เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 87

ตอนที่ 87 – การเอาชีวิตรอดในเทือกเขา

เจี้ยนเฉินมองไปที่แกนอสูรแทบจะอดไม่ได้ที่จะยิ้ม แต่ มันเป็นสัตว์อสูรระดับ 2 จริง ๆ ถ้าดูจากความบริสุทธิ์ของพลังงานภายใน ! ไม่เพียงเท่านั้น แกนอสูรระดับ 2 นี้ดีกว่าที่พบในสำนักคากัตมาก เป็นความจริงที่ว่าสัตว์อสูรในเทือกเขาสัตว์อสูรนั้นแข็งแกร่งกว่าสัตว์อสูรในสำนักคากัต”

หลังจากรวบรวมแกนอสูร เจี้ยนเฉินก็ก้มศีรษะลงมองดูร่างของเขาซึ่งตอนนี้เป็นเงาสีเขียวเข้ม อย่างไรก็ตามร่างกายของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บเลย เนื่องจากเขาได้ปรับสภาพร่างกายของเขาตั้งแต่ยังเด็กด้วยเคล็ดลับพิเศษจากบัญญัติกระบี่นภา ร่างกายของเขาจึงแข็งแกร่งมาก ดังนั้นแม้ว่าพิษจะทำให้ร่างกายของเขารู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ไม่สามารถผ่านผิวหนังของเขาและเข้าสู่ร่างกายของเขาได้ ความเสียหายส่วนใหญ่ได้รับการแก้ไขด้วยพลังเซียนของเขา ดังนั้นในขณะที่ร่างกายของเขาทั้งหมดถูกปนเปื้อนด้วยพิษสีเขียวอาการเดียวที่เขารู้สึกคือความรู้สึกแสบร้อนเล็กน้อย

เจี้ยนเฉินมองไปรอบ ๆ ตัวเขาและฟังอย่างตั้งใจ” อาจจะไม่มีแหล่งน้ำที่นี่ ดังนั้นข้าจะไม่สามารถล้างสิ่งนี้ออกได้ ข้าเดาว่าข้าจะต้องจัดการกับเรื่องนี้อย่างคร่าว ๆ ” เด็ดใบไม้ออกมาสองสามใบ เขาเริ่มกำจัดพิษส่วนเกินในขณะที่หยิบเอาเสื้อผ้าใหม่ออกมาจากในเข็มขัดมิติของเขา แม้ว่าสถานที่นี้จะมีขนาดใหญ่มากและไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เจี้ยนเฉินก็ไม่มีงานอดิเรกในการเดินเปลือยกาย

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา เจี้ยนเฉินก็เดินออกไปจากซากของแมงป่องที่วางอยู่โดยไม่สนใจเลย แม้ว่าสัตว์อสูรจะมีส่วนสำคัญหลายอย่างที่สามารถเก็บเกี่ยวและขายได้ในราคาสูง แต่แมงป่องนี้เป็นเพียงสัตว์อสูรระดับ 2 ถ้าเขาจะขายสิ่งนี้เขาจะไม่ได้รับเงินมากนักเพราะมันไม่ใช่วัสดุที่มีค่าบวกกับเจี้ยนเฉินมีเหรียญม่วงมากมายเหลือเฟือ ดังนั้นวันนี้เขาจึงไม่สนใจเงินจำนวนเล็กน้อย

ในขณะที่สัตว์อสูรที่เกิดและเติบโตในเทือกเขาสัตว์อสูรมีพลังมากกว่าสัตว์อสูรในป่าของสำนักคากัต พวกมันหายากกว่าสัตว์อสูรในสำนักคากัต อย่าลืมว่าในขณะที่เทือกเขาสัตว์อสูรอาจจะไม่ใหญ่ที่สุดในทวีปเทียนหยวน แต่ก็ยังมีความอุดมสมบูรณ์อยู่ในตัวของมันเอง สัตว์อสูรในเทือกเขาล้วนกระจัดกระจาย ดังนั้นการพบสัตว์อสูรนั้นมิใช่เป็นไปไม่ได้ แต่ค่อนข้างหายาก

ตลอดทั้งวัน เจี้ยนเฉินค่อย ๆ เดินลึกเข้าไปในภูเขา เมื่อถึงเวลากลางคืนเขาเห็นสัตว์อสูรเพียงสองตัวเท่านั้นยกเว้นแมงป่องพิษระดับ 2 ก่อนหน้า ทั้งสองเป็นสัตว์อสูรระดับ 1

ดวงจันทร์กำลังลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและทำให้แผ่นดินสว่างไสวด้วยแสงจันทร์ อย่างไรก็ตามมันไม่ได้เข้าไปในป่าที่ความมืดครอบงำ ดังนั้นไม่มีใครที่จะสามารถมองเห็นนิ้วมือของพวกเขา หากพวกเขาเหยียดมือออกไปด้านหน้าใบหน้าของพวกเขา ด้วยใบไม้ที่ปกคลุมป่าจำนวนมาก แสงจาง ๆ จากดวงจันทร์จะไม่สามารถทะลุผ่านลงไปยังพื้นดินด้านล่าง

ในขณะเดียวกันบนพื้นราบกองไฟขนาดใหญ่ก็ปะทุขึ้นมาเหมือนมีชีวิตและลุกขึ้นในยามค่ำคืนด้วยเปลวไฟที่โบกสะบัด

เจี้ยนเฉินคุกเข่าอยู่ข้างกองไฟพร้อมด้วยไม้ในมือของเขา ขณะที่เขาค่อย ๆ ย่างเนื้อชิ้นหนึ่งที่เสียบด้วยกิ่งไม้ อย่างช้า ๆ เนื้อสัตว์เริ่มมีสีทองไหลเยิ้มเมื่อไขมันเริ่มไหลช้าลงบนกองไฟด้านล่างที่ส่งความร้อนออกมา

เจี้ยนเฉินดึงเอาสมุนไพรที่มีกลิ่นเฉพาะตัวออกมาจากแหวนมิติของเขาแล้วโรยลงไปรอบ ๆ สมุนไพรนี้เป็นหนึ่งในสองสามสิ่งที่ทหารรับจ้างทุกคนจะต้องเตรียม ก่อนพักถ้าใครจะโรยสมุนไพรนี้ไปรอบ ๆ ตัวเขา มันจะสามารถขับไล่สิ่งมีชีวิตที่เป็นพิษส่วนใหญ่ที่จะมาการรบกวนพวกเขา แน่นอนว่ายานี้มีประโยชน์สำหรับสัตว์ทั่วไปเท่านั้นและไม่มีผลต่อสัตว์อสูร

หลังจากใช้สมุนไพร เจี้ยนเฉินกระโดดขึ้นต้นไม้บริเวณใกล้เคียงทันที เจี้ยนเฉินนั่งขัดสมาธิบนกิ่งที่ค่อนข้างราบเรียบ แล้วหยิบเอาสมุนไพรที่มีกลิ่นหอมจาง ๆ ออกมาจากแหวนมิติของเขาและเริ่มโรยลงบนร่างกายของเขา สมุนไพรสีขาวนี้มีประสิทธิภาพมากในการยับยั้งปราณ, ป้องกันปราณของเขาไม่ให้รั่วไหลออกไปซึ่งอาจดึงดูดสัตว์ป่าชนิดใดก็ได้ในขณะที่เขาหลับตอนกลางคืน อย่าลืมว่าทั้งสัตว์ป่าและสัตว์อสูรในเทือกเขาแห่งนี้มีประสาทสัมผัสที่เฉียบคมมาก แม้ว่าผงนี้จะไม่สามารถซ่อนปราณของเจี้ยนเฉินได้อย่างสมบูรณ์แต่อย่างน้อยก็สามารถปกปิดจากประสาทสัมผัสของสัตว์ทั่วไป

เทือกเขามีสัตว์อสูรมากมายเช่นเดียวกับสัตว์ป่า สาเหตุที่สัตว์ป่าถูกเรียกเช่นนั้นก็เพราะพวกมันไม่มีแก่นสัตว์อสูรในร่างกาย สัตว์ป่าก็ไม่แข็งแกร่งเหมือนสัตว์อสูรระดับ 1 เช่นเดียวกับมนุษย์ที่ยังไม่ได้สร้างอาวุธเซียนของพวกเขา

แม้ว่าสัตว์ป่าจะไม่แข็งแกร่งและใครก็ตามที่กล้าที่จะเข้าสู่เทือกเขาสัตว์อสูรจะสามารถฆ่าพวกมันได้อย่างง่ายดายเมื่อมันมาถึง การบ่มเพาะหรือนอนหลับในเวลากลางคืนก็ไม่มีใครอยากจะถูกรบกวนโดยสัตว์ป่า ดังนั้นทหารรับจ้างทุกคนที่เข้ามาฝึกฝนในภูเขาหรือนอนกลางแจ้งในชั่วข้ามคืน จะนำสมุนไพรชนิดนี้มาในปริมาณที่เหมาะสม

หลังจากการเตรียมการด้านความปลอดภัยเสร็จสมบูรณ์ เจี้ยนเฉินหยิบแกนอสูรขนาดใหญ่จำนวนหนึ่งออกมาและวางเรียงระหว่างมือทั้งสองของเขา เจี้ยนเฉินหลับตาลงอย่างช้า ๆ และเริ่มดูดซับพลังงานจากแกนอสูร