่ง

เจี้ยนเฉิน สามตระกูลหลักของเมืองได้สูญเสียคนไปจากมาย แต่ทว่าตระกูลของพวกเขายังคงอยู่ เจ้าคิดว่าเราควรจะกำจัดตระกูลของพวกเขาทั้งหมดหรือไม่ ? หลังจากวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อเขาเมื่อสองปีก่อน ความแข็งแกร่งของเราน่าจะเกินพอที่จะทำให้พวกเขาชดใช้กรรม เราไม่ควรปล่อยเขาไปง่าย ๆ โดยเฉพาะตระกูลฮาริโต้ ตอนนี้ที่เราได้ฆ่าเซียนปฐพีถึง 2 คน พวกเขาไม่มีทางรามือไปอย่างแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรในตอนนี้ พวกเขาจะต้องทำโดยไม่ต้องสงสัยในอนาคตเมื่อได้จังหวะที่เหมาะสม อย่างน้อยที่สุด เราควรจะตัดรากถอนโคนตระกูลฮาริโต้ออกไป เพื่อให้พวกเขาจะไม่ลุกขึ้นมาต่อต้านพวกเรา หมิงตงเสนอ

มันไม่โหดร้ายไปหน่อยหรือ มันเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่พอใจเจี้ยนเฉินและเขาก็ตายไปแล้ว ทำไมเราต้องตัดรากถอนโคนตระกูลของพวกเขา ? พวกเขาไม่รู้เรื่องนี้ เถี่ยต้าพูดโพล่งออกมา

เจี้ยนเฉินตอบเมื่อไต่ตรองอย่างรอบคอบ นั่นเป็นเรื่องจริง การตัดรากถอนโคนจะป้องกันการกระทำใด ๆในอนาคตกับเรา คนที่ดูถูกข้าอาจจะตาย แต่ความเกลียดชังของตระกูลพวกเขามีมีต่อตัวข้าคงไม่ง่ายที่จะแก้ไข ในเมื่อเราได้ฆ่า 2 คนที่แข็งแกร่งของพวกเขา ความเกลียดชังของพวกเขาย่อมจะฝังลึกลงไปอีก ไม่ต้องสงสัยเลยว่า พวกเขาจะซ่อนความรู้สึกของตน และรอเวลาที่จะโจมตีเรากลับอย่างรุนแรงเป็นแน่”

ถ้าเจ้าคิดเช่นนั้น เราก็ควรจะจัดการตระกูลฮาริโต้ทันทีที่เราออกจากเมืองเฟิงหยาง” หมิงตงพูดขึ้น

ไม่ต้องรีบร้อน งานปัจจุบันในมือของเราคือเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของเรา และรอจนกว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้สร้างขอบเขตที่เหมาะสมของการควบคุม เร็ว ๆ นี้ กระทั่งตระกูลฮาริโต้ก็ต้องมาอ้อนวอนขอเข้าร่วมกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี เจี้ยนเฉินตอบ เขาตระหนักถึงความจริงที่ว่าการฆ่าบุคคล 2 คนจะสร้างปัญหาให้มากขึ้นสำหรับเขาในอนาคต ดังนั้นจึงเป็นที่ดีที่สุดที่จะกำจัดต้นตอทันที

หมิงตงพยักหน้าลงในความคิดของเขา ก่อนที่จะกล่าวออก งั้นเอาอย่างนี้ ทำไมเราไม่ปล่อยตระกูลฮาริโต้ไป และให้กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีจัดการพวกเขา”

“ความคับข้องใจนี้ มันได้บรรเทาเมื่อข้าเดินทางมาเมื่อโรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ ข้าพอใจแล้ว เราควรจะพักคืนนี้ แล้วจะกลับพรุ่งนี้เช้า ไปที่เมืองชั้นหนึ่ง เพื่อรวบรวมกลุ่มทหารรับจ้าง เจี้ยนเฉินตอบ

ดี งั้นเราต้องกลับไปก่อน ทักษะมายาพริบตานั้นลึกลับมากเกินไปสำหรับที่ข้าจะเข้าใจ ตอนนี้ระดับของความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น ข้ารู้สึกว่าข้าเข้าใจได้มากขึ้น หมิงตงพยักหน้า เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ของเขา

เจี้ยนเฉินได้แต่ถอนหายใจ เมื่อเขาได้ยินอีกฝ่ายพูดถึงทักษะมายาพริบตา มีความเสียใจบนใบหน้าของเขา ทักษะการต่อสู้นี้ลึกซึ้งนัก สามารถใช้งานได้กับพลังเซียน เขาไม่สามารถที่จะใช้ทักษะการต่อสู้นี้ เนื่องจากเขาไม่ได้มีพลังเซียนอีกต่อไป เขาไม่มีอะไรที่จะพูดถึงมันได้

ข้าสงสัยว่า ข้าจะสามารถใช้พลังบรรพกาล และถ้าข้าจะสามารถใช้มันบังคับพลังบรรพกาลกับทักษะมายาพริบตา เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขารู้ว่ามันอีกยาวไกล จนกว่าที่เขาสามารถใช้พลังบรรพกาล เนื่องจากความยากของการบ่มเพาะพลังของมัน เส้นทางเดียวของเขา ในตอนนี้คือการรวบรวมผู้ครอบครองอาวุธและดูดซับพลังงานภายใน เพื่อปรับแต่งให้เป็นพลังบรรพกาล แต่มันต้องใช้เวลาจำนวนมากที่จะบรรลุงานนี้

พลังบรรพกาลนั้น มันเทียบเท่ากับพลังของเทพผู้ครอบครองสรรพสิ่ง แม้ว่าเขาจะได้ปรับแต่งแกนอสูรเข้าไป แต่มันก็เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กน้อยเท่านั้น