เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 758

ตอนที่ 758: รวบรวมพันธมิตร

เจี้ยนเฉินยืนอยู่ที่ฝั่งของทะเลสาบกว้างใหญ่พร้อมกับเสือขาวที่อยู่ในมือของเขา ในโลกที่เงียบสงัด สิ่งที่เขาได้ยินก็มีเพียงเสียงของน้ำที่ไหลรินเรื่อย ๆ

เจี้ยนเฉินเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆ ความสงสัยอย่างมากปรากฏขึ้นในตาของเขาและเขาก็พึมพำกับตัวเอง “นี่เป็นมิติภายในวัตถุเซียนเช่นนั้นหรือ ? มันช่างต่างจากโลกข้างนอกเสียจริง ๆ เพราะว่ามันมีพลังเซียนธาตุแสงหนาแน่นกว่าที่เมืองแห่งเทพเจ้าหลายเท่านัก”

มิติภายในวัตถุเซียนนั้นมีภูเขาและแม่น้ำ และดูเหมือนโลกจริง ๆ สิ่งที่แตกต่างก็คือ มันไม่มีท้องฟ้าสีครามเหมือนข้างนอก มันเป็นสีขาวมัว ๆ เหมือนว่ามันมีชั้นแมฆหลายหลายชั้นคลุมอยู่แทน

เจี้ยนเฉินกวาดตามองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะขยายขอบเขตการรับรู้ของเขา มันครอบคลุมไปเป็นระยะ 20 กิโลเมตร แต่เขาก็ไม่พบเจอกับใครเลยแม้แต่คนเดียว

“ดูเหมือนว่าโลกในวัตถุเซียนนี้จะกว้างใหญ่ทีเดียว ผู้แข่งขันหลายพันคนได้เข้ามา แต่ข้าก็ไม่พบใครเลยในรัศมี 20 กิโลเมตรนี้” เจี้ยนเฉินพึมพำกับตัวเอง หลังจากนั้น เขาก็ใช้พลังของเขาเพื่อที่จะดูไปที่แหวนมิติที่อยู่ที่มือของเขา แต่ไม่แปลกใจเลยที่มันถูกผนึกไม่สามารถใช้ได้เลยจากพลังที่ลึกลับ

“มันเหมือนกับที่ท่านประธานได้บอกไว้เลย เมื่อเข้ามาในวัตถุเซียนแล้ว แหวนมิติทุกวงจะถูกผนึกโดยพลังจากวัตถุเซียน ไม่เพียงแต่เจ้าจะเอาของฝากเข้าไปไม่ได้เท่านั้น เจ้ายังไม่สามารถเอาของอะไรออกมาได้อีกด้วย” เจี้ยนเฉินคิด

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงน้ำกระจายที่แม่น้ำด้านหลังเจี้ยนเฉิน ปลาตัวใหญ่ยาวครึ่งเมตรพุ่งออกมาจากน้ำและตรงไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความเร็วสูงมาก ปากของมันอ้ากว้างอยู่ซึ่งเผยให้เห็นถึงฟันที่แหลมคม ตาของปลานั้นช่างเย็นชาเหลือเกิน

เจี้ยนเฉินไม่ได้แม้แต่ที่จะมองกลับไป เขายกมือขึ้นมาและพลังเซียนประกายแสงรอบรอบก็มารวมตัวกันทันที มันควบรวมกันเป็นกระบี่เซียนธาตุแสงซึ่งพุ่งไปที่ปลาจากการโบกมือของเจี้ยนเฉิน

กระบี่นั้นพุ่งตรงไปที่ปากของปลาและมันระเบิดเสียงดัง พลังงานที่ทรงพลังได้ทำลายปากของปลาจนระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ

บุปผาโลหิตกระจายอยู่ในอากาศ กลิ่นคาวรุนแรงจากเลือดที่ฟุ้งกระจายไปในอากาศและเมื่อทุกอย่างนี้เกิดขึ้นพร้อมกัน ผลึกขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือที่ชุ่มไปด้วยเลือดก็ตกอยู่ที่พื้น

เจี้ยนเฉินเดินไปและถอนหญ้าที่บังผลึกนั้นออก เขาเช็ดเลือดออกจากผลึกและไม่แปลกในเลยว่าสิ่งนั้นคือแกนอสูร

เจี้ยนเฉินจ้องไปที่แกนอสูรสักพักก่อนที่จะถอนหายใจเบา ๆ เขาพึมพำกับตัวเอง “น่าเสียดายจริง ๆ ที่เปิดแหวนมิติไม่ได้ ข้าไม่มีที่ที่จะเก็บแกนอสูรระดับ 4 นี้ ดังนั้นข้าคงจะต้องทิ้งมันไป” เจี้ยนเฉินเหวี่ยงแขนและขว้างแกนอสูรทิ้งไป

“ข้าจ้องอยู่ที่นี่ในอีก 15 วันข้างหน้า ในช่วงเวลานี้ ข้าต้องหาน้ำและอาหารเอง สำหรับเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 ปกติแล้วนี้คงจะเป็นปัญหาที่ใหญ่อยู่ แย่จริงที่ร่างกายของข้าในฐานะนักสู้นั้นแข็งแกร่ง การที่จะอยู่ถึง 15 วันโดยไม่มีน้ำหรืออาหารจะไม่มีผลกระทบอะไรกับข้าเลยแม้แต่น้อย”

ในขณะที่เขาพูด พลังเซียนธาตุแสงก็เข้ามารวบรวมอย่างรุนแรง และเปลี่ยนรูปอย่างรวดเร็วกลายเป็น เมฆสีขาวยาว 1 เมตรข้างใต้เจี้ยนเฉิน เจี้ยนเฉินขึ้นเหยียบเมฆ และมันก็ลอยขึ้นไปทันทีและพาเขาไปด้วย จากนั้นมันก็ลอยหายไปในอากาศ

ในอาณาเขตอื่น ๆ ในวัตถุเซียน มีแนวภูเขาที่ว่างเปล่า ในตอนนี้ ที่ยอดที่สูงที่สุด มีหญิงสวยงามในชุดขาวกำลังยืนอยู่อย่างภาคภูมิ ชุดของนางค่อยข้างตัวเล็กและปลิวไสวไปกับลมพร้อมกับผมที่ยาวของนาง คนผู้นั้นคือหญิงสาวของตระกูลคารา, คารา ลี่เว่ย

ด้านหลังของคารา ลี่เว่ย มีชาย 2 คนในชุดขาวยืนเงียบเงียบอยู่ หนึ่งในนั้นเป็นชายชราอายุเจ็ดสิบกว่าปี และอีกคนเป็นชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะอายุสี่สิบกว่าปี

สามคนนั้นยืนอยู่เหมือนรูปปั้น และไม่มีใครพูดอะไรออกมา

ในตอนนี้เอง ลำแสงสีขาวก็ปรากฏออกมาในที่ไกล ๆ ชายวัยกลางคนหน้าตาหล่อเหลาบนเมฆขาวก็ได้บินเข้ามาที่ซึ่งทั้งสามคนยืนอยู่ หลังจากนั้นเขาก็ป้องมือทำความเคารพไปที่คารา ลี่เว่ย “ขอคารวะคุณหนูใหญ่ ! ” หลังจากพูดจบ ชายนั้นก็ไม่ได้รอที่จะให้คารา ลี่เว่ยตอบกลับและเดินไปด้านหลังนางไปยืนอยู่กับชายทั้งสองที่ยืนอยู่ก่อนหน้านี้

หลังจากนั้น เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 คนอื่น ๆ ในวัยที่ต่างกันก็ได้บินมาจากทุกทิศทุกทางคนแล้วคนเล่า พวกเขาประสานมือทำความเคารพคารา ลี่เว่ยอย่างไม่มีข้อยกเว้น ก่อนที่จะไปยืนด้านหลังนางอย่างเงียบ ๆ