เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 677

ตอนที่ 677: การเฉลิมฉลองของอาณาจักร

ในขณะที่ เจี้ยนเฉินกำลังออกมาจากห้องของเขา ร่างกายของเขาดูเหมือนราวกับว่ากำลังแผ่กระจายแสงที่มองไม่เห็นซึ่งส่องทั่วทั้งโลก ด้านหน้าของเขา โลกทั้งโลกดูราวกับว่ามันหายไป

ในสายตาของเจี้ยนเฉิน โลกรอบ ๆ ตัวเขาก็ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความสามารถในการแยกแยะพลังงานลึกลับของโลก เขารู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาเองเป็นหนึ่งเดียวกับพื้นที่ทั้งหมด ตราบเท่าที่เขาต้องการมัน เขาสามารถใช้พลังมิติเพื่อเดินทางไปยังที่อื่นได้ทันที ในความเป็นจริง เขาสามารถใช้พื้นที่รอบตัวเขาในระดับหนึ่งราวกับว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของเขา

ในโลกมีพลังงานจาง ๆ แต่เป็นพลังมหาศาลและเป็นอนันต์ที่ลอยอยู่ มันเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นและไม่สามารถมองเห็นได้ในสายตามนุษย์ แต่เขาสามารถรู้สึกถึงการดำรงอยู่ของมัน นี่คือพลังของโลกซึ่งมันแข็งแกร่งกว่าพลังเซียน

เมื่อทั้งกลุ่มที่อยู่นอกห้องของเจี้ยนเฉินเห็นเขา ทุกคนก็เงียบกริบ ไม่มีสักคนที่จะพูดอะไรออกมา พวกเขาจ้องที่เจี้ยนเฉินราวกับว่าเขาเป็นสมบัติอันล้ำค่าที่จะได้เห็น ในช่วงเวลาที่ผ่านไปนี้ พวกเขาไม่ได้มองว่าอีกฝ่ายเป็นนายน้อยสี่แห่งตระกูลเจียงหยางอีกต่อไป ทว่าพวกเขากำลังมองว่า อีกฝ่ายนั้นเป็นปัจเจกชนที่หาได้ยากยิ่งคนหนึ่งของทวีปเทียนหยวน

พวกเขากำลังมองเซียนผู้คุมกฎคนหนึ่ง

ฮ่าฮ่า ! เจ้ามีค่าเกินกว่าที่จะเป็นลูกหลานของครอบครัวไป๋ของข้า ! หลานชาย พรสวรรค์ของเจ้านั้นทำให้ข้าตกตะลึง ! ความจริงที่ข้ามีลูกหลานเช่นเจ้า ทำให้ข้ารู้สึกสบายใจอย่างสิ้นเชิง ! เสียงหัวเราะดังมาจากด้านหลัง ทำให้เกิดเสียงดังในบริเวณดังกล่าว หลังจากเสียงหัวเราะ ไป๋ไฮที่ได้ก้าวเข้ามาในพื้นที่ด้วยความภาคภูมิใจและความปิติยินดี

กลุ่มผู้อาวุโสหันไปมองไป๋ไฮเมื่อเขาเข้ามา แต่ยังไม่มีแม้แต่คนเดียวที่กล้าพูด ได้แต่หลบไปที่ด้านข้าง เพื่อให้เขาเดินตรงไปยังเจี้ยนเฉิน

ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความปิติยินดี ด้วยความจริงที่ว่าเขาจะสามารถตัดผ่านจากการเป็นเซียนสวรรค์ขึ้นไปเป็นเซียนผู้คุมกฎนั้นเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝันโดยสิ้นเชิง เมื่อเขาพบบางสิ่งในแหวนมิติของซิตูชิง เขาเพียงแต่ตั้งใจจะดูว่าทางลัดนี้เป็นอย่างไร เขาไม่เคยคิดว่าทางลัดนี้จะทำให้เขาเข้าใจความลึกลับของโลก และทำให้เขาได้รู้แจ้งและตัดผ่านได้ มันได้กระตุ้นเศษของความลึกลับของโลกในตัวเขา และพาเขาไปสู่ขอบเขตความคิดที่สูงส่ง ในท้ายที่สุดขนสัตว์ทั้งสามชิ้นได้ส่งเสริมเขาอีกครั้งเพื่อให้เขาสามารถตัดผ่านจากเซียนสวรรค์ขึ้นไปสู่เซียนผู้คุมกฎได้อย่างสมบูรณ์

“เซียงเอ๋อ เจ้ากลายเป็นเซียนผู้คุมกฏแล้วหรือ ? เสียงของไป๋หยุนเทียนสั่นไหวด้วยความตื่นเต้นในขณะที่นางถามเขา แม้ว่านางจะรู้คำตอบ นางก็อยากจะได้ยินคำตอบจากริมฝีปากของลูกนางเอง

นัยน์ตาของเจี้ยนเฉินจับจ้องบนร่างของมารดา เขายิ้มและตอบว่า ท่านแม่ ลูกชายของท่านไม่ได้ล้มเหลว ข้าตัดผ่านได้สำเร็จแล้ว !

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! ทำได้ดี ! ทำดีจริง ๆ ! ลูกชายของข้า เจียงหยางป้า ได้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฏ ! เป็นลูกชายที่โดดเด่นที่ข้ามี ! เวลาไม่ได้ทำให้ข้ารู้สึกอ่อนแอลงไป เจียงหยางป้าพูดจาด้วยเสียงหัวเราะอันไพเราะ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนุกสนานและดังไปทั่วคฤหาสน์ทั้งหมด เพื่อให้คนที่อยู่นอกคฤหาสน์สามารถฟังความสุขอย่างแท้จริงในเสียงของเขา

ราชาแห่งอาณาจักรกเกอซุนเองก็รู้สึกตื่นเต้น การมีเซียนผู้คุมกฏในอาณาจักรของเขาเป็นเหตุการณ์ที่บังเอิญมาก แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความจริงที่ว่าเซียนผู้คุมกฏนั้นได้หมั้นหมายกับพระธิดาของเขา

การที่เซียนผู้คุมกฏเป็นลูกเขยของเขา มันเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยฝันถึง แม้กระทั่งหนึ่งในแปดมหาอำนาจก็จะอิจฉาที่ได้มีโอกาสเช่นนั้น

ไฮ้ ! หลานชายที่รักของข้าช่างน่ากลัวเหลือเกิน ! เขาเป็นอัจฉริยะที่เป็นเซียนผู้คุมกฏ ! บางทีข้าอาจจะกำลังฝันถึงเรื่องนี้ ? ไป๋เต๋อพึมพำจากด้านข้างของราชา เมื่อครั้งที่เขาเจอเจี้ยนเฉินเมื่อหลายปีก่อน เขาได้ใช้อาวุธเซียนเพียงอย่างเดียวของเขา ก่อนที่จะถูกไล่ล่าโดยนิกายหัวหยุน มันเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ นับแต่นั้นมา แต่ตอนนี้เซียนตัวเล็ก ๆ ก็กระโดดขึ้นไปสู่ตำแหน่งของเซียนผู้คุมกฎ ! นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ไป๋เต๋อตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

……

ข่าวที่ว่านายน้อยสี่ของตระกูลเจียงหยางได้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ได้แผ่กระจายไปทั่วอาณาจักรอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับความหายนะ ข้อมูลนี้แพร่หลายออกไปทั่ว จากปากต่อปากของราษฎรในอาณาจักร ทุกคนกล่าวขานกันทั่ว สัตว์อสูรที่มีความสามารถในการส่งข้อมูลได้เร็วกว่ามนุษย์ก็ท่วมท้องฟ้า เพื่อส่งข้อมูลเหล่านี้ออกจากอาณาจักรให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ไม่นานนัก ทุกคนในอาณาจักรเกอซุนและอื่น ๆ ก็ตะลึงกับข่าว