เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 724

ตอนที่ 724: การมาเยือนอันน่าประหลาดใจของท่านลุงเซี่ย

แสงอาทิตย์ร้อนแรงสาดลงมาจากกลางฟากฟ้าและส่องแสงสว่างจ้า ความร้อนที่น่ากลัวนั้นได้กระจายลงมาทั่วเบื้องล่างและเผาไหม้พื้นดินจนร้อนเหมือนน้ำเดือด

ที่ใจกลางของทะเลทรายที่กว้างใหญ่นั้น ร่างที่พร่ามัวก็พุ่งผ่านท้องฟ้าไปเหมือนสายฟ้าและไปถึงที่สุดขอบฟ้าในพริบตาเดียว

ในขณะที่เจี้ยนเฉินบินนั้น เขามองลงมาที่ทะเลทรายสีทองข้างล่าง เขาพึมพำ “อ้างอิงจากระยะทางในแผนที่แล้ว น่าจะใช้เวลาอีก 1 ชั่วยามถึงจะผ่านจากทะเลทรายนี้ไปได้ หลังจากนั้น ข้าจำเป็นต้องเดินทางต่ออีก 2 วันก่อนที่จะถึงจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์” ไม่ว่าจะจากอาณาจักรฉินหวงหรืออาณาจักรเกอซุน ระยะทางที่จะไปงที่จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไกลมาก แม้แต่ด้วยความเร็วของเจี้ยนเฉิน เขาจำเป็นต้องใช้เวลาสิบกว่าวันหรือมากกว่านั้นเพื่อที่จะถึงจักรวรรดิจากอาณาจักรเกอซุน

แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะสามารถใช้ประตูมิติที่อาณาจักรฉินหวงเพื่อที่จะเดินทางโดยตรงไปที่จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ซึ่งอยู่ห่างหลายล้านกิโลเมตรไปได้ทันที แต่เขาก็ไม่ได้ทำเช่นนั้นเพราะว่าเขาได้รู้บางอย่างเกี่ยวกับจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์มาจากไป๋ไฮและผู้พิทักษ์จักรพรรดิทั้งสี่ของอาณาจักรฉินหวง รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับการที่จะก้าวไปให้ถึงระดับ 7 จากเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6

ถ้าต้องการที่จะไปให้ถึงเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 มันจำเป็นจะต้องยืมวัตถุเซียนจากจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งวัตถุเซียนนั้นคงยังไม่ถูกใช้ในตอนนี้ มันถูกตั้งเวลาไว้ทุกทุกครั้งที่มันถูกใช้งานและจากการที่ใช้งานครั้งต่อไปนั้น มีเวลานับถอยหลังอีกหนึ่งปีครึ่ง

ดังนั้น เจี้ยนเฉินไม่จำเป็นที่จะต้องรีบเพื่อที่จะประหยัดเวลา นี่เป็นเหตุผลที่เขาบินไปแทนที่จะใช้ประตูมิติเพื่อที่จะไปยังจักรวรรดิ ในขณะที่เขาเดินทาง เขาก็จะได้ชื่นชมทัศนียภาพและได้ทำตัวตามสบายโดยไม่ต้องกังวลอะไร

เจี้ยนเฉินบินผ่านภูเขาและแม่น้ำนับไม่ถ้วน รวมถึงเมืองใหญ่ที่วุ่นวายหลายเมือง ในที่สุด เขาก็เข้ามาในเขตจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์

ในทั้งสามจักรวรรดิบนทวีปนั้น จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์นั้นทรงพลังที่สุดและพื้นที่ของมันก็กว้างใหญ่มาก ใหญ่กว่าอาณาจักรเกอซุนนับร้อยเท่า ประชากรของมันก็สูงจนเหลือเชื่อถึงกว่าร้อยล้านคน ในขณะที่ประชากรของอาณาจักรเกอซุนมีเพียงสิบกว่าล้านคนเท่านั้น เปรียบเทียบได้ราวช้างกับมด

จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์นั้นมี 3 เมืองหลวง เมืองหลวงแต่ละเมืองนั้นถูกปกครองโดยตระกูลใหญ่ 3 ตระกูล ตระกูลละเมือง สำหรับเมืองจักรพรรดินั้นเป็นเมืองหลวงที่อยู่ใกล้ศูนย์กลางที่สุด นั่นก็คือเมืองแห่งเทพเจ้า

ที่พรมแดน มีเมืองชั้นหนึ่งที่วุ่นวาย ในขณะนั้นในที่ไกลออกไป มีชายหนุ่มในชุดคลุมยาวสีฟ้าผู้ที่เดินทางมาอย่างไม่เร่งรีบกำลังขี่สัตว์อสูรระดับ 4 ตรงมาทางทิศทางที่เมืองอยู่

แน่นอนชายหนุ่มคนนั้นคือเจี้ยนเฉิน เมื่อเข้ามาถึงที่จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ไม่ได้เร่งรีบในการเดินทางเช่นเดิม เขาตัดสินในที่จะเข้าไปที่เมืองก่อนและเรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นและข่าวสารต่าง ๆ เพราะว่าเจี้ยนเฉินไม่คุ้นเคยกับจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์เลย เขาต้องการที่จะรวบรวมข้อมูลให้ถูกต้องไปทีละเล็กทีละน้อย

ในขณะที่เจี้ยนเฉินเข้ามาที่เมืองชั้นหนึ่งด้วยสัตว์อสูรระดับ 4 อย่างช้า ๆ เขาก็แวะตามถนนกว้าง เขาก็มาถึงที่โรงเตี้ยมที่ค่อนข้างใหญ่เมื่อเปรียบเทียบกับร้านอื่น เขาผูกสัตว์อสูรของเขาไว้ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าเข้าไปในโรงเตี้ยม

“คุณชาย ขอต้อนรับสู่โรงเตี้ยมหอมหวลของเรา อาหารของเราปรุงจากกุ๊กฝีมือดีที่สุดของเมืองและเรายังมีเสี่ยวเอ้อที่น่ารักอีกด้วย เราขอรับรองเลยว่าท่านจะต้องพอใจแน่นอน กรุณาเข้ามาและนั่งก่อน” เสี่ยวเอ้อ ออกมาต้อนรับเจี้ยนเฉินและเชื้อเชิญเขาด้วยรอยยิ้ม

เจี้ยนเฉินเข้ามาในร้านอาหารและมองไปรอบ ๆ เขาตัดสินใจที่จะหาบริเวณที่เงียบ ๆ ที่จะนั่งลง แต่ไม่นานหลังจากนั้น สายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ชายที่นั่งอยู่ที่มุมร้าน ตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจราวกับไม่เชื่อสายตาของตัวเอง