เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 839

ตอนที่ 839 ได้รับหญ้าน้ำลายมังกร

จิตวิญญาณวัตถุเซียนชี้นิ้วส่งสายพลังงานดั้งเดิม กลายเป็นลำสายสีขาวออกมาจากความว่างเปล่าตรงเข้าไปในร่างของเฮยยู่

ยามที่พลังงานดั้งเดิมแห่งพลังเซียนธาตุแสงเข้าไปในร่างของเฮยยู่ พลังสีขาวนั้นก็เปล่งประกายออกมาครอบคลุมร่างของเขาไปทั้งหมดทันที เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 สามารถรักษาอาการแขนขาขาดหรือกระทั่งชุบชีวิตก็ทำได้ เนื่องจากสามารถควบคุมพลังงานดั้งเดิมได้ มีเพียงพลังงานดั้งเดิมเท่านั้นที่มีความสามารถท้าทายสวรรค์ได้

ยามที่เจี้ยนเฉินเข้าไปในเมืองแห่งเทพเจ้า เสือขาวไปกัดนิ้วของนายน้อยตระกูลหนึ่งขาด แต่ในเมื่อนิ้วที่โดนกัดนั้นถูกเก็บรักษาไว้ เพียงแต่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 ก็เพียงพอที่จะรักษาได้ มันไม่เหมือนกับการงอกอวัยวะออกมาใหม่

ถึงแม้จะถูกพลังงานดั้งเดิมปกคลุมทั่วตัว แต่ก็ยังพอเห็นว่าแขนเสื้อที่ว่างเปล่าของเฮยยู่นั้นมีการเคลื่อนไหวเล็กน้อย แขนที่ขาดออกไปของเขาค่อย ๆ งอกออกมาอย่างรวดเร็ว

1 ชั่วยามถัดมาพลังที่ปกคลุมเฮยยู่อยู่ก็สลายหายไป พร้อมกันแขนสีขาวผิดปกติดูนุ่มนวลก็ปรากฏขึ้นมาภายใต้แขนเสื้อ ผิวดูเรียบลื่นราวกับผิวของเด็ก

เขาขยับแขนของตัวเองไปมาด้วยสีหน้ามีความสุข หลังจากนั้นรีบป้องมือคารวะจิตวิญญาณวัตถุเซียน “ขอบคุณท่านจิตวิญญาณวัตถุเซียน เฮยยู่จะไม่มีวันลืมบุญคุณในครานี้ หากมีโอกาสในอนาคต ข้าจะทดแทนให้อย่างสุดความสามารถ”

จิตวิญญาณสมบัติยิ้มบาง ๆ การงอกอวัยวะใหม่นั้นสำหรับมันแล้วก็แค่เพียงสะบัดนิ้ว เขามองดูเฮยยู่เติบโตมาตั้งแต่เล็ก ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างให้ความสำคัญเฮยยู่อยู่ไม่น้อย

ทันทีที่ได้รับแขนกลับมา อารมณ์ของเฮยยู่ดูดีขึ้นมาอีกมาก เขาหันไปหาเจี้ยนเฉินก่อนถามขึ้นมาด้วยตัวเองก่อน “ข้าอยากรู้นักว่าน้องชายชื่ออะไร?” เฮยยู่ไม่แสดงท่าทีโอหังอีก ในเมื่อจิตวิญญาณวัตถุเซียนนับถือเจี้ยนเฉินเป็นเจ้านาย สถานะของเจี้ยนเฉินในสายตาของเฮยยู่ก็สูงขึ้นมาอีกมาก

“ข้าชื่อเจี้ยนเฉิน” เจี้ยนเฉินป้องมือคารวะ

“โอ้ น้องเจี้ยนเฉิน เหตุใดน้องเจี้ยนเฉินถึงได้มาอยู่เกาะมังกรอันห่างไกลนี้ได้เล่า” น้ำเสียงของเฮยยู่ยังคงเรียบเฉยแม้จะไม่โอหังแบบเมื่อก่อน เขาไม่ได้ดูถูกเจี้ยนเฉินแล้ว แต่ระดับความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินยังไม่สมควรได้รับความเคารพจากเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เจี้ยนเฉินก็ตอบ “อันที่จริงข้ามาตามหาหญ้าน้ำลายมังกร หญ้าชนิดนี้โตอยู่ในส่วนลึกของมหาสมุทรดวงดาว แต่โชคร้ายที่พวกเราต้องมาเจอวิญญาณมังกรพวกนี้ทันทีที่เข้าถึงส่วนลึก ไม่นานก็ถูกบีบให้เข้ามาหลบอยู่ภายวัตถุเซียน ผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าท่านรู้หรือไม่ว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นงอกงามอยู่ที่ใด ? “

“หญ้าน้ำลายมังกร” เฮยยู่ขมวดคิ้ว “ยามนี้โลกภายนอกถูกวิญญาณมังกรระดับ 9 พังถล่มทลายเสียราบ ราวกับเป็นสนามรบยุคบรรพกาล ต่อให้เคยมีหญ้าน้ำลายมังกรอยู่ ป่านนี้ก็ไม่มีทางหลงเหลืออยู่แล้ว”

หลังจากได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไปทันที จิตใจของเขาหนักอึ้ง หากไม่สามารถตามหาหญ้าน้ำลายมังกรแสนปี ปู่ของเขา เจียงหยางซูหยุนคงไม่มีทางเป็นเซียนผู้คุมกฎได้แล้วและย่อมต้องสิ้นอายุขัยเร็ว ๆ นี้เป็นแน่

หลังจากเห็นท่าทีของเจี้ยนเฉิน เฮยยู่ก็พอจะเดาได้ว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นสำคัญสำหรับเจี้ยนเฉินมากเพียงใด จึงพูดขึ้นมาหลังจากลังเลเล็กน้อย “บางทีหญ้าน้ำลายมังกรอาจจะมีอยู่แค่ที่นั้นที่เดียวแล้ว”

ดวงตาของเจี้ยนเฉินโตขึ้นมาทันที ก่อนหันไปหาเฮยยู่พร้อมพูดขึ้นอย่างมีความหวัง “ได้โปรดบอกข้าด้วยเถิด ผู้อาวุโส”

“ที่ฝังศพของเหล่ามังกร สุสานมังกร” เฮยยู่พูดขึ้นมา

“สุสานมังกร” เจี้ยนเฉินพึมพำเบา ๆ ใบหน้าสิ้นหวัง เขาไม่เคยเห็นสุสานมังกรแต่ไม่ต้องคิดมากมายก็รู้แล้วว่ามันอันตรายมากขนาดไหน ภายในนั้นเป็นที่พำนักของเหล่าวิญญาณมังกรที่ล่วงลับไปแล้ว มันไม่ใช่สถานที่ที่เขาจะรุกล้ำเข้าไปได้

“สุสานมังกรนั้นอันตรายมาก ภายในนั้นมีวิญญาณมังกรระดับ 9 อยู่ไม่น้อย หากคนที่อยู่ต่ำกว่าระดับเซียนจักรพรรดิเข้าไป ก็ไม่ต่างอะไรกับเข้าไปหาที่ตาย แต่รุยจินนั้นต่างออกไป เขาเป็นมังกรทองเทวะ ราชาของตระกูลมังกร เขาสามารถเข้าออกได้ตามใจชอบ บางทีเจ้าอาจขอให้รุยจินช่วยเจ้าตามหาหญ้าน้ำลายมังกร” เฮยยู่พูดต่อ

คำพูดของเฮยยู่ช่วยจุดประกายแห่งความหวังปรากฏขึ้นภายในใจของเจี้ยนเฉินอีกครั้ง เขารีบสั่งให้จิตวิญญาณวัตถุเซียนคุยกับรุยจินที่อยู่ภายนอก ขอความช่วยเหลือในการตามหาหญ้าน้ำลายมังกร

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ท้ายที่สุดรุยจินก็ตกลงตามคำขอของเจี้ยนเฉิน

หลังจากนั้นรุยจินก็เข้าไปภายในสุสานมังกรพร้อมด้วยวัตถุเซียนอยู่ภายในมือ เขาหยิบหญ้าขึ้นมา 6 ต้นก่อนส่งเข้าไปให้เจี้ยนเฉินที่อยู่ภายในวัตถุเซียน หญ้าน้ำลายมังกรนั้นจะค่อย ๆ เติบโตขึ้นจากน้ำลายมังกรที่หยดลงพื้น หญ้าทั้งหมดในสุสานมังกรนั้นถูกปลูกตั้งแต่ยุคบรรพกาล ก่อนที่ตระกูลมังกรจะสูญหายไป มังกรที่อายุมากมายหลายตัวมายังสุสานมังกรก่อนที่จะตายลง กาลเวลาผ่านไปเนิ่นนานจนยามนี้หญ้าเหล่านี้กลับกลายเป็นสมบัติที่ตีค่าราคาไม่ได้ หากนำไปโลกภายนอก อาจทำให้โลกต้องลุกเป็นไปไฟ ไม่เพียงเซียนผู้คุมกฎที่มาแก่งแย่งกันแล้ว กระทั่งเซียนราชาบางคนยังอาจไม่สามารถระงับใจได้ด้วยซ้ำ

ภายในมิติของวัตถุเซียน เจี้ยนเฉินยืนถือหญ้าน้ำลายมังกรอย่างตื่นเต้นมีความสุข เข้าไม่เข้าใจว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นมีค่ามากเพียงใด สิ่งเดียวที่เขาคิดคือในที่สุดปู่ของเขาก็ได้เป็นเซียนผู้คุมกฎเสียที

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินนั้นแอบชำเลืองมองหญ้าในมือของเจี้ยนเฉินเป็นครั้งคราว แววตาของนางนั้นต้องการหญ้าน้ำลายมังกรอย่างเห็นได้ชัด นางรู้เรื่องหญ้าน้ำลายมังกรไม่น้อย ดังนั้นเพียงแค่ปรายตาดูก็รู้แล้วว่าอายุของหญ้าตรงหน้านี้นั้นมากมายเพียงใด อย่างน้อย ๆ ต้องมากกว่าแสนปี มันยิ่งทำให้นางอยากได้มากกว่าเดิม แต่อย่างไรก็ตามหญ้าทั้งหมดนี้นั้นได้มาเพราะเจี้ยนเฉิน นางไม่ได้ช่วยเหลืออะไร ดังนั้นนางจึงไม่กล้าจะร้องขอ

เจี้ยนเฉินถือหญ้าน้ำลายมังกรตรงหน้าราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ความตื่นเต้นภายในใจของเขาค่อย ๆ ลดลงไปอย่างรวดเร็วหลังจากเห็นแววตาของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่มองมา เขาเข้าใจในทันที เขาเก็บหญ้า 2 ต้นไว้กับตัวก่อนที่จะยื่น 4 ต้นที่เหลือให้หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ “ผู้อาวุโส ท่านอาจต้องใช้มันมากกว่าข้า ที่เหลือท่านควรเก็บเอาไว้นะ”