เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 602

ตอนที่ 602: มหาสมุทรดวงดาว

เมื่อราคาถึง 3,500,000 เหรียญม่วง ยิ่งทำให้มีผู้ยอมแพ้ในการประมูลมากขึ้น แม้ผู้ประมูลรายอื่น ๆ ที่ยังคงพยายามที่จะซื้อสมบัติสวรรค์เริ่มที่จะหยุดยั้งราคาและเริ่มมีข้อสงสัย 2 ประการ สมบัติสวรรค์อายุหมื่นปีเป็นของหายาก แต่พวกมันปรากฏตัวขึ้นทุก ๆ ปีในเมืองทหารรับจ้าง หากผู้เข้าร่วมประมูลไม่ซื้อในปีนี้ มันก็มีอยู่เสมอในปีหน้า

3,600,000 ชั่วครู่ บ้านประมูลก็นิ่งเงียบก่อนที่จะมีคนเพิ่มราคาออกมา

4,000,000 เจี้ยนเฉินให้ราคาที่สูงขึ้นทันที ขณะที่ดูเหมือนว่าเขารู้สึกสงบอยู่ เขารู้สึกปวดใจมาก 4,000,000 เหรียญม่วงนั้นมากเกินพอที่จะซื้อสมบัติสวรรค์หมื่นปี

น้องชาย เจ้ายืนกรานว่าจะเอาผลธรณีนี้ไป ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ข้าชื่ออู๋เสี่ยวเทียน น้องชาย พอจะบอกชื่อแก่ข้าได้หรือไม่ ? ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินถาม

เจี้ยนเฉินหันไปเพ่งมองอู๋เสี่ยวเทียน เมื่อมองดูว่าชายผู้นี้ดูจริงจังและซื่อสัตย์ เจี้ยนเฉินตัดสินใจว่าชายคนนั้นไม่ใช่คนที่จะทำตัวเพื่อที่จะได้รับความไว้วางใจจากผู้อื่น เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ข้าผู้นี้ชื่อเจี้ยนเฉิน เขายิ้ม

เจี้ยนเฉิน ! ชื่อเดียวกับอันดับ 1 ในงานชุมนุมทหารรับจ้าง และรู้จักกันในชื่อราชาทหารรับจ้าง เขาชื่อเจี้ยนเฉินเหมือนกัน อู๋เสี่ยวเทียนกล่าวด้วยความประหลาดใจ

ข้าคือเขา ! เจี้ยนเฉินตอบ

อู๋เสี่ยวเทียนสะดุ้งอย่างเห็นได้ชัดจากการประกาศครั้งนี้ แต่เขารีบดึงสติของเขากลับมาและป้องมือ ดังนั้น เจ้าคือเจี้ยนเฉิน ราชาทหารรับจ้าง ยินดีที่ได้รู้จัก น่าเสียดายที่ข้าหมกมุ่นอยู่กับงานชุมนุมทหารรับจ้างและไม่สามารถดูการต่อสู้ได้ มิฉะนั้นข้าจะได้ดูการแข่งขันของเจ้าอย่างแน่นอน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินและอู๋เสี่ยวเทียนใช้เวลาที่เหลือในการประมูล เพื่อสนทนาและประมูล ในตอนท้ายเจี้ยนเฉินสามารถซื้อผลธรณีได้ในราคาที่สูงถึง 4,800,000 เหรียญม่วง

ขณะที่การสนทนาของพวกเขา เกิดขึ้นทุกคนในโรงประมูลหันไปมองที่มุมของเจี้ยนเฉิน พวกเขาอยากรู้ว่าคนนี้มาจากครอบครัวไหน

บนชั้นสามของบ้านประมูล ชายที่สวมชุดขาวค่อย ๆ ขมวดคิ้วของเขา ขณะที่เขาจมลึกลงไปในความคิด

แปลก ทำไมเสียงของคนที่ประมูลผลธรณีจึงคุ้นหู ? ผู้สูงอายุพึมพำ จากนั้นวินาทีต่อมาประกายแสงระยิบระยับปรากฎขึ้นทั่วดวงตาที่น่าเบื่อหน่ายก่อนหน้านี้ของเขา ขณะที่เขาตะโกนเล็ก ๆ เจี้ยนเฉิน! เสียงของเจี้ยนเฉิน! เป็นไปได้อย่างไร? เขารอด ?

ตอนที่เขาคาดเดาว่า ผู้ชนะการประมูลเป็นเจี้ยนเฉิน ผู้สูงอายุลุกจากที่นั่งและรีบไปที่บันได เดินลงไปที่ชั้นแรก ดวงตาของเขามองผ่านโรงประมูลสีเข้ม ในขณะที่เขามองหามุมที่เจี้ยนเฉินนั่ง

เมื่อเห็นเจี้ยนเฉิน ผู้สูงอายุเริ่มสั่นขณะที่ใบหน้ายิ้มแย้ม นั่นคือเขา! เป็นเขาจริง ๆ ! ข้าไม่คิดว่าเขาจะรอดชีวิต แต่ผนึกสมบัติภูเขายังคงต้องอยู่กับเขา

สัมผัสถึงผู้สูงอายุ เจี้ยนเฉินหันไปมองแหล่งที่มาของการจ้องมอง เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นชายชรา เขาก็รู้สึกตกใจ แต่แล้วรอยยิ้มที่มีความหมายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้และเดินไปหาชายชราคนนั้น

ด้วยท่าทีและรอยยิ้มของเขา เจี้ยนเฉินทักทายผู้อาวุโส ถ้าความจำของข้าถูกต้อง เจ้าก็ต้องเป็นผู้อาวุโสสามของตระกูลชิ ข้าไม่คิดว่าเราจะพบกันที่นี่โดยบังเอิญ

ผู้อาวุโสคนนี้เป็นผู้อาวุโสสาม เมื่อเจี้ยนเฉินถูกไล่ล่าจนสิ้นโลก ความรู้สึกสิ้นหวังที่เกิดจากพี่คนเล็กนี้ได้ทำให้เจี้ยนเฉิน มีความทรงจำที่น่าจดจำของเขา

จริง ๆ แล้วเจ้าคือเจี้ยนเฉิน ! ด้วยการยืนยันครั้งนี้ ผู้อาวุโสสามตอนนี้เชื่อมั่นอย่างสมบูรณ์ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าเขาเป็นคนเดียวกันกับเจี้ยนเฉินที่ขโมยผนึกสมบัติภูเขาไป

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเจี้ยนเฉินมีชีวิตอยู่ เขารู้สึกตื่นเต้น นับตั้งแต่เขาคาดว่าเจี้ยนเฉินตายไปแล้ว พวกเขาไม่เคยหยุดค้นหายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎเลย พวกเขาใช้พลังงานจำนวนมากเพื่อใช้วิธีลับหลายอย่างเพื่อหาตำแหน่งที่ตั้งยุทธภัณฑ์ แต่มันไม่มีประโยชน์ และผลลัพธ์มันก็แย่ลงหลังจากที่พยายามแต่ละครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในการเดินทางแบบสุ่มไปยังการประมูลประจำปี เขาได้เจอผู้กระทำผิดที่ได้ขโมยอาวุธ การประมูลครั้งนี้เป็นการบังเอิญทำให้ผู้อาวุโสเกิดความหวังและความยินดีขึ้นมาอีกครั้ง

เจี้ยนเฉิน เจ้าฟื้นตัวกลับสู่สภาพเดิมได้ เจ้ายังมีชีวิตอยู่ แม้กระทั่งหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสเจียนตาย ชายชราหัวเราะเยาะ

อาจจะเป็นเพราะท่านเทพหยานลั่วไม่เต็มใจที่จะให้ที่พักพิงของข้า ดังนั้นข้าจึงรอดตายได้

หืม มันเป็นความผิดพลาดของพวกเราที่ไม่ได้กำจัดร่างกายของเจ้า ถ้าเราทำเช่นนั้น เจ้าจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข อย่างที่เจ้าทำตอนนี้ เจี้ยนเฉิน ข้าไม่ต้องการปะทะกับเจ้า ในเมื่อตระกูลเจียเต๋อไม่ได้อยู่ที่นี่ เจ้าควรส่งผนึกสมบัติภูเขากลับคืนให้ตระกูลชิของเรา เราจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับหากเจ้ามากับเรา ชายชราแนะนำ