เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 797

ตอนที่ 797 ลาก่อน

ตอนนี้ไป๋ไฮ โยวเยว่ ไป๋เหลียน หมิงตง ตู่กูเฟิง และคนอื่น ๆ ที่เจี้ยนเฉินเชื่อใจมารวมตัวกันที่ห้องโถงที่กลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ต่างคนต่างพูดคุยกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ห้องทั้งห้องกางม่านพลังปกคลุมไว้ ทุกคนอยู่ในสภาพระวังตัวตลอดเวลา

“พยัคฆ์ปีกเทวะที่ตระกูลใหญ่กำลังตามหานั้นคล้ายกับเสือขาวที่เจี้ยนเฉินมี ทั้งคู่เป็นลูกเสือสีขาวและมีปีกสีขาวนวล เจ้าคิดว่าพยัคฆ์ปีกเทวะจริง ๆ แล้วจะเป็นเสี่ยวไป๋หรือไม่ ? ” หมิงตงดูเคร่งเครียดมากกว่าเดิม เพราะรู้ดีว่าหากเสี่ยวไป๋เป็นพยัคฆ์ปีกเทวะขึ้นมาจริง ๆ นั้นเป็นปัญหามากแค่ไหน

“ข้าเองก็คิดว่าเสี่ยวไป๋นั้นเหมือนกับพยัคฆ์ปีกเทวะที่ตระกูลเทียนมู่เคยพูดถึง บางทีเสี่ยวไป๋อาจเป็นสัตว์อสูรโบราณจริง ๆ ก็ได้ ? ” ไป๋เหลียนขมวดคิ้วดูกระสับกระส่ายขึ้นมาทันที นางรู้ดีว่าหากเสี่ยวไป๋เป็นพยัคฆ์ปีกเทวะขึ้นมาจริง ๆ ตระกูลเทียนมู่ย่อมมานำตัวไปแน่ หากเจี้ยนเฉินไม่ยอม ปัญหาย่อมตามมาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

“หากเป็นเช่นนั้นจริงปัญหาย่อมตามมาเป็นแน่ ตามข่าวที่ข้าได้รับมา ทั่วทั้งโลกต่างตามหาพยัคฆ์ปีกเทวะอยู่ หวังว่าเจี้ยนเฉินจะปลอดภัยนะ” โหยวเยว่ในชุดสีชมพูพูดขึ้นมา นางแต่งหน้าบาง ๆ ยิ่งทำให้ใบหน้างามยิ่งน่าหลงใหลมากกว่าเดิม ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของนาง ทำให้ผู้คนที่พบเห็นยามนี้อดเห็นใจเป็นห่วงไม่ได้

“ข้าอยากรู้นักว่าเจี้ยนเฉินอยู่ไหนกัน ขอให้เขากลับมาได้อย่างปลอดภัย” หวงหลวนพูดเบา ๆ นางเองก็เป็นห่วงไม่ต่างกัน

“เอาเถอะ หยุดพูดเรื่องนี้กันก่อน มันไม่ใช่เรื่องธรรมดา ๆ ทางที่ดีหยุดพูดคุยถึงเรื่องนี้กันไปก่อนจะดีกว่า ต่อให้มีม่านพลังอยู่ หากมีใครที่ทรงพลังกว่าข้าแอบฟังอยู่จะไม่ดีนัก ไว้คุยกันอีกครั้งหลังหลานชายข้ากลับมา” บรรพชนตระกูลไป๋พูดขึ้น แม้จะกระวนกระวายไม่น้อย แต่น้ำเสียงของเขายังคงไว้ซึ่งความเยือกเย็น

ทุกคนหยุดพูดคุยทันที ไม่นับความสามารถของไป๋ไฮ แค่สถานะตาของเจี้ยนเฉินก็เพียงพอให้ทุกคนไม่กล้าล่วงเกิน ทุกคนที่อยู่ที่นี้ไม่มีใครกล้าขัดคำพูดของไป๋ไฮ

ทันใดนั้นสีหน้าท่าทางของไป๋ไฮเปลี่ยนไปกะทันหัน ก่อนจะลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ ก่อนพูดขึ้นพร้อมใบหน้ามีความสุข “หลานชายข้ากลับมาแล้ว ! “

“อะไรนะ ? เจี้ยนเฉินกลับมาแล้ว ? “

หมิงตงและทุกคนตกใจก่อนกลายเป็นดีใจพร้อมกัน

ไป๋ไฮปลดม่านพลังที่ปกคลุมห้องโถงออกก่อนที่ประตูจะค่อย ๆ เปิดออก เจี้ยนเฉินในชุดคลุมสีฟ้ากับเทียนเจี้ยนในชุดคลุมสีขาวจะเดินเข้ามาช้า ๆ

“เจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ลุงเทียน เหตุใดท่านถึงมาด้วย ? ” ทันทีที่เห็นทั้งสอง หมิงตงพูดขึ้นมาอย่างประหลาดใจ

“เจี้ยนเฉิน เจ้ากลับมาเสียที” การที่เจี้ยนเฉินกลับมาอย่างปลอดภัยทำให้ไป๋เหลียน โหยวเยว่ กับหวงหลวนมีความสุข ทั้งสามพูดขึ้นมาพร้อมกัน น้ำเสียงมีความสุขอย่างปิดไม่มิด

ไป๋ไฮเองยามที่เห็นเจี้ยนเฉิน แต่ก่อนที่จะทันพูด เขาเห็นเทียนเจี้ยนที่อยู่ข้าง ๆ ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนจะเร่งประสานมือทำความเคารพเทียนเจี้ยน “ผู้เยาว์คารวะผู้อาวุโส”

“ไม่จำเป็นต้องมากพิธี” เทียนเจี้ยนยิ้มก่อนมองตรงไปยังหมิงตง แววตาเปลี่ยนเป็นเต็มไปด้วยความเมตตา ก่อนพูดขึ้น “เด็กน้อย เจ้าเข้าถึงระดับเซียนสวรรค์แล้วหรือ ไม่เลวเลย ความสามารถของเจ้านับว่าดีนัก หวังว่าเจ้าจะมุ่งมั่นเช่นนี้ต่อไป เช่นนั้นแล้วในอนาคตเจ้าย่อมประสบความสำเร็จเป็นแน่”

หมิงตงหัวเราะเบา ๆ ก่อนรีบตรงไปหาเทียนเจี้ยน “ลุงเทียน อย่าพึ่งพูดถึงเรื่องของข้าเลย ยามนี้เรามีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับเจี้ยนเฉิน” หมิงตงหยุดครู่นึ่งก่อนพูดต่อ “เราได้ข่าวจากตระกูลเทียนมู่ให้กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีทั้งหมดหยุดทุกสิ่งที่ทำอยู่ แล้วทุ่มเททุกอย่างตามหาพยัคฆ์ปีกเทวะให้พบโดยเร็ว แต่ตามที่ตระกูลเทียนมู่พูดมา พยัคฆ์ปีกเทวะนั้นคล้ายกับเสี่ยวไป๋เกินไป ท่านคิดว่าพวกเขาตามหามันจริง ๆ หรือไม่ ? โอ้ เหตุใดเสี่ยวไป๋ไม่อยู่กับพวกท่านเล่า?”

“ตอนนี้เสี่ยวไป๋กำลังซ่อนอยู่ในที่ลับสุดยอด ส่วนเรื่องพยัคฆ์ปีกเทวะที่ทุกคนต่างตามล่าหากันนั้น ถูกแล้ว เสี่ยวไป๋คือพยัคฆ์ปีกเทวะ” เจี้ยนเฉินไม่ได้ปิดบังอะไร สถานการณ์เลยเถิดมาจนถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องปิดบังความจริงเรื่องเสือขาวอีก

“อะไรนะ ? เสี่ยวไป๋เป็นพยัคฆ์ปีกเทวะจริง ๆ หรือ ? บางทีที่ตระกูลเทียนมู่กำลังตามหาเสี่ยวไป๋เพื่อจับมาฝึกให้เป็นสัตว์อสูรพิทักษ์ก็เป็นได้?” โหยวเยว่พูดอย่างตกใจ สีหน้ามืดครึ้มลงกว่าเดิม

“ไม่ใช่ คนที่ตามหาพยัคฆ์ปีกเทวะไม่ใช่ตระกูลเทียนมู่ แต่เป็นตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบ” เจี้ยนเฉินพูด หลังจากเห็น หลังจากเห็นท่าทีงุนงงของทุกคน จึงพูดเสริมต่อ “ตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบเป็นตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในทวีปเทียนหยวน ทั้งหมดสืบทอดเชื้อสายมากจากตระกูลโบราณ ในยุคนั้นแม้กระทั่งตระกูลโบราณทั้งหมดยังต้องเชื่อฟังพวกมัน”

“พระเจ้าช่วย ตระกูลผู้พิทักษ์แข็งแกร่งถึงขั้นนั้น พี่ชาย ท่านจะทำอย่างไรต่อไป ? ” ไป๋เหลียนกังวลมากกว่าเดิม

“ข้าจะเดินทางออกจากทวีปเทียนหยวน ครานี้ ข้ามาเพื่อบอกลา” เจี้ยนเฉินพูดอย่างหนักแน่น ครั้งนี้เขาไม่รู้ว่าเมื่อใดถึงจะได้มีโอกาสกลับมา ไม่รู้ว่าจะได้พบหน้าคนเหล่านี้ได้อีกเมื่อไร

เจี้ยนเฉินอยู่กับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีตลอดทั้งบ่าย จัดการธุระทุกอย่างก่อนมอบอำนาจสั่งการให้ไป๋เหลียนกับโหยวเยว่ให้รับหน้าที่คอยดูแลพัฒนาต่อไป สำหรับไป๋ไฮกับเจียเต๋อไท่ให้รับหน้าที่ดูแลป้องกันกลุ่มทหารรับจ้างในฐานะเซียนผู้คุมกฎ