ตอนที่ 861: หญิงลึกลับ
“อะไรนะ? เจ้าเจอวัตถุดิบอื่น ? ” เจี้ยนเฉินดีใจและเขาก็เร่งฝีเท้าไปข้างหน้าทันที
เมื่อเดินทางไป 10 กิโลเมตร เจี้ยนเฉินก็มาถึงหน้าปราสาทใหญ่ เขารู้ว่าวัตถุดิบที่ใช้ทำกระบี่ม่วงฟ้าอยู่ข้างในนี้จากคำบอกกล่าวของจื่อหยิง
“นี่มันการประมูลของเมืองแจ๊ส ! ” เขาจ้องไปที่ตัวหนังสือใหญ่บนปราสาท เจี้ยนเฉินตะหนักว่าวัตถุดิบที่ใช้ทำกระบี่ม่วงฟ้าดูเหมือนจะถูกขายในการประมูลครั้งนี้
วัตถุดิบทุกอย่างที่ใช้ทำกระบี่ม่วงฟ้านั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะเจาะจงและหายากมาก มันยากที่จะทำลายวัตถุดิบเหล่านั้น นอกเหนือจากนั้นวัตถุดิบยังมีคุณสมบัติพิเศษ ใช้ได้เบ็ดเตล็ด นอกจากนั้นยังเป็นวัตถุที่ไม่สามารถใช้ได้โดยคนในโลกนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความหายากและคุณสมบัติเฉพาะตัวของมัน พวกมันจึงมีค่าและถูกเก็บไว้ในฐานะสมบัติสำหรับใครหลาย ๆ คน
“นายท่าน นี่คือน้ำศักดิ์สิทธิ์ของทะเลวิญญาณ ของเหลวนี้เกิดมาจากทะเลวิญญาณหลังจากที่ผ่านมาเนิ่นนานนับปีไม่ถ้วนและมันมีคุณสมบัติมหัศจรรย์มาก เมื่อคนที่ต่ำกว่าระดับเซียนราชาดื่มมันเข้าไป มันจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้คนนั้นอย่างมาก มันยังช่วยขัดเกลาวิญญาณอีกด้วย” เสียงจื่อหยิงดังขึ้นมา เขาอธิบายรายละเอียดของการใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์
“จื่อหยิง ทำไมข้ารู้สึกว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นอะไรที่ใช้เพิ่มความแข็งแกร่ง ไม่ใช่สำหรับหลอมอาวุธ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างอยากรู้
“นายท่าน ท่านอาจจะยังไม่รู้ว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นเต็มไปด้วยแก่นแท้ของธรรมชาติ เมื่อท่านหลอมกระบี่ คุณภาพจะเพิ่มขึ้นอย่างมากถ้าท่านเติมน้ำศักดิ์สิทธิ์เข้าไป มันยังสามารถเพิ่มคุณภาพของกระบี่ม่วงฟ้าโดยตรงจากระดับอมตะขั้นต่ำไปยังขั้นสูงสุด” จื่อหยิงอธิบาย
เจี้ยนเฉินเข้าใจในที่สุดและคิด “น้ำศักดิ์สิทธิ์นี้มีประโยชน์จริง ๆ สำหรับเซียนผู้คุมกฎ จะต้องมีหลายคนที่แข่งกันอยากได้มันแน่ ข้าจะต้องหาเงินของที่นี่มาหน่อยแล้ว อย่างไรก็ตาม ข้าจะให้ใครคนอื่นชนะในการประมูลน้ำศักดิ์สิทธิ์ไปไม่ได้ ถ้ามีคนได้ดื่มมันไปแล้ว นั่นหมายความว่าข้าจะพลาดโอกาสในการได้มันไปอย่างนั้นหรือ ? “
แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะมีเหรียญม่วงจำนวนมาก แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ที่เผ่าพันธุ์ทะเล พวกมันไร้ค่าที่นี่
“เจี้ยนเฉิน เจ้ามัวยืนเหม่ออะไรอยู่ ? ” นูบิสอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัยหลังจากที่เห็นเจี้ยนเฉินยืนนิ่งอยู่
เจี้ยนเฉินมองไปที่ศูนย์กลางการประมูล “มีบางอย่างที่ข้าต้องการอยู่ในนั้น ข้าต้องหาทางเอาเหรียญผลึกมาก่อน”
“นั่นมันไม่งายเลยนะ เจ้าอาจจะเข้าไปในที่ว่าง ๆ แล้วไปปล้นบางคนมา” นูบิสพูดอย่างองอาจ
หลังจากฟังจบ เจี้ยนเฉินก็หลุดหัวเราะออกมา “นูบิส แค่เจ้าเป็นจักรพรรดิงูที่ยิ่งใหญ่ก็มากโขแล้ว หากเจ้าต้องการจะทำอะไรแบบนั้น เจ้ายังจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 ที่น่าประทับใจอีกหรือ”
นูบิสเกาหัวและหัวเราะคิกคักออกมา ” ไม่ใช่แค่ว่าคนแข็งแกร่งกลืนกินคนที่อ่อนแอกว่างั้นหรือ ? นี่เป็นหลักการเอาตัวรอดในโลกนี้ ไม่มีอะไรที่น่าอายเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย แต่การที่ไปปล้นเอาเหรียญผลึกจากคนอื่นเป็นเรื่องที่น่าอายจริงด้วยฐานะของพวกเรา อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉิน เจ้าว่ายังไง เจ้ามีวิธีที่จะหาเงินหรือเปล่า ? “
หลังจากที่คิดไปสักพัก เจี้ยนเฉินก็พูด “ยังมีเวลาอีกครึ่งเดือนกว่าจะถึงการประมูล พวกเรายังมีเวลา พวกเราหาที่พักแล้วค่อยคิดที่เรื่องวิธีที่จะได้เหรียญผลึกมา ถ้าถึงเวลาจริง ๆ ข้าจะประมูลสมบัติสวรรค์ที่มีค่าในแหวนมิติของข้าออกไป” เจี้ยนเฉินไม่ต้องการที่จะขายของในแหวนมิติออกไปเว้นเสียแต่เขาจำเป็นต้องทำ นี่เป็นเพราะบางทีเฉพาะสมบัติสวรรค์หมื่นปีและหญ้าน้ำลายมังกรหลายต้นเท่านั้นที่เผ่าพันธุ์ทะเลจะรับเนื่องจากความมีค่าของมัน การขายมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าเสียดาย
สำหรับแกนอสูร พวกมันไม่มีประโยชน์กับเผ่าพันธุ์ทะเลเมื่อเทียบกับมนุษย์ พวกมันมีค่าไม่มากและพลังงานในแกนอสูรหลายอันก็เป็นของแข็งและรั่วออกไป ดังนั้นค่ามันก็ยิ่งน้อยไปอีก
ในตอนนี้ บทสนทนาจากคนที่เดินผ่านไปมาทำให้เจี้ยนเฉินสนใจ
“เผ่าแห่งความกล้าเละแน่คราวนี้ พวกเขาไปทำให้เผ่าเมิ่งหวงโกรธ เผ่าเมิ่งหวงเป็นที่รู้จักกันดีในรัศมีแสนกิโลเมตรนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีนักรบวิญญาณทะเล 13 ดาวอยู่ 3 คน”
“นักรบวิญญาณทะเล 3 คนที่มีระดับ 13 ดาวก็เพียงพอที่จะกวาดล้างองค์กรทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนี้ได้ พวกเขานั้นไร้เทียมทานและข้าได้ยินมาว่าผู้นำเผ่าคนก่อนก็ยังมีชีวิตอยู่ด้วย เขาถึงระดับ 14 ดาวมานานมากแล้วและเขาเป็นจอมยุทธที่อยู่ในเหนือคนอื่นในเขตนี้”
“ข้าก็ได้ยินมาว่าผู้นำเผ่าคนก่อนนั้นมีสัมพันธ์ทางการทูตอันดีกับศาลาเทพเจ้าอสรพิษ เผ่าใหญ่หลายเผ่าอื่นไม่กล้าที่จะไปแหยมกับเขา”
“เผ่าแห่งความกล้ามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นถึง 13 ดาว ข้าอยากจะเห็นว่าเขาจะขับไล่การโจมตีจากเผ่าเมิ่งหวงยังไง”
“ข้าได้ยินมาว่ามีสายแร่วิญญาณที่อุดมไปด้วยเหรียญผลึกในอาณาเขตของเผ่าแห่งความกล้า พวกเขาทำเหมืองและได้เหรียญผลึกมากมายจากมันและทำให้หลาย ๆ เผ่าในเขตรอบ ๆ เกิดอิจฉา เผ่าเมิ่งหวงดูเหมือนจะมองสายแร่วิญญาณของเผ่าแห่งความกล้าอยู่ตาเป็นมัน และพวกเขาต้องการที่จะแย่งชิงมันไป”
“ดูเหมือนสายแร่วิญญาณนี้จะตกไปอยู่ในมือของเผ่าเมิ่งหวงแล้วล่ะ”
“มันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้ ข้าได้ยินมาว่าเผ่าแห่งความกล้าได้ยื่นข้อเสนออย่างงามเพื่อจ้างคนที่ทรงพลังมา พวกเขาวางแผนที่จะสู้กับเผ่าเมิ่งหวงให้ตายกันไปข้าง”
“การไปเป็นศัตรูกับเผ่าเมิ่งหวงไม่ใช่อะไรที่ฉลาดเลย ข้าไม่คิดว่าจะมีใครรับข้อเสนอนั้นนะ”
..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...