เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 631

ตอนที่ 631: การเปลี่ยนแปลงของเจ้าอ้วนน้อย (2)

ท้องฟ้าด้านบนมีแดดส่องลงมา ไม่มีเมฆแม้แต่ก้อนเดียว เป็นระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร สายลมเพียงเล็กน้อยอาจรู้สึกว่าเป็นแสงสีทองที่สาดลงบนพื้นสีทองอย่างเท่าเทียมที่ด้านล่าง ทั้งทวีปจมอยู่ในรังสีของดวงอาทิตย์ที่สาดแสงลง ขณะที่มันอุ่นขึ้น

เจี้ยนเฉินบินข้ามขอบฟ้ามากับหวังยู่เฟิงด้วยความเร็วมหาศาล พวกเขากำลังเดินทางเร็วมากพอที่จะทำให้ฉากที่เบื้องหน้าเป็นภาพเบลอ

เจี้ยนเฉิน เจ้าน่าอัศจรรย์มากที่ฆ่าแม้แต่เซียนผู้คุมกฎ ! ข้าไม่สามารถเห็นการต่อสู้ ได้ยินแต่เสียงเพียงอย่างเดียวก็พอที่จะทำให้ข้ากลัว ! แผ่นดินและท้องฟ้าเองราวกับว่าจะแตกไปเป็นชิ้น ๆ แม้แต่ภูเขาก็ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ! ข้าเกือบจะคิดว่าเจ้ากำลังจะทำลายโลก หวังยู่เฟิงพูดอย่างกระตือรือร้นโดยไม่หยุดชะงัก เซียนผู้คุมกฎเป็นคนที่แข็งแกร่งจริง ๆ พวกเขาไม่ได้เป็นคนที่ใครก็สามารถต่อสู้ได้ แม้ว่ายามเมื่อข้าต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฎ ข้าก็จะเป็นเหมือนเศษกระดาษ ! การต่อสู้ระหว่างเซียนผู้คุมกฏเป็นสิ่งที่แทบไม่เคยเห็นแม้แต่ทุก ๆ 100 ปี

เจี้ยนเฉินหัวเราะออกมาพลางตอบว่า เจ้ายกย่องข้ามากเกินไป เซียนผู้คุมกฎจะถูกฆ่าอย่างง่ายดายได้อย่างไร ? บรรพชนและข้าต่อสู้กันอย่างรุนแรง แต่เราก็ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่เท่าเทียมกัน ทั้งสองคนไม่สามารถทำร้ายคนอื่นได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถถูกข้าฆ่าได้

ช่วยไม่ได้ เจี้ยนเฉิน เจ้าไม่ได้ดูอายุน้อยกว่าข้าแต่อย่างใด แต่เจ้านั้นกลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ! ศักยภาพของเจ้าจะไม่มีขีดจำกัดในอนาคต ข้า หวังยู่เฟิง คิดจริง ๆ ว่ามันเป็นความโชคดีที่ข้าจะสามารถที่จะเดินทางไปกับเจ้า แน่นอน ข้าจะได้สัมผัสกับความสุขและความรู้สึกของข้าเอง หวังยู่เฟิงยิ้มอย่างมีความสุข เพื่อให้สามารถปฏิบัติตามกฎ มันเป็นเหตุการณ์ที่สนุกสนานอย่างปฏิเสธไม่ได้ที่ทุกคนจะต้องตื่นเต้น

ทันใดนั้นหวังยู่เฟิงก็นึกถึงอะไรบางอย่างและมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างหวาดกลัวว่า เจี้ยนเฉิน เจ้าไม่โยนข้าทิ้งไปใช่หรือไม่ ? แม้ว่าข้าอาจเป็นแค่เซียนปฐพีวัฏจักรที่ 2 แต่ศักยภาพของข้าก็ไม่ได้อ่อนแอ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ข้าจะอายุ 35 ปีในปีนี้ แต่ข้ายังถือว่าเป็นอัจฉริยะของทวีป ! การกลายเป็นเซียนสวรรค์เป็นเพียงเรื่องของเวลา ! การกลายเป็นเซียนผู้คุมกฎนั้นก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ !

ถ้าเจ้ายินดีที่จะเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างของข้า แน่นอนข้าจะไม่ทิ้งเจ้าไป แต่เจ้าต้องเข้าใจด้วยว่าการติดตามข้าจะไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป แม้ว่าข้าจะแข็งแกร่ง แต่ทว่าฝ่ายตรงข้ามที่ข้ามีก็แข็งแกร่งเช่นกัน พวกเขาจะไม่ได้เป็นคนที่จะล่วงเกินได้ เจี้ยนเฉินตอบ

ฮ่าฮ่า ข้าไม่สนใจหรอกนะ เหตุการณ์ในอนาคตนั้นข้าไม่อาจล่วงรู้ แต่ข้า หวังยู่เฟิง ยังคงอยากจะเดินทางไปกับเจ้า หวังยู่เฟิงหัวเราะด้วยความกระตือรือร้นในการติดตามเจี้ยนเฉิน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินได้นำหวังยู่เฟิงไปยังเมืองทหารรับจ้าง และทิ้งเขาไว้ที่นั่นเพื่อรอ หลังจากพูดคุยกับวิญญาณน้อย เขาได้เดินทางกลับไปที่หุบเขายั่งยืนอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกัน ขณะที่เขาออกจากเมืองทหารรับจ้าง ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ในห้องส่วนตัวในเมืองชั้นหนึ่ง ในอาณาจักรอื่น ๆ

นายท่าน เราได้ตรวจสอบเรื่องที่ท่านต้องการ ภายในห้องชายอีกคนหนึ่งยิ้ม ขณะที่เขากล่าวออกมา

พูดออกมา! หากข้อมูลของเจ้า มีความน่าเชื่อถือ มันจะได้รับรางวัลมากมาย ชายคนนั้นพูดด้วยดวงตาเป็นประกายและน้ำเสียงอันเย็นชา

ทันทีที่เขาได้ยินคำว่า รางวัลมากมาย ใบหน้าของอีกฝ่ายก็ยิ้มกว้างด้วยความปิติ ขณะที่เขากล่าวว่า นายท่าน นิกายเขาวงกตของเราได้ทำการตรวจสอบและได้รับรายงานเบื้องต้นเกี่ยวกับการกระทำของเจี้ยนเฉิน เมื่อเขาอยู่ในเมืองทหารรับจ้าง ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่นั่น ทำให้เขาไปถึงเขตชานเมือง ประมาณ 1 เดือนต่อมา เขามาถึงเมืองชั้นหนึ่งในอาณาจักรเทียนสิงและทำลายครอบครัว แม้แต่ตัวเมืองเองก็ได้รับความเสียหาย สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นการใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์…

ชายวัยกลางคนโบกมือโบกมืออย่างไม่เต็มใจ เลิกเยิ่นเย้อซะที และเข้าประเด็น ข้าต้องการทราบว่าเขาอยู่ที่ไหน

ขอรับ ได้เลย ! ชายชราตอบโดยไม่ชักช้า มองว่าเขากำลังคิดอยู่ เขาพูดว่า ในเมื่อเจี้ยนเฉินเป็นเซียนสวรรค์ เขาสามารถบินไปยังสถานที่ที่เราไม่สามารถติดตามได้อย่างง่ายดาย เรารู้ว่า เมื่อสองวันก่อนเขากลับมาที่เมืองทหารรับจ้างพร้อมกับคนผู้หนึ่ง และจากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังเทือกเขาครอส

เทือกเขาครอส ! ดวงตาของชายหนุ่มเป็นประกายเจิดจ้าขึ้นมา ขณะที่เขาพูดว่า ทำไมเขาไปที่นั่น ?