เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 792

ตอนที่ 792 วัตถุเซียนเป็นอิสระ

เลือดไหลออกมาจากมุมปากของเจี้ยนเฉิน เจี้ยนเฉินชำเหลือบมองเซียนผู้คุมกฎนับสิบอย่างเย็นชา เขาจับกระบี่สังหารมังกรขึ้นด้วยสองมือพร้อมกับถ่ายเทพลังบรรพกาลลงไปในกระบี่อย่างไม่หยุดหย่อน

เขารู้ดีว่าการจะหนีในวันนี้เป็นเรื่องยากมากสำหรับเขา เขาไม่มีความสามารถที่จะหลบหนีจากเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 8 มีทางเลือกเดียวเท่านั้นคือสู้กับตาย

“แปดตระกูล แม้ว่าข้าจะตายวันนี้ แต่เจ้าจะได้รู้ว่ามันไม่ง่ายนัก” เสียงของเจี้ยนเฉินเย็นชามาก กระบี่สังหารมังกรปลดปล่อยแสงสีดำเข้มออกมา ผนวกกับพลังแห่งการทำลายล้างเริ่มทวีมากขึ้นและทรงพลังมากขึ้น

เจี้ยนเฉินไม่เก็บออมพลังไว้อีกต่อไป เขาถ่ายเทพลังงานจำนวนมหาศาลสำหรับการจู่โจมที่ทรงพลังที่สุด พลังงานบรรพกาลภายในตันเถียนถูกถ่ายเทเข้าไปในกระบี่สังหารมังกรอย่างต่อเนื่อง ภายในตันเถียน เม็ดพลังบรรพกาลขนาดเท่าหัวแม่มือกำลังหดตัวลงด้วยอัตราความเร็วที่มองเห็นได้

เม็ดพลังบรรพกาลคือแหล่งกำเนิดขุมพลังของเจี้ยนเฉิน หากว่าใช้พลังงานบรรพกาลมากเกินไป เม็ดพลังก็จะหดตัวจนกระจัดกระจายหายไป เมื่อเม็ดพลังหมดลง เจี้ยนเฉินก็จะสูญเสียการใช้พลังงานบรรพกาล

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังงานแห่งการทำลายล้างที่เพิ่มขึ้นทุกขณะในยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ หัวหน้าตระกูลทั้งแปดต่างเริ่มค่อนข้างเคร่งขรึม ทันใดนั้นบางคนก็โห่ร้องออกมาว่า “พวกเราไม่สามารถปล่อยให้มันเป็นเช่นนี้ต่อไปได้ ผู้อาวุโสฮีเรส มันจะดีกว่าน่ะหากท่านจบชีวิตหยางยู่เทียนเร็ว ๆ ก่อนที่อะไรก็ตามจะเกิดขึ้น”

ฮีเรสกล่าวอย่างไม่แยแส “ไม่มีปัญหา ถึงแม้พลังของหยางยู่เทียนจะแปลกประหลาด แต่เขาอ่อนแอเกินไป แม้ว่าเขาสามารถสำแดงความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 5 เมื่อใช้ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎได้ แต่เขาก็ไม่อาจคุกคามข้าได้อยู่ดี ข้าอยากจะดีนักว่าไพ่ใบสุดท้ายของหยางยู่เทียนคืออะไรและมันจะทรงพลังมากแค่ไหน” ดวงตาฮีเรสมองเจี้ยนเฉินปรากฏร่องรอยความดูแคลนเล็กน้อย เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “หยางยู่เทียน ข้าจะให้โอกาสครั้งหนึ่งแก่เจ้าเพื่อโจมตี หลังจากนั้น ข้าจะปลิดชีวิตของเจ้า”

เจี้ยนเฉินไม่กล่าวโต้ตอบ เขาควบคุมพลังบรรพกาลทั้งหมดในตันเถียน แล้วถ่ายเทเข้าสู่กระบี่ เนื่องจากพลังบรรพกาลถูกใช้ปริมาณมหาศาล ทำให้เม็ดพลังในตันเถียนหดตัวอย่างรวดเร็ว จากขนาดเท่าหัวแม่มือลดลงมาเหลือขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลือง

กระบี่สังหารมังกรในสองมือของเจี้ยนเฉินถูกห่อหุ้มด้วยไอพลังบรรพกาลทั่วดาบทั้งเล่ม ระลอกคลื่นพลังงานนั้นทรงพลังมาก กดทับช่องว่างมิติ ทำให้ช่องว่างมิติบิดเบือน ขณะเกิดรอยแตกสีดำปรากฏขึ้นเรื่อย ๆ

แกรก !

ทันใดนั้น มีเสียงแตกร้าวเกิดขึ้นในฉันพลับ เจี้ยนเฉินจู่ ๆ ดวงตาก็หรี่แคบลง ถึงแม้เขาไม่สามารถมองเห็นมันได้ แต่เขาสามารถรู้สึกถึงมันได้ รอยแตกขนาดเล็กเกิดขึ้นบนกระบี่ พลังบรรพกาลจำนวนมากที่รวมตัวกันในกระบี่ ทำให้ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎถึงขีดจำกัดที่จะทนทานต่อพลังได้แล้ว

เศษเสี้ยวความเหี้ยมโหดแวบผ่านนัยน์ตาเจี้ยนเฉิน เขาไม่ได้ยับยั้งพลังงาน ซ้ำยังบังคับพลังบรรพกาลให้พรั่งพรูเข้าไปในกระบี่รุนแรงมากยิ่งขึ้นแทน พลังงานของกระบี่เพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น

เสียงรอยแตกดังขึ้นเรื่อย ๆ รอยแตกบนกระบี่แผ่ขยายไปเรื่อย ๆ จนเกิดรอยแตกระแหงขนาดเล็กปกคลุมกระบี่ทั้งเล่ม ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็เหนี่ยวรั้งพลังไว้ เขาควงกระบี่ด้วยสองมือและชูมันขึ้นเหนือศีรษะ ก่อนจะตวัดลงด้วยพลังที่แยกภูเขาได้

ดาบฉีกกระชากพุ่งผ่านช่องว่างมิติและทำลายช่องว่างความว่างเปล่าได้อย่างง่ายดาย ต่อหน้าช่องว่างมิติ มันเชือดเฉือนช่องว่างมิติราวกับตัดเต้าหู้ ฉีกกระชากจนถึงจุดที่ช่องว่างมิติไม่สามารถซ่อมแซมตัวเองได้ทัน หลังจากนั้นไม่นาน กระบี่สังหารมังกรที่มีพลังงานบรรพกาลจำนวนมหาศาลได้ก่อตัวเป็นรังสีดาบขนาดใหญ่เสร็จสมบรูณ์ ดาบฉีที่น่าสะพรึงกลัวก็ถูกยิงออกไป

การตวัดนี้ไม่เพียงใช้ออกความแข็งแกร่งที่สูงที่สุดของเจี้ยนเฉินเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพลังบรรพกาลส่วนใหญ่ที่มีอยู่ในร่างกายของเขาอีกด้วย การตวัดครั้งนี้นั้นทรงพลังเสียยิ่งกว่าเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ที่ใช้ออกด้วยข้อกำหนดทางความแข็งแกร่ง ดังนั้นจะเห็นได้ว่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎจึงไม่สามารถทนต่อพลังขนาดนี้ได้

ปราณกระบี่ขนาดใหญ่พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับกลิ่นอายแห่งการทำลายล้าง เหล่าเซียนผู้คุมกฎจากแปดตระกูลที่ล้อมอยู่รอบ ๆ ต่างพากันตื่นตระหนก

“โอ้ พระเจ้า! รวมมือกันต้านมันเร็วเข้า ! ” ฮีเรสตะเบ็งออกมา เพื่อเรียกเซียนผู้คุมกฎทั้งหมดร่วมมือกันเข้าต้านปราณกระบี่ ในตอนนี้ เหล่าเซียนสีหน้าน่าเกลียดอย่างมาก พละกำลังการตวัดของเจี้ยนเฉินเหนือกว่าที่พวกเขาคาดคิดไปมาก พวกเขาไม่อาจเข้าใจว่าเจี้ยนเฉินสามารถสร้างการจู่โจมที่ทรงพลังแบบนั้นได้ยังไง ไม่ว่าพวกเขาจะครุ่นคิดยังไง พวกเขาก็ไม่เข้าใจ ต่อให้เป็นพวกเขาก็ไม่สามารถสร้างการจู่โจมที่ทรงพลังแบบนั้นได้

เซียนนับสิบยกมือขึ้นเพื่อกางม่านพลัง ในตอนนั้นเอง ม่านพลังก็ถูกสร้างขึ้น ปราณกระบี่ยักษ์กับม่านพลังปะทะกันเสียงดัง ม่านพลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนที่จะเริ่มแตกเป็นเสี่ยง ๆ อย่างรวดเร็ว

พุ ! เลือดสด ๆ กระอักออกมาจากปากของเซียนคนหนึ่ง พลังการตวัดนี้ถูกสร้างจากพลังบรรพกาลส่วนใหญ่ของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นความแข็งแกร่งของมันมีถึงระดับชั้นที่น่าสะพรึงกลัว มันเหนือยิ่งกว่าเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 และอาจทรงพลังถึงเซียนราชา ฮีเรสเป็นผู้ทรงพลังที่สุดท่ามกลางพวกเซียนที่นี่ และเขาเป็นคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 8 พวกเขาไม่สามารถต้านทานปราณกระบี่ได้ แม้ว่าพวกเขาจะร่วมมือกันก็ตาม

ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ทำให้ม่านพลังแตกเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับมีดร้อน ๆ ที่ตัดผ่านเนย และพุ่งไปหาเหล่าเซียนผู้คุมกฎ พวกเขาไม่สามารถที่จะหลบมันได้

ในนาทีวิกฤติ ฝ่ามือยักษ์จู่ ๆ ปรากฏ ราวกับกำแพงที่ลอยอยู่ในท้องฟ้า มันตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้าเหล่าเซียนผู้คุมกฎและปกป้องพวกเขา

บูม ! ปราณกระบี่ยักษ์ที่ถูกควบรวมจากพลังบรรพกาลเข้าปะทะกับฝ่ามือทำให้เสียงดังกึกก้อง ระลอกคลื่นพลังงานขนาดใหญ่สร้างความหายนะไปทั่วทุกที่ เกิดการทำลายช่องว่างมิติและสร้างหลุมสีดำมืดดูดกลืนทุกสิ่งอย่างเข้าไป

ฝ่ามือราวกับโล่ที่มิอาจผ่านได้ มันปกป้องการจู่โจมของปราณกระบี่ไว้ได้อย่างสมบรูณ์ และช่วยชีวิตเหล่าเซียนผู้คุมกฎจากแปดตระกูลไว้ได้ทั้งหมด

ในที่สุด พลังงานของปรารกระบี่ก็ถูกผลาญไปทั้งหมดและหายไปในกลางอากาศ หลังจากนั้น ฝ่ามือยักษ์ก็จางหายไปอย่างช้า ๆ ก่อนที่จะสลายหมดไป ตอนนั้นเองก็ปรากฏชายชราเสื้อคลุมสีน้ำเงินและผู้หญิงวัยกลางคนเสื้อคลุมสีม่วงในท่าทางที่มือของนางถูกกางออก

“พวกเราทักทายผู้อาวุโสทั้งสอง ! “

ไม่นานเหล่าเซียนกล่าวกับบุคคลทั้งสองที่ปรากฏ เหล่าเซียนทั้งหมดคุกเข่าลงในท้องฟ้า สีหน้าของพวกเขาต่างเต็มไปด้วยความเคารพยำเกรง