เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 850

ตอนที่ 850 การกลับไปที่เกาะสามเซียน

ระหว่างทาง เจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ฆ่าซากศพเซียนผู้คุมกฎไปหลายสิบคนก่อนสุดท้ายจะออกจากหลุม

ขณะยืนอยู่ขอบของหลุมดารา เจี้ยนเฉินจ้องมองลงไปในหลุมอย่างเคร่งขรึม เขาได้ผ่อนคลายลงเล็กน้อยและกล่าวว่า “โชคดีนักที่พวกศพมีชีวิตเหล่านี้ไม่สามารถไล่ตามทัน ไม่งั้นพวกเราคงต้องหลบหนีหัวซุกหัวซุนเท่านั้น ดูท่าซากศพที่ด้านล่างของหลุมดาราจะไม่สามารถออกมาได้นะ ? “

เจี้ยนเฉินครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่จะส่ายหัวเบา ๆ เขาไม่คิดหาคำตอบเหล่านี้อีกต่อไป แทนที่ด้วยมองไปรอบ ๆ แต่เขาก็ยังไม่พบรุยจินหรือเฮยยู่

“ข้าสงสัยว่าผู้อาวุโสรุยจินและเฮยยู่เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ ข้าหวังว่าจะหาพวกเขาพบ” เจี้ยนเฉินพึมพำ เขายังกังวลอยู่เล็กน้อยกับพวกอาวุโสทั้งสอง ไม่ว่าอย่างไรก็ตามพวกเขาเคยช่วยเหลือเขาก่อนหน้า โดยเฉพาะผู้อาวุโสรุยจิน หากไม่มีความช่วยเหลือของพวกเขา บางทีเจี้ยนเฉินคงจะไม่สามารถได้รับหญ้าน้ำลายมังกรที่ล้ำค่าจำนวนมาก

เจี้ยนเฉินยืนอยู่กับที่ด้วยความลังเลเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันหน้าไปทางหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์และกล่าวว่า “หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของเราสำหรับการมามหาสมุทรดวงดาวแล้ว ถึงเวลาที่เราจะกลับกันแล้วล่ะ”

ในตอนนี้ หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ได้สงบใจลงอย่างสมบูรณ์แล้ว นางไม่ได้ติดใจเรื่องการกระทำชั่วช้าของเจี้ยนเฉินอีก ทว่าเขารู้สึกว่านางกลายเป็นเย็นชายิ่งกว่าเก่า

เมื่อตอนแรกที่เขามอบหญ้าน้ำลายมังกรให้นาง เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ค่อนข้างมีความประทับใจที่ดีให้กับเขามากทีเดียว แต่ตอนนี้ ความประทับใจนั่นได้หายจากไปโดยสมบูรณ์แล้ว เจี้ยนเฉินทำได้เพียงคร่ำครวญภายในใจเท่านั้น

พิณปีศาจร่ำไห้ปรากฏในมือของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อีกครั้งอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่านางจะรู้สึกอึดอัดใจเต็มไปหมด ถ้านางไม่ถือมัน นางลูบสายพิณเบา ๆ ด้วยนิ้วอันงดงามของมือขวาของนาง และหันหลังให้เจี้ยนเฉิน แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “จำไว้ซะ ลืมเรื่องนั้นไปให้หมดเสีย อย่ากล่าวถึงมันอีกในอนาคต ไม่งั้นข้าจะไม่ให้จากไปง่าย ๆ แน่” เมื่อพูดจบ หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ไม่รอกับคำตอบใด ๆ เท้าของนางย่างออกจากพื้นดินและนางก็บินไปทางรอบนอกของมหาสมุทรดวงดาวที่ระดับความสูงไม่มาก

เจี้ยนเฉินลอบถอนหายใจ จากนั้นรอยยิ้มแบบฝืน ๆ ปรากฏบนใบหน้าของเขา ภาพความทรงจำนั่นสลักไว้ในใจของเขาแล้ว เขาควรจะลืมมันได้อย่างไร ?

เคลื่อนกายเล็กน้อย เจี้ยนเฉินใช้ทักษะมายาพริบตาไล่ตามหลังของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อย่างติด ๆ ตอนนี้เขาได้พบหญ้าน้ำลายมังกรแล้ว เขาจำเป็นต้องกลับไปที่มหาสมุทรดวงดาวเพื่อช่วยเจียงหยาง ซู หยุนคง

ทั้งสองออกจากมหาสมุทรดวงดาว ตอนนี้ความแข็งแกร่งของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล หมอกบังตารอบ ๆ มหาสมุทรไม่อาจคุกคามพวกเขาได้อีกต่อไป พวกเขาสามารถเคลื่อนผ่านมันโดยไร้ซึ่งอุปสรรคใด ๆ

ทันทีที่โผล่ออกจากหมอก หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์จู่ ๆ กลายเป็นภาพพร่ามัว บินออกไปในระยะไกลโดยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ นางหายไปในชั่วพริบตาและทิ้งเจี้ยนเฉินผู้ซึ่งลอยเคว้งอยู่นอกหมอกไว้ด้านหลัง

เมื่อมองไปตามทิศทางที่นางจากไป เจี้ยนเฉินส่ายหัวอย่างหมดหนทาง เขารู้ว่าเรื่องนี้ส่งผลต่อหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อย่างมาก เขาหลอมรวมกับมิติโดยรอบและใช้พลังมิติรีบออกไป

เจี้ยนเฉินบินตรงกลับไปยังเกาะสามเซียน ตามเส้นทางในความทรงจำเขา

สองเงาร่างบินอยู่แต่ไกล ๆ พวกนางทั้งสองเป็นศิษย์ของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเย่

“ท่านเจี้ยนเฉิน ในที่สุดท่านก็กลับมา ผ่านไป 4 ปีแล้วตั้งแต่ท่านเดินทางจากไปพร้อมนายหญิง มันทำให้เราเงียบเหงามาก บางเวลาก็กังวลว่านายหญิงจะเผชิญพบกับจุดจบที่ไม่ดีหรือไม่” เสี่ยวเหยียนพูดจากแต่ไกล ๆ น้ำเสียงนางเห็นได้ชัดว่าแค่พูดอย่างสนุกสนาน

“ใช่แล้ว ท่านเจี้ยนเฉิน ท่านพบอันตรายอะไรหรือไม่ระหว่างเดินทางไปมหาสมุทรดวงดาว ? ทำไมนายหญิงถึงทำตัวแปลก ๆ ยามนายหญิงกลับมา ราวกับว่านายหญิงเป็นคนอื่นไปเสียอย่างนั้น ? ” เสี่ยวเย่ถามออกมา ใบหน้านางเต็มไปด้วยความกังวลและความเป็นห่วง

“นายหญิงทำตัวแปลก ๆ อย่างไร ?” เจี้ยนเฉินถามออกมาอย่างอยากรู้

“ทันทีที่ท่านนางกลับมา นางเอาแต่เก็บตัวอยู่ในภูเขาอย่างสันโดษ นางไม่สนใจเราเลยและไม่กล่าวตอบไม่ว่าจะเรื่องใด ๆ ที่เราถาม ท่านเจี้ยนเฉิน ท่านต้องบอกข้าอย่างซื่อตรงน่ะ ว่าในปีนั้นท่านไปทำอะไรกับนายหญิงกันแน่ แค่สักนิดก็ยังดี เกิดอะไรขึ้นกับนาง ? ” ใบหน้าของเสี่ยวเหยียนเต็มไปด้วยความรู้สึกกังวล ยามที่ใกล้จบคำพูดนาง จู่ ๆ นางก็กลายเป็นเคร่งขรึมและใช้สายตาไปยังเจี้ยนเฉินอย่างข่มขู่

เจีนเฉินหัวเราะออกมาว่า”การเดินทางครั้งนี้ นายหญิงได้รับสิ่งต่าง ๆ มากมาย ความแข็งแกร่งนางเพิ่มพูนขึ้นมหาศาลทีเดียว นางจำเป็นต้องฝึกฝนเพื่อทำความแข็งแกร่งให้มั่นคงด้วยการกักตัวฝึกฝนเมื่อนางกลับมายังไงล่ะ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล และอย่ารบกวนนายหญิง”

“เป็นเช่นนั้นจริงหรือ ? ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมแน่นอน ความแข็งแกร่งนายหญิงกำลังจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนนี้”

ทั้งสองสาวจู่ ๆ ก็กลายเป็นตื่นเต้นพร้อมกับพูดคุยเรื่องต่าง ๆ กับเจี้ยนเฉินไม่หยุด

“ใช่แล้ว ท่านเจี้ยนเฉิน ท่านพบหญ้าน้ำลายมังกรแสนปีหรือไม่ ? ” เสี่ยวเยี่ยถามขึ้นต่อ

“โชคดี ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ข้าจึงได้รับหญ้าน้ำลายมังกร ในตอนนี้เราคงสามารถทำให้ท่านบรรพชนทะลวงผ่านเป็นเซียนผู้คุมกฏได้สำเร็จ”เจี้ยนเฉินกล่าว