เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 683

ตอนที่ 683: การล้างบางตระกูลหวงฟู่ (2)

เจี้ยนเฉินกล่าวคำไม่กี่คำกับหวงเทียนป้า นูบิส และเจียเต๋อไท่ ก่อนที่จะแนะนำไป๋ไฮให้กับทุกคน เขาไม่ได้พยายามปกปิดข้อเท็จจริงที่ว่าไป๋ไฮเป็นท่านตาของเขา

หวงเทียนป้าและอีกสองคนรู้อยู่แล้วว่าเจี้ยนเฉินมีความเกี่ยวพันกับไป๋ไฮเมื่อไม่กี่วันก่อน ดังนั้นเมื่อพวกเขาได้ยินความจริง พวกเขาจึงไม่แปลกใจเลย พวกเขาเพียงแค่ถอนหายใจ เนื่องจากไม่มีอะไรแปลกเกินไปในโลกที่ใหญ่ขนาดนี้ ใครจะคิดว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาทั้งสองคนที่ยังคงเป็นศัตรู จริง ๆ กลับก็มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด

ฮะ ฮ่า มันจะเยี่ยมยอด ในอนาคตทุกคนจะเป็นคนของเราเอง ตอนนี้กลุ่มของน้องเจี้ยนเฉินมีอำนาจมากขึ้นเรื่อย ๆ สมาชิกที่เก็บตัวจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี หวงเทียนป้าหัวเราะดัง ๆ และดูเหมือนจะมีความสุขมาก

ได้ยินดังนั้น เจี้ยนเฉินเผยรอยยิ้มบนใบหน้า ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็มีความสุขมาก

ไว้พูดคุยกันหลังจากที่เราลงไป เจี้ยนเฉินเรียกกลุ่มคนเหล่านี้ก่อนที่จะลงไปบนพื้นดินในเวลาเดียวกัน

ในห้องที่ได้รับการตกแต่งอย่างสวยงาม เจี้ยนเฉิน ไป๋ไฮ นูบิส เจียเต๋อไท่ หวงเทียนป้า หมิงตง หวงหลวน และคนอื่น ๆ ที่รวบรวมอยู่ในกลุ่มใหญ่ ๆ ข่าวที่เจี้ยนเฉินกลายเป็นเซียนผู้คุมกฎได้รับการประกาศโดยหวงเทียนป้า ดังนั้นเพื่อนของเจี้ยนเฉินรู้เรื่องนี้

น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าได้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎจริง ๆ งั้นหรือ ? หมิงตงเป็นคนแรกที่ไม่สามารถอดใจได้ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแรกที่ถาม

เจี้ยนเฉินไม่ได้ปฏิเสธและยืนยันด้วยรอยยิ้มและการพยักหน้า

หลังจากได้รับการยืนยัน ฝูงชนได้ตะลึงเป็นครั้งแรก ก่อนที่จะตกลงไปในความโกลาหลอันยิ่งใหญ่

ว้าว! พี่ชาย ตอนนี้ท่านเป็นเซียนที่ทรงพลัง ท่านดูน่ากลัวมาก ๆ ใบหน้าที่สง่างามของไป๋เหลียนแดงขึ้น ข้าง ๆ นาง ทั้งสองคน หวงหลวนละโยวเยว่รู้สึกตื่นเต้นและมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยสายตาอ่อนโยน

นี่เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว มันไม่ได้นานนัก นับตั้งแต่งานชุมนุมทหารรับจ้างครั้งก่อนเสร็จสิ้น แต่ราชาทหารรับจ้างคนปัจจุบันกลับกลายเป็นเซียนผู้คุมกฏ นั่นเป็นไปไม่ได้เลย หวังยี่เฟิงยกมือทาบอกด้วยความตกใจ เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่ถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ

เจี้ยนเฉิน ช่องว่างของข้ากับเจ้าเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่ามันยากมากที่จะมาเทียบเท่าเจ้าในช่วงชีวิตนี้ เถี่ยต้ามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยท่าทางที่ซับซ้อนและพูดด้วยรอยยิ้มที่เจ็บปวด คิดถึงตอนที่พวกเขายังคงอยู่ในสำนักคากัต แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะไม่ดีเท่าเจี้ยนเฉินก็ตาม มันก็เกือบเท่ากัน อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่กี่ปี เจี้ยนเฉินก็กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ซึ่งเป็นระดับซึ่งเขาไม่หวังจะตามทัน สิ่งนี้ทำให้เถี่ยต้าผู้มั่นคง ซื่อสัตย์ที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เจี้ยนเฉินพากันจับมือ และพูดว่า พอแล้ว ทุกคน กรุณาเงียบสักครู่หนึ่ง ข้ามีเรื่องสำคัญมากที่จะประกาศ คนที่อยู่ติดกับข้าเป็นท่านตาของข้าซึ่งเป็นเซียนผู้คุมกฎ

คนเหล่านี้เป็นคนที่น่าเชื่อถือที่สุดทั้งหมดของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ปกปิดตัวตนของไป๋ไฮ กลับกัน เขาได้ทำให้ทุกคนทราบว่ามีเซียนผู้คุมกฎอีกคนอยู่เคียงข้าง ซึ่งอาจเพิ่มขวัญและกำลังใจแทน

เมื่อได้ยินแบบนี้ คนที่ไม่เข้าใจพื้นหลังของเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ทำปฏิกิริยามากนักและรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะมีเซียนผู้คุมกฎคนใหม่ อย่างไรก็ตาม โหยวเยว่รู้พื้นหลังของเจี้ยนเฉินและเต็มไปด้วยข้อสงสัย ไม่นับรวมว่านางเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีความเข้าใจอันดีต่อคนในคฤหาสน์เจียงหยาง นางรู้สึกประหลาดใจกับความจริงที่ว่าเขาเป็นตาของเจี้ยนเฉิน

ทันใดนั้นโหยวเยว่เหมือนจะจำอะไรได้บ้าง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความประหลาดใจและมองไปที่ไป๋ไฮ ด้วยความตกใจ นางถามว่า บางที ผู้อาวุโสคนนี้คือบรรพชนที่หายไปจากตระกูลเจียงหยาง ?

เจี้ยนเฉินส่ายหัว มองไปที่โหยวเยว่ เขาพูดว่า เยว่เอ๋อ แล้วข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังในภายหลัง เหลียนเอ๋อ มากับข้า พี่ชายและปู่มีบางสิ่งบางอย่างที่เราต้องการจะพูดกับเจ้าเป็นการส่วนตัว

เจ้าค่ะ ! ไป๋เหลียนพยักหน้าลง ตอนแรกนางเหลือบมองไป๋ไฮผู้ที่อยู่ในเสื้อคลุมยาวสีน้ำเงินอย่างสงสัย หลังจากนั้น ภายใต้การจ้องมองอยากรู้อยากเห็นของทุกคน นางเดินตามหลังเจี้ยนเฉินเข้าไปในห้องอีกห้อง ภายใต้ข้อบ่งชี้ของเจี้ยนเฉิน ไป๋ไฮไปกับเขาด้วย

หลังจากที่ทั้งสามเดินเข้าไปในห้อง เจี้ยนเฉินก็เหวี่ยงมือออกและสายลมก็ปิดประตู หลังจากนั้นเขาหันกลับไปมองดูไป๋ไฮและพูดว่า ท่านตา นี่เป็นญาติผู้น้องของข้า ไป๋เหลียน นางเป็นคนในตระกูลไป๋ ด้วยเลือดของครอบครัวไป๋ของเราที่วิ่งอยู่ในเส้นเลือดของนาง ปัจจุบันนางเป็นหนึ่งในสมาชิกที่เหลืออยู่ไม่กี่คน หลังจากพูดแล้ว เขาก็หันมาพูดกับไป๋เหลียน เหลียนเอ๋อ นี่คือบรรพชนของตระกูลไป๋ของเรา ทำไมเจ้าไม่รีบเรียกเขาว่าท่านตา ?

ท่านตา ! ไป๋เหลียน เรียกออกมาด้วยความเชื่อฟัง ในขณะเดียวกันสายตาที่ชัดเจนของนางซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนได้ตรวจสอบไป๋ไฮ สำหรับตานี้ นางเคยได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ในรายละเอียดจากไป๋หยุนเทียนมานานแล้วและรู้อยู่แล้วว่าเขาหายตัวไปหลายปีแล้ว นางไม่เคยคิดว่าจะเป็นพี่ชายของนางที่จะพบเขาอีกครั้ง