เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 688

ตอนที่ 688: ได้รับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ

“น้องเจี้ยนเฉิน ระวังยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎในมือของเขาด้วย เจ้าต้องไม่รับมันซึ่งซึ่งหน้า” คำเตือนของหวงเทียนป้าผุดขึ้นมาในใจของเจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตาม การเผชิญหน้ากับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่กำลังพุ่งตรงมาหาเขานั้น เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะหลบเลยแม้แต่น้อย ความบ้าคลั่งปรากฏที่นัยน์ตาของเขา ขณะที่พลังบรรพกาลหลั่งไหลออกมาจากร่างบรรพกาลของเขา ซึ่งปกคลุมไปทั่วทั้งหมัดขวาของเขา เขาแกว่งหมัดตรงไปที่ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่กำลังพุ่งเข้ามา

ในตอนนี้เจี้ยนเฉินต้องการที่จะรับมือกับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่ทรงพลังด้วยมือเปล่าของเขา นี่เป็นเพราะเขามั่นใจในพลังป้องกันของร่างบรรพกาลของเขามาก ความแข็งแกร่งของจินเทียนในชั้นสวรรค์ที่ 3 รวมกับ ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎนั้น มันคงเทียบได้กับชั้นสวรรค์ที่ 4 ซึ่งเหมือนกับซิตูชิงของนิกายพยัคฆ์มังกร และมันไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับชั้นสวรรค์ที่ 5 ดังนั้นแม้ว่าการโจมตีนั้นจะทำให้เจี้ยนเฉินบาดเจ็บ แต่ก็คงจะไม่ร้ายแรงมาก

“เจี้ยนเฉิน เจ้ามันรนหาที่ตาย ! ” การที่ได้เห็นเจี้ยนเฉินจะใช้แค่เพียงร่างกายของเขาเพื่อป้องกันยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ ปากของจินเทียนก็บิดเบี้ยวไปด้วยความเย้ยหยัน นี่เป็นเพราะว่าพลังของยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎนั้นแข็งแกร่งมาก ที่แม้แต่คนที่อยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 6 ยังไม่กล้าที่จะรับการโจมตีตรง ๆ และความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินก็ยังห่างไกลจากระดับนั้น

ปัง ! หมัดของเจี้ยนเฉินปะทะกับขอบของยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎและทำให้เกิดเสียงเหมือนเหล็กกระทบกับหิน หมัดของเจี้ยนเฉินไม่ได้เหมือนกับส่วนอื่นของร่างกาย มันแข็งแรงดังเหล็ก

หมัดและยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎกระเด็นออกจากกันทันทีที่ปะทะกัน ซึ่งเกิดจากการสะท้อนกลับของพลังที่มหาศาล ทั้งสองคนกระเด็นออกห่างกันจากพลังสะท้อนที่แข็งแกร่ง และทั้งสองคนก็ตั้งตัวได้หลังจากกระเด็นออกไปประมาณ 100 เมตร

สิ่งที่เห็นได้คือการบาดเจ็บที่ดูแย่ที่หมัดขวาของเจี้ยนเฉิน มันลึกลงไปถึงกระดูกและตัดไปถึงครึ่งของนิ้วของเขา เลือดไหลอาบทั่วทั้งหมัดของเขา

ห่างไปร้อยเมตร จินเทียนจ้องไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความประหลาดใจ เขาร้องออกมาด้วยความไม่เชื่อ “นี่ มันเป็นไปได้อย่างไร ! มือของเจ้ามันทำด้วยอะไรกัน ! ? ” ร่างกายของมนุษย์ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนี้ ! ข้าใช้ ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎแต่มันก็ไม่สามารถตัดแขนของเจ้าออกมาได้ ! นี่ นี่มันเป็นไปไม่ได้”

มองไปที่จินเทียนซึ่งกำลังประหลาดใจ เจี้ยนเฉินก็อดไม่ได้ที่จะเผยให้เห็นถึงความเย้ยหยัน เขาจ้องมองมือที่ชุ่มเลือดของเขาและคิดเล็กน้อย พลังบรรพกาลได้พุ่งออกมาจากตันเถียนของเขา หลังจากนั้น มันก็ไหลอย่างรวดเร็วไปที่มือขวาของเขา

ในตอนนี้ พลังบรรพกาลแห่งการทำลายล้างดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นพลังในการฟื้นฟูชีวิต และเริ่มรักษาอาการบาดเจ็บที่มือของเจี้ยนเฉินด้วยความรวดเร็ว เร็วกว่าพลังของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง

ร่างบรรพกาลของเจี้ยนเฉินนั้นมีความสามารถในการฟื้นตัวที่สูงมาก แต่หลังจากที่ใช้พลังบรรพกาลไปได้ซักพัก เจี้ยนเฉินก็ได้มาค้นพบว่ามันทำอย่างอื่นที่มหัศจรรย์ได้ ถ้ารวมพลังบรรพกาลไปบริเวษที่บาดเจ็บ มันจะทำให้อาหารบาดเจ็บฟื้นคืนได้เร็วขึ้น

อาการบาดเจ็บที่มือของเจี้ยนเฉินนั้นฟื้นฟูในระดับที่สังเกตได้ แม้ว่าผิวหนังหรือกระดูกที่นิ้วของเขาหัก แต่มันก็ถูกรักษาแล้ว เลือดสด ๆ ที่มือของเขาเหมือนจะมีชีวิตและไหลกลับเข้าไปทางบาดแผลที่มือของเขา

จินเทียนถลึงตาโต แล้วจ้องไปที่ฝ่ามือของเจี้ยนเฉิน เขาอยู่มานาน แต่นี้ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นอะไรที่เหนือจินตนาการเช่นนี้

หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ มือขวาของเจี้ยนเฉินก็หายสนิทและดูไม่ต่างจากตอนปกติเลย มันไม่มีแม้แต่รอยเลือดเหลืออยู่

“นี่ นี่ นี่มันเป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้จริง ๆ ” ความตกใจก่อตัวขึ้นในใจของจินเทียน ในขณะที่เขาพึมพำไปด้วยความสิ้นหวัง แม้ว่าเขาจะเป็นถึงเซียนผู้คุมกฎ เขาก็ยังประหลาดใจกับสิ่งที่เพิ่งเห็นอยู่ดี

ขณะที่จินเทียนรู้สึกสิ้นหวังอยู่นั้น รอยแยกเล็ก ๆ ก็เกิดขึ้นกลางอากาศตรงหน้าของเขา ลูกธนูที่ประกอบด้วยพลังแห่งธรรมชาติได้มาถึงเขาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย และพุ่งตรงทะลุผ่านอกของจินเทียน