เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 911

ตอนที่ 911: ทวีปสัตว์เทวะเข้าใกล้อาณาจักรทะเล

คำพูดของเจียงหยาง ซู เซียวเหมือนประกาศิต มันเป็นไปไม่ได้ที่เจียงหยาง ซู หยุนคงจะก้าวกลับเข้าไปในเผ่าอีก ซึ่งนี้ทำให้เจียงหยาง ซู อวี้หยวนและเจียงหยาง ซู หยวนเซียวหน้าซีดขึ้นมาทันที

นี่เป็นเพราะพวกเขารู้ว่าจากนี้เป็นต้นไป ลูกของพวกเขาจะกลับเข้าไปที่ตระกูลอีกไม่ได้

เจียงหยาง ซู หยุนคงดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของเจียงหยาง ซู เซียว เขาจ้องอย่างเหม่อลอยไปที่พื้นที่ต้องห้ามในส่วนลึกของตระกูล ในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสับสน

“ท่านผู้อาวุโสสูงสุด ได้โปรดเอาผนึกที่อยู่ในหัวของคงเอ๋อออกตามที่ท่านสัญญาเอาไว้ด้วย” เจียงหยาง ซู อวี้หยวนพูดออกมา ในขณะที่นางกำลังทนกับความเจ็บปวดที่อยู่ในใจของนางอยู่

“หืม ? เขาตัดผ่านไปเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้วนี่ มันเป็นไปได้อย่างไร ? ” ผู้อาวุโสสูงสุดพูดด้วยความตกใจเมื่อเขาพบว่าเจียงหยาง ซู หยุนคงได้กลายไปเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้ว

หลังจากนั้น เจียงหยาง ซู หยุนคงก็ได้อธิบายถึงวิธีที่เขาตัดผ่านได้สำเร็จ ความสงสัยของผู้อาวุโสสูงสุดหายไปทันทีเมื่อพวกเขาได้รู้ว่าเขาได้ใช้หญ้าน้ำลายมังกรแสนปีในการข่มพลังของผนึกเอาไว้ชั่วคราว

“คงเอ๋อไม่สามารถที่จะเข้าไปที่ตระกูลได้แต่เขาก็ยังเป็นคนของตระกูล พวกเรามาร่วมมือกันเพื่อเอาผนึกออกจากหัวของเขากันเถอะ” เจียงหยาง ซู หยวนเซียวพูดหงอย ๆ

“เมื่อเขาได้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้ว ก็ไม่ต้องกังวลว่าเขาจะตายไปจากการสิ้นอายุขัยแล้ว ในความคิดของข้า พวกเราควรจะทิ้งผนึกเอาไว้ในหัวของเขาก่อนตอนนี้และพวกเราค่อยเอามันออกเมื่อลูกหลานของเขาเจียงหยาง เซียงเทียนกลับมา แบบนั้น เขาจะได้ชดใช้ความผิดของตัวเองและเขาจะได้อธิบายกับคนของตระกูลหลายหมื่นคนได้ เพราะว่าเขาได้สร้างปัญหาไว้ค่อนข้างมากโดยการไปก่อกวนยุทธภัณฑ์จักรพรรดิในตอนที่เขากลับมา” เจียงหยาง ชิง หยุนพึมพำ

ท่าทางของเจียงหยาง ซู หยวนเซียวและเจียงหยาง ซู อวี้หยวนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาได้ยินแบบนั้น แม้แต่ท่าทางของเจียงหยาง ซู เซียวก็ค่อนข้างน่ากลัว

“ผู้อาวุโสหยุน ข้าไม่คิดว่าแบบนั้นจะเป็นการดี ครั้งที่แล้วในเมืองลอร์ พวกเราได้ยกโทษในความผิดให้กับคงเอ๋อไปแล้วต่อหน้าตระกูลผู้พิทักษ์อื่น ในตอนนี้การลงโทษก็ได้ถูกยกไปแล้ว พวกเราไม่สามารถเอาผนึกในหัวของคงเอ๋อออกได้อย่างนั้นหรือ ? เจ้ารู้หรือเปล่าว่าการมีอยู่ของผนึกนั่นจะทำให้เขาไม่แข็งแกร่งขึ้น ? เจ้ารู้หรือเปล่าว่ามันขัดขวางการฝึกฝนมากแค่ไหน ? ” เจียงหยาง ซู หยวนเซียวคำรามออกมา

“ผู้อาวุโสหยุน ข้าก็รู้สึกว่าพวกเราควรจะเอาผนึกของคงเอ๋อออก” เจียงหยาง ซู เซียวพูดออกมาเช่นกัน ในตอนแรกผนึกถูกใส่เอาไว้โดยคนทั้งเจ็ด ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้คนเจ็ดคนเดิมในการเอาผนึกออกเช่นกัน

“ทุกคน ข้าอยากรู้ว่าทุกคนมีความเห็นในเรื่องนี้อย่างไร” เจียงหยาง ชิง หยุนมองไปที่คนอื่น

“ข้าเห็นด้วยกับผู้อาวุโสหยุน…”

“ข้าก็เห็นด้วยกับผู้อาวุโสหยุน…”

..

หลังจากเงียบไปสักพัก ผู้อาวุโสสูงสุดคนอื่นที่เหลือก็ออกความเห็นออกมา พวกเขาทั้งหมดเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะของเจียงหยาง ชิง หยุน

ใบหน้าของเจียงหยาง ซู หยวนเซียวมืดมนลงทันที เขาเริ่มโกรธเกรี้ยวอย่างมาก

“เมื่อคนอื่น ๆ เห็นด้วยกับข้า พวกเราก็จะทำแบบนั้น วันที่พวกเราจะเอาผนึกในหัวของเขาออกจะเป็นวันที่เขาเอาเจียงหยาง เซียงเทียนกลับมาได้” เจียงหยาง ฉิง หยุนพูดพร้อมรอยยิ้ม หลังจากนั้นเขาก็จากไปพร้อมกับผู้อาวุโสคนอื่น

เจียงหยาง ซู หยวนเซียวและเจียงหยาง ซู เซียวลอยอยู่กลางอากาศด้วยท่าทางมืดมน พวกเขาโกรธเกรี้ยวมาก ในขณะที่เจียงหยาง ซู อวี้หยวนสะอึกสะอื้นอยู่ ในตอนแรกนางคิดว่าผู้อาวุโสสูงสุดจะเอาผนึกในหัวของเขาออกทันทีที่นางนำเจียงหยาง ซู หยุนคงกลับมา แต่นางไม่คิดว่าสุดท้ายมันจะลงเอยเช่นนี้

“พวกนั้นทำเกินไปแล้ว” เจียงหยาง ซู หยวนเซียวกำหมัดแน่น เขาโกรธจัดจนเขาเริ่มจะตัวสั่นเล็กน้อย

เจียงหยาง ซู เซียวถอนหายใจยาว เขาเต็มไปด้วยความช่วยไม่ได้ในขณะที่เขาถอนหายใจออกมา “ทั้งหมดเป็นเพราะพยัคฆ์ปีกเทวะ…”

ในตอนสุดท้าย ผนึกของเจียงหยาง ซู หยุนคงก็ไม่ได้เอาออก และเขาก็กลับเข้าไปที่ตระกูลไม่ได้อีก ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทั้งหมดที่เขาจะทำได้มีแค่กลับไปที่เมืองลอร์และอยู่ที่นั่นในฐานะหัวหน้าตระกูลที่น่าเคารพและน่านับถือของตระกูลเจียงหยาง

เจียงหยาง ซู หยวนเซียวและเจียงหยาง ซู อวี้หยวนไม่ได้กลับไปที่ตระกูลเช่นกันหลังจากที่พวกเขาผิดหวัง พวกเขาเลือกที่จะอยู่ที่เมืองลอร์กับลูกชายของพวกเขา