เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 627

ตอนที่ : 627 เผชิญหน้ากับเซียนผู้คุมกฎ (3)

เจี้ยนเฉินไม่ลังเลในการกระทำของเขา หลังจากฟังจิตวิญญาณกระบี่ เขาเหมือนลูกศิษย์ที่เชื่อฟัง เขาได้กลืนกินพลังบรรพกาลที่ถูกยิงออกไปและกระจายมันไปทั่วร่างกายของเขา ด้วยการรวมกันของทั้งสอง เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาในระดับที่สูงขึ้นในแง่ของการป้องกัน

เมื่อพลังบรรพกาลแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่รู้สึกถึงพลังบรรพกาล มันยังคงรักษาระดับความแข็งแกร่งไว้ได้ตลอดทั้งร่างโดยไม่เสียเวลาใช้งานมันเลย ช่วงเวลาต่อไปนี้ หลังจากที่เขาใช้พลังบรรพกาลเพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าร่างกายของเขายังคงทำงานอยู่ในระดับที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ในช่วงเวลานั้นเจี้ยนเฉินได้เข้าใกล้บรรพชน ฝ่ามือของเขากลายเป็นกำปั้นที่เต็มไปด้วยพลังบรรพกาลที่หมายจะเจาะไปที่บรรพชน ขณะที่หมัดถูกส่งออกไป พื้นที่รอบตัวมันก็สั่นไหวอย่างรุนแรง

เจี้ยนเฉินไม่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดด้วยร่างกายของตัวเอง แต่เจี้ยนเฉินไม่ต้องกังวลกับภัยคุกคามใด ๆ เนื่องจากพลังบรรพกาลนั้นได้ผสานเข้ากับร่างบรรพกาล

บรรพชนรู้สึกตกใจกับทางเลือกของการโจมตีของเจี้ยนเฉิน แต่แล้วรอยยิ้มเล็ก ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขากล่าวว่า เจี้ยนเฉิน ชายชราคนนี้มีร่างกายที่แข็งแกร่งมาก ให้ข้าสอนบทเรียนให้กับเจ้า โดยไม่ได้ตั้งใจ มือขวาของบรรพชนมีรูปร่างเหมือนกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพลังเซียน มือนั้นเล็งไปที่คอของเจี้ยนเฉิน ขณะที่มือซ้ายของเขาปิดกั้นหมัดของเจี้ยนเฉิน

บรรพชนตระกูลเจียเต๋อนั้นไม่มีข้อสงสัยใด ๆ เขาเป็นเซียนผู้คุมกฏ เขาเป็นคนหนึ่งที่เข้าใจความลึกลับที่ลึกซึ้งของโลกและเข้าใจความลับของมิติ หมัดของเขามีอำนาจของมิติและมันรวดเร็วเป็นอย่างมาก จนกระทั่งเจี้ยนเฉินไม่มีเวลาหลบการโจมตี ดังนั้น ชายคนนั้นคว้าเข้าที่ลำคอของเจี้ยนเฉินในทันที

เจี้ยนเฉินรู้สึกตกใจที่ได้เห็นมือของอีกฝ่ายมาถึงลำคอ แม้ว่าพลังบรรพกาลจะแผ่กระจายไปทั่วร่างของเขาและเพิ่มระดับให้ไม่น่าเชื่อ ทว่าเจี้ยนเฉินยามนี้นั้นกำลังต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฏ ด้วยวิธีใดก็ตาม เขาไม่ได้แน่ใจว่า เขาแข็งแกร่งแค่ไหนกับร่างกายของเขาในตอนนี้ เขาไม่แน่ใจหรือไม่ว่าเขาจะรอดชีวิตจากการโจมตีที่คอของเซียนผู้คุมกฎได้หรือไม่

เซียนผู้คุมกฎได้เกาะกุมจุดอ่อนของเจี้ยนเฉินอย่างง่ายดาย ! ทำให้บรรพชนรู้สึกร่าเริงและเห็นจิตสังหารในแววตาของเขา เขาหัวเราะ เจี้ยนเฉิน เจ้าอาจก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเซียนผู้คุมกฎ แต่เจ้าไม่เข้าใจความลึกลับอย่างชัดเจนว่า มันมีช่องว่างอยู่มาก ! อนุญาตให้ชายชราคนนี้ส่งเจ้าไปสู่ความตายของเจ้า ! ด้วยคำพูดสุดท้าย บรรพชนบีบมือขวาของเขา พยายามที่จะหักคอของเจี้ยนเฉิน

หลังจากบรรพชนขยับมือของเขาแล้ว เขาก็ตระหนักว่า สิ่งที่เขาถืออยู่นั้น ไม่ใช่เนื้อ หนังและเลือด มันเป็นอะไรที่แข็งยิ่งกว่าเหล็กและหิน !

ความสุขเหือดหายไปจากบนใบหน้าของบรรพชน เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความความตกตะลึง เขาถามด้วยความสับสนวุ่นวายใจของเขาว่า อย่างไร ! ? ลำคอของเจ้าแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ?

ตอนนี้ร่างกายของเจี้ยนเฉินก็เต็มไปด้วยพลังบรรพกาลและโอ้อวดความสามารถในการป้องกันที่น่าตกใจ แม้กระทั่งเซียนผู้คุมกฏนั้นจะไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วน ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างหนักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถหักคอของเจี้ยนเฉินได้ เจี้ยนเฉินนั้นเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่รู้จบเมื่อเขาสงบลง