เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 748

ตอนที่ 748: ออกจากการกักตน

สองวันต่อมา ภายในห้องที่สำนักงานใหญ่ของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง เจี้ยนเฉินที่นั่งอยู่ที่เบาะก็ได้ลืมตาขึ้นช้า ๆ ในตอนนี้เอง ประกายไฟก็ปรากฏขึ้นที่ดวงตาของเขาและหายไปในพริบตา หลังจากนั้นไม่นาน ตาของเจี้ยนเฉินก็สดใสป่านตะเกียงที่ค่อย ๆ หรี่ลงและฟื้นตัวกลับเหมือนอย่างที่เขาเคยเป็นมาก่อน

“หลังจากสองวันของการฟื้นตัว ข้าได้ฟื้นตัวจากการร่ายเทพจุติ และจิตวิญญาณของข้าดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้น แม้แต่การรับรู้ของข้าก็เพิ่มขึ้นจากเดิม 15 กิโลเมตรเป็น 20 กิโลเมตร” เจี้ยนเฉินพึมพำกับตัวเองบนเบาะนั่ง

หลังจากนั้นไม่นาน สิ่งที่เกิดขึ้นสองวันที่ผ่านมาบนเรือก็ได้แวบเข้ามาในหัวเขาอีกครั้ง มันทำให้ท่าทีปกติของเจี้ยนเฉินเย็นชา และเขากำหมัดสองข้างที่วางอยู่บนเข่าของเขาแน่น สายตาเขาดุร้ายและเขาคำรามออกมา “ตระกูลทั้งแปด ข้าจำสิ่งที่พวกเจ้าทำได้คืนนั้น ข้าจะตามหาพวกเจ้าและเอาคืนกลับให้หลายเท่าอีกไม่นานนี้เป็นแน่”

ไม่ว่าจะเป็นเจี้ยนเฉินหรือท่านประธานของสมาคม พวกเขารู้ดีว่านักฆ่าในชุดดำนั้นเป็นคนของตระกูลทั้งแปดเมื่อสามสิบกว่าคนนั้นโจมตีที่เรือ

เจี้ยนเฉินยังรู้ดีไปกว่านั้นว่าตระกูลทั้งแปดต้องการที่จะทดสอบเขาเพื่อดูพลังที่แท้จริงของเขา พวกนั้นไม่ได้มีความคิดที่จะฆ่าเขา แต่เมื่อความแข็งแกร่งที่เจี้ยนเฉินแสดงออกมานั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ คนของตระกูลทั้งแปดก็รู้สึกถูกคุกคาม สุดท้ายพวกเขาจึงต้องการที่จะสังหารเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินยังคงโกรธเกรี้ยวในใจอยู่อีกซักพัก ก่อนที่เขาจะสงบลง เขาพึมพำ “หลังจากการต่อสู้เมื่อสองวันที่แล้ว ความเข้าใจในทักษะธาตุแสงของข้าได้เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะกับกระบี่แห่งการพิพากษาและเทพจุติ แม้ว่ามันจะยังไม่สมบูรณ์ แต่ตอนนี้ข้าก็สามารถร่ายมันได้อย่างง่ายดายกว่าเดิม มันก็เหมือนกับทักษะอื่น ๆ และความแข็งแกร่งของมันก็เพิ่มขึ้นค่อนข้างมาก”

“ข้าได้เข้าใจวิธีในการร่ายโล่ธาตุแสงดีมากขึ้น เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว แม้ว่าการป้องกันของโล่ที่ข้าร่ายในคืนนั้นจะค่อนข้างมาก แต่พลังเซียนธาตุแสงในโล่ก็ดูเหมือนจะยังไม่ได้รวมตัวกันอย่างสมบูรณ์ ถ้าข้าทำให้มันสมบูรณ์ได้ ความแข็งแกร่งของโล่ควรจะต้องเพิ่มขึ้นมากกว่านี้แน่”

แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 แต่ความสามารถของเขาในทักษะธาตุแสงก็ใกล้เคียงกับระดับ 7 ดังนั้นเขาจึงมีพรสวรรค์อันเยี่ยมยอดในการฝึกทักษะธาตุแสง ด้วยความเข้าใจในทักษะของตัวเขาเอง เขาก็สามารถหาวิธีผ่านปัญหาต่าง ๆ ไปได้อย่างรวดเร็ว

“วันแข่งขันก็ใกล้จะเข้ามาถึงทุกที แม้ว่าข้าจะมั่นใจว่าข้าสามารถชนะพวกเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 ทั้งหมดได้ แต่มันจะยังมีปัญหาสำหรับข้าในการที่จะต้องต่อสู้กับเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 หลายคนที่ร่วมมือกัน เว้นเสียแต่ว่าข้าจะเปิดเผยตัวเองในฐานะนักสู้ แต่มันยังไม่จำเป็นที่จะเปิดเผยออกมาเร็วเช่นนั้น ดังนั้นข้าจะเก็บตัวและเรียนรู้ต่อไป เมื่อข้าแก้ปัญหาที่พบได้ทั้งหมดแล้ว ความแข็งแกร่งของข้าในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงก็จะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก”

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เจี้ยนเฉินก็หลับตาลงทันทีและเริ่มทำความเข้าใจในทักษะธาตุแสง

ในพริบตาเดียว หลายสิบวันผ่านไป ในตอนนี้ เหลือเวลาอีกครึ่งเดือนเท่านั้นก่อนที่จะถึงการแข่งขัน จำนวนของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงในเมืองแห่งเทพเจ้าก็เพิ่มมากขึ้น พวกเขาถูกพบเห็นได้เกือบทุกที่พร้อมตราสัญลักษณ์สีน้ำเงินของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง

ในตอนนี้ เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับสูงที่อยู่ทั่วจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์และจากเมืองหลวงอีกทั้งสองได้มารวมกันในที่ที่เดียว มันทำให้สมาคมเป็นที่สนใจมากซึ่งจะเกิดในทุกรอบ 50 ปี

วันนี้ ห้องที่เจี้ยนเฉินได้เก็บตัวอยู่ก็เปิดออกอย่างช้า ๆ เจี้ยนเฉินในชุดขาวเดินออกมาจากด้านในและเมื่อเทียบกับหลายสิบปีก่อน เจี้ยนเฉินก็ดูปกติเหมือนเช่นเคย แม้ว่าเขาดูเหมือนจะมีบรรยากาศที่พิเศษล้อมรอบเขาอยู่ เมื่อรวมกับชุดสีขาวหิมะที่เขาสวมใส่อยู่แล้ว เจี้ยนเฉินก็ดูเหมือนนักปราชญ์

เมื่อเจี้ยนเฉินออกจากห้องไปนั้น เสียงก้าวเท้าก็ดังมากจากที่ไกล ๆ มันคือผู้อาวุโสเก้าในชุดขาวที่เดินมาหาเจี้ยนเฉินด้วยรอยยิ้ม เขามองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างไม่สามารถปิดบังความชื่นชมเอาไว้ได้

“หยางยู่เทียน ในที่สุดเข้าก็ออกมา ! มากับข้าเพื่อไปหาท่านประธานเร็วเข้า ท่านประธานรอที่จะพบเจ้ามาหลายวันแล้วตอนนี้” ผู้อาวุโสเก้ากล่าวอย่างอบอุ่น

“ขอรับ ท่านผู้อาวุโสเก้า ! ” เจี้ยนเฉินตอบกลับและมองไปที่เสี่ยวไป๋ที่อยู่บนไหล่ของเขา ก่อนที่จะตามผู้อาวุโสเก้าไป

ในช่วงเวลาแห่งการเก็บตัวนั้น เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ลืมที่จะให้อาหารกับเสือขาว อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ป้อนสมบัติสวรรค์หมื่นปีให้กับเสี่ยวไป๋เมื่อสองวันก่อน เสือนั้นก็ยังคงหลับอยู่

เจี้ยนเฉินเข้าใจอย่างเล็กน้อยว่าบางทีเสือขาวกำลังจะผ่านไปยังระดับ 6 เพราะว่าเสือนั้นได้ไปถึงจุดสูงสุดของระดับ 5 ซักพักแล้ว

“หยางยู่เทียน นอกจากที่เจ้าจะไปพบท่านประธานแล้ว เจ้ายังจะได้พบท่านผู้อาวุโสสูงสุดของสมาคมอีกด้วย แม้ว่าเจ้าจะเป็นศิษย์ของท่านประธาน เจ้าก็ต้องมีความเคารพต่อหน้าท่านผู้อาวุโสสูงสุด” ในระหว่างทางที่เดินไป ผู้อาวุโสเก้าพูดอย่างเคร่งขรึมกับเจี้ยนเฉิน