เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 696

ตอนที่ 696: คำเตือน

เทียนเจี้ยนจ้องไปที่ไป๋ไฮด้วยสายตาที่ประหลาดใจ เขารู้สึกประหลาดใจในเรื่องที่ไป๋ไฮคือตาของเจี้ยนเฉิน, แต่เขาก็ไม่ได้พูดในประเด็นนั้น เขาโบกมือเบา ๆ และพูดว่า “ทุก ๆ คนควรจะแยกย้ายและหาที่เพื่อให้เจี้ยนเฉินได้พักผ่อนเงียบ ๆ ข้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ก่อนหน้านี้ พวกเจ้าต้องไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขอให้จำใส่ใจไว้ด้วย!”

“ผู้เยาว์รับทราบและจะไม่ให้เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปเป็นอันขาด” นูบิส, เจียเต๋อไท่และคนอื่น ๆ กล่าวอย่างเคารพ

หลังจากนั้น หมิงตงก็พาเจี้ยนเฉินไปที่ห้องนอนด้วยตัวของเขาเอง ในขณะที่เทียนเจี้ยน, หวงหลวน, โหยวเยว่, ไป๋เหลียน, เจ้าอ้วนน้อยและคนอื่น ๆ ตามเข้ามา

การที่เห็นเจี้ยนเฉินนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงและเปื้อนเลือดไปทั้งตัวนั้น หวงหลวน, โหยวเยว่และไป๋เหลียนต่างพากันร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวด พวกเขาคือคนที่เป็นห่วงเป็นใยเจี้ยนเฉินมากที่สุด ดังนั้นความทุกข์ยากของเจี้ยนเฉินก็ทำให้หญิงสามคนนี้รู้สึกเจ็บปวดและใจสลายไปด้วย

หลังจากนั้น หวงหลวนก็ได้เอาเม็ดยาจิตวิญญาณธาตุแสงระดับ 6 หลายเม็ดออกมาจากแหวนมิติของนางเพื่อป้อนมันให้กับเจี้ยนเฉิน และหวังว่าอาการบาดเจ็บนั้นจะหายไวขึ้น

“ไม่ต้องป้อนยาให้กับเขาหรอก ร่างกายของเจี้ยนเฉินนั้นแปลกและมีความสามารถในการรักษาตัวเองสูงมาก ตอนนี้อาการบาดเจ็บของเขาก็ฟื้นตัวได้ไวมากและเขาคงจะดีขึ้นในอีกไม่นานนี้” เทียนเจี้ยนหยุดยั้งสิ่งที่หวงหลวนกำลังจะทำและอธิบาย

หวงหลวนหยุดชะงักสักครู่ ก่อนที่จะเก็บเม็ดยาจิตวิญญาณธาตุแสงไป

“ท่านลุงเทียน ข้ารู้ว่าท่านต้องมาแน่ ตอนนี้ช่างโชคดีเหลือเกินที่มีท่าน ไม่อย่างนั้นเจี้ยนเฉินคงไม่รอดแน่ ๆ ” หมิงตงมองไปที่เทียนเจี้ยนด้วยความรู้สึกขอบคุณ แต่ก็ยังมีความลังเลและกลัว เขาพยายามนึกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจี้ยนเฉิน ถ้าเทียนเจี้ยนไม่ปรากฏตัวขึ้นในตอนนั้น

เทียนเจี้ยนยิ้ม “เจี้ยนเฉินเป็นถึงอัจฉริยะของทวีปเทียนหยวน ผู้ที่มีพรสวรรค์เช่นเขานั้นไม่เคยปรากฏมาก่อนและเขาสามารถพัฒนาได้ไม่สิ้นสุด ถ้าอัจฉริยะเช่นนี้ต้องมาตายด้วยอายุที่ยังน้อยแบบนี้ ทวีปเทียนหยวนคงจะต้องถือว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่แน่ ๆ ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ลุงของเจ้าจะไม่ปล่อยให้เจี้ยนเฉินเป็นอันตรายโดยที่ไม่ทำอะไรเลย”

“ท่านลุงเทียน ท่านคงจะคอยอยู่ปกป้องเจี้ยนเฉินอยู่ห่าง ๆ ” หมิงตงดีใจ อย่างนี้หมายความว่าเจี้ยนเฉินจะไม่เจอใครที่ทำให้เขาเป็นอันตรายถึงชีวิตบนทวีปเทียนหยวนแล้วใช่หรือไม่ ? “

เทียนเจี้ยนยิ้ม แต่ไม่ได้แสดงท่าทียืนยันใด ๆ จริง ๆ แล้ว ตั้งแต่ที่เขาได้พบว่าเจี้ยนเฉินนั้นสามารถเห็นและสื่อสารกับจิตวิญญาณม่านพลังของเมืองทหารรับจ้างได้ เขาก็เริ่มเห็นความสำคัญในตัวของเจี้ยนเฉินและได้ทิ้งร่องรอยที่สังเกตเห็นได้ยากติดไว้ที่ตัวเจี้ยนเฉิน เมื่อชีวิตของเจี้ยนเฉินตกอยู่ในอันตราย เขาก็จะสามารถปรากฏตัวออกมาช่วยได้

การที่ได้รู้ว่าท่านผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างคอยปกป้องเจี้ยนเฉินอยู่ลับ ๆ ทำให้ไป๋เหลียน, โหยวเยว่และหวงหลวนแอบดีใจอยู่ไม่น้อย พวกนางรู้สึกมีความสุขมาก เพราะรู้ว่าการที่มีท่านผู้อาวุโสสูงสุดของ เมืองทหารรับจ้างอยู่เบื้องหลัง มันจะเป็นโล่ที่ดีที่สุดให้กับเจี้ยนเฉินในอนาคต

ในตอนนี้ มือของเจี้ยนเฉินเริ่มขยับเล็กน้อย. หลังจากนั้นไม่นาน ตาของเขาก็เริ่มเปิดขึ้นอย่างช้า ๆ และเขามองไปรอบ ๆ ด้วยความสับสน เมื่อเขาเห็นเทียนเจี้ยน เขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยเสียงอันอ่อนแรง เขารีบพูด “ของคุณท่านมากที่ช่วยชีวิตข้าไว้”