ตอนที่ 593 สายแร่โลหะผสมทังสเตน
เจี้ยนเฉินต้องนึกถึงข้อเสนอของตู่กูเฟิง ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขารู้ว่ามีกลุ่มทหารรับจ้างจำนวนมากที่สามารถสร้างเมืองของตัวเองได้ หลังจากได้รับพลังอำนาจเพียงพอ เฉพาะเมื่อกลุ่มทหารรับจ้างก่อตั้งเมืองของตัวเอง พวกเขามีสิทธิ์ที่จะกล่าวว่าพวกเขาเป็นคนสำคัญในทวีปเทียนหยวน
เฉกเช่นเมืองทหารรับจ้างที่มีความแข็งแกร่งมาก และกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีก็ลดทอนไปเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มทหารรับจ้างที่มีอำนาจมาก
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีสมาชิกกว่าแสนคน แต่จำนวนคนที่แข็งแกร่งพอที่จะรับผิดชอบในเขตอำนาจเดียวก็น้อยเกินไป นอกเหนือจากเจี้ยนเฉินแล้ว ยังมีอีก 3 คนเท่านั้นที่เป็นเซียนสวรรค์ ถ้าพวกเขาพยายามที่จะสร้างเมืองแบบนี้ ก็คงเป็นเรื่องยากที่จะรักษาอำนาจของพวกเขาได้ พวกเขาจะจบลงด้วยการเป็นผู้แพ้ ถ้าเมืองของพวกเขาถูกปิดล้อม
มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับอาณาจักรที่ต้องต่อสู้กับอีกฝ่ายหนึ่งเพื่อใช้อำนาจ บ่อยครั้งที่จะย้ายเข้ามาในเมืองและพยายามยึดอำนาจเกือบจะบ่อยเท่าที่จะทำได้
ด้วยเหตุผลเหล่านี้ เจี้ยนเฉินจึงตัดสินใจและกล่าวว่า กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของเราอาจจะแข็งแกร่งในพื้นที่ของเรา แต่ความแข็งแกร่งของเรายังจำกัดอยู่เพียงแค่พื้นที่ขนาดเล็กเท่านั้น เรายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะพยายามสร้างเมือง ดังนั้นเราควรระงับไว้สำหรับตอนนี้
ข้าเห็นด้วย กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมีความแข็งแกร่งมาก แต่ก็ยังมีภัยคุกคามจากภายในอยู่มาก ดังนั้นเราควรมุ่งความสนใจไปที่ความพยายามของเราในการพยายามแก้ไขปัญหาต่าง ๆ กับสมาชิกทุกคน เราต้องสร้างความมั่นใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละคนควรจะแน่นราวกับเชือกพันเกลียว ไม่เช่นนั้น กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีที่เราสร้างขึ้นจะพังลง ฐานมันอาจยุบลงไปไม่ช้าก็เร็ว โหยวเยว่เพิ่มความเข้าใจของนาง
เป็นเช่นนั้นเหรอ ? แล้วทำไมเราไม่ใช้ช่วงเวลาต่อไปเพื่อฟังเจ้า เมื่อพูดถึงเรื่องภายใน โหยวเยว่ ไป๋เหลียน ข้าจะปล่อยให้เจ้าจัดการ ถ้ามีอะไรที่เจ้าต้องการจากข้า ก็สอบถามได้ เจี้ยนเฉินตอบ ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ทหารรับจ้างอัคนีถูกทิ้งให้โหยวเยว่และไป๋เหลียนบริหารจัดการ หลังจากผ่านการทดสอบมาตลอดทั้งปี เจี้ยนเฉินได้เห็นมากพอที่จะเชื่อมั่นว่าทั้งสองคนมีความสามารถในด้านนี้
พรสวรรค์ด้านการบ่มเพาะของไป๋เหลียนนั้นต่ำ นางไม่สามารถแม้แต่จะควบอาวุธเซียนได้ แต่ความเฉลียวฉลาดและสติปัญญาของนางก็หลักแหลมอย่างไม่น่าเชื่อ มันเฉียบคมกว่าโหยวเยว่ในบางแง่มุม ราวกับว่านางเกิดมาเพื่อเป็นผู้ดูแลที่เหนือกว่า
รายงานหัวหน้า เรามีรับจดหมายที่จะมอบให้กับท่าน ! ในขณะนั้น มีเสียงเรียกเข้ามาจากภายนอก
เข้ามา !
ขอรับ ! กระโจมถูกเปิดออกเป็น ชายในชุดคลุมสีขาว ฮานิ เดินเข้ามา ในมือของเขาคือนกสายฟ้าสีขาว
จับนกสายฟ้าจากฮานิ ลงในมือของตัวเอง เขาจึงปลดจดหมายที่หนีบไว้ที่ขา จากนั้นเขาก็คลี่ไปอ่าน
สำคัญ ! กลับไปที่คฤหาสน์เจียงหยาง !
มีเพียงไม่กี่คำเท่านั้นที่ถูกเขียนลงบนจดหมายนั้น ทำให้ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเคร่งขรึมทันที
หลังอ่านข้อความ เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันบนใบหน้าของเขา เป็นโหยวเยว่ซึ่งในที่สุดก็ถามออกมาด้วยความกังวล เจี้ยนเฉิน เกิดสิ่งใดขึ้น ?
เจี้ยนเฉินได้ตรวจสอบจดหมายอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่าไม่ใช่ข้อความปลอม จากนั้นก็ค่อย ๆ ฉีกมันออกเป็นหลายชิ้น เขาอธิบายว่า จดหมายมาจากบ้านบอกให้ข้ากลับไปที่ตระกูลเจียงหยาง เราจะมีทหารรับจ้างอยู่ที่นี่เพื่อรอการกลับมาของข้า ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นเร่งด่วนแจ้งให้ข้าโดยหินหยกคู่
หลังจากกล่าวอำลากับโหยวเยว่และคนอื่น ๆ เจี้ยนเฉินได้พบกับเซียนสวรรค์อีก 3 คน เพื่อให้คำแนะนำกับพวกเขา หลังจากนั้น เขาก็บินออกด้วยความเร็วที่ยอดเยี่ยม ตัดผ่านอากาศกลับสู่คฤหาสน์เจียงหยาง
เมื่อถึงเวลาที่เขามาถึงแล้วมันก็มืดแล้ว ในขณะที่เขาเริ่มลงไปที่พื้นดิน เจียงหวูจี่ก็สัมผัสได้ทันที เขาสามารถระบุตำแหน่งของเขาได้ในขณะที่เขาสัมผัสพื้นแข็ง
นายน้อยสี่ ท่านกลับมาอย่างรวดเร็ว เจียงหวูจี่ยิ้ม
เจี้ยนเฉินถอนหายใจลึก ๆ ด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นใบหน้าที่ผ่อนคลายของเจียงหวูจี่ จากจุดเริ่มต้นของการวิ่งกลับบ้านของเขา เขาก็กังวลว่าบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัว
เจียงหวูจี่ เกิดอะไรขึ้น ? เจ้าจึงขอให้ข้ากลับบ้านทันที เจี้ยนเฉินถาม
ข้าไม่ทราบรายละเอียด แต่ผู้ชายจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์มาพร้อมกับข้อความที่สำคัญมากที่จะบอกเจ้า พวกเขากล่าวว่าเป็นเรื่องที่ไม่สามารถล่าช้าได้ บิดาของเจ้าจึงส่งข้อความเพื่อให้เจ้ากลับทันที ชายชรา อธิบายอย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
อาณาจักรอินทรีสวรรค์? อาณาจักรนั้นไม่สงบหรือ ? เจี้ยนเฉินเอียงศีรษะด้วยความสับสน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...