เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 916

ตอนที่ 916: ออกจากเขาวงกต

เจี้ยนเฉินเดินไปที่กลางของโถงอย่างช้า ๆ ในขณะที่เขาจ้องเขม็งไปที่อาคม

อาคมวงกลมอยู่ที่พื้นมีรัศมี 20 เมตรและเป็นรูปห้าเหลี่ยม เส้นสีแดงนับไม่ถ้วนเชื่อต่อกันและกันอย่างซับซ้อนและลึกซึ้ง

เจี้ยนเฉินจ้องไปที่อาคมอย่างครุ่นคิด เขาจำได้ชัดว่าตอนที่เขาเข้ามาที่โถงครั้งแรก อาคมที่ซับซ้อนนี้ยังไม่ได้ปรากฎขึ้นมา

“บางทีโถงนี่อาจจะไม่ใช่โถงเดียวกันกับตอนแรกที่พวกเราเข้ามาแต่มันดูเหมือนกันเป๊ะหรือเปล่า ? ” เจี้ยนเฉินเดาออกมาอย่างไม่รู้ตัวแต่เขาก็เลิกคิดอย่างรวดเร็ว เขามั่นใจว่านี่เป็นโถงเดียวกันกับที่เขาเข้ามาถึงตั้งแต่แรก

“หืม ? หืมมีอาคมอยู่ที่นี่” เซียนผู้คุมกฎพูดออกมาอย่างตกใจในขณะที่เขาสำรวจดูอาคม

เซียนผู้คุมกฎทั้งหมดมารวมตัวกันที่กึ่งกลาง พวกเข้าจ้องเขม็งไปที่รูปแบบในขณะที่พวกเขายืนครุ่นคิดกันอยู่

“อาคมนี้เต็มไปด้วยเส้นสีแดง บางทีนี่อาจจะเป็นแผนที่ของเขาวงกตหรือเปล่า?” คนที่พูดตั้งสมมุติฐานออกมา

“เป็นไปไม่ได้ เส้นสีแดงพวกนี้แตกต่างจากรูปเขาวงกต ฉะนั้นมันจะเป็นแผนที่ไปไม่ได้” คนอื่นแย้งออกมาทันที

“รูปแบบนี้ไม่ปรากฏตรงนี้มาก่อนหน้านี้ อยู่อยู่มันก็ปรากฏขึ้นมาในตอนนี้ บางทีนี่อาจจะเป็นอะไรที่ช่วยให้พวกเราออกจากเขาวงกตได้หรือเปล่า ? ” อีกคนหนึ่งแสดงสิ่งที่เขาคิดออกมา

ทุก ๆ คนเงียบ หลาย ๆ คนคิดแบบนี้แต่ก็ไม่มีใครมีวิธีที่จะทดสอบมัน

ในตอนนี้เอง เสียงคำรามดังจากสัตว์อสูรได้ดังก้องมาจากถ้ำ สัตว์อสูรที่ดุร้ายที่ถูกสังหารไปโดยเซียนผู้คุมกฎได้โหยหวนออกมาอย่างน่าเวทนาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่มันจะตาย

ตาของเจี้ยนเฉินเบิกกว้างขึ้นทันที พลังแห่งการรับรู้ของเขาห้อมล้อมไปทั่วรูปแบบ ดังนั้นเขาจึงสามารถสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของรูปแบบ ในตอนที่สัตว์อสูรตาย เขาพบว่ามีเส้นสีแดงอีกเส้นปรากฎขึ้นมา

“การปรากฎขึ้นของเส้นสีแดงนี้เกี่ยวข้องอะไรกับสัตว์อสูรพวกนั้นหรือเปล่า ? ” ความคิดแวบเข้ามาในหัวของเจี้ยนเฉิน

“ตอนที่เราเข้ามาที่โถงนี้ครั้งแรก มันยังไม่มีอาคมอยู่ที่พื้น หลังจากนั้น พวกเราก็เจอกับการโจมตีจากฝูงสัตว์อสูร หลังจากที่พวกเราฆ่ามันไปทั้งหมด ศพของมันก็เกลื่อนกลาดอยู่ที่พื้นทำให้พวกเรามองเห็นที่พื้นไม่ชัดนัก ในตอนนี้พวกเรากลับมาที่นี่อีก ศพก็หายไปแล้วและมีอาคมอยู่ที่พื้นในตอนนี้ อาคมนี้ปรากฎขึ้นมาเพราะสัตว์อสูรพวกนั้นหรือเปล่า ? ” ตาของเจี้ยนเฉินลุกโชนในขณะที่เขาวิเคราะห์เรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเอง ท่าทางของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไปและเขาพูดออกมาเสียงแหบห้าว “ข้ารู้แล้วตอนนี้ อาคมนี้น่าจะเป็นส่วนสำคัญที่จะบอกว่าพวกเราจะออกมาจากเขาวงกตยังไง แต่มันถูกซ่อนเอาไว้ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเราต้องใช้เลือดของสัตว์อสูรเพื่อทำให้มันปรากฏขึ้นมา เมื่อพวกมันแต่ละตัวตาย เส้นทางในอาคมจะปรากฏขึ้น เมื่อพวกมันถูกฆ่าจนถึงจำนวนแล้ว เส้นทางที่เหลือก็จะโผล่ขึ้นมา และพวกเราก็จะออกไปจากเขาวงกตได้”

ทุกคนที่อยู่ที่นี่มึนงงเมื่อพวกเขาได้ยินแบบนั้น ก่อนที่พวกเขาจะจ้องเขม็งไปที่อาคมที่อยู่บนพื้น พวกเขาทั้งหมดครุ่นคิดในขณะที่พวกเขาจ้องไปที่มัน

“มีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์สิ่งที่เจ้าพูดกัน ? ” ชายวัยกลางคนร่างกำยำถามเจี้ยนเฉิน

“ตั้งใจดูที่อาคมดีดี ถ้าข้าพูดถูก เส้นสีแดงจะโผล่ขึ้นมาอีกเส้นตอนที่สัตว์อสูรตาย เส้นสีแดงเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของอาคมและมันจะปรากฎขึ้นทั้งหมดเมื่ออาคมสมบูรณ์แล้ว” เจี้ยนเฉินพูด

หลังจากนั้น ไม่มีใครพูดอะไร พวกเขาทั้งหมดสนใจไปที่อาคม และจ้องเขม็งไปที่มันเพื่อดูการเปลี่ยนแปลง

เซียนผู้คุมกฎมากขึ้นเข้ามาที่โถงในขณะที่เขามุ่งความสนใจไปที่รูปแบบ ทำให้คนมามุ่งกันเพิ่มมากขึ้น พวกเขามาล้อมวงกันรอบ ๆ อาคมทันทีที่พวกเขาเข้ามา และพวกเขาก็เฝ้ามองดูอย่างอยากรู้และจ้องมองไปด้วยความสงสัย

ในตอนนี้เอง เสียงคำรามที่น่าเวทนาของสัตว์อสูรก็ดังขึ้นมา สัตว์อสูรที่ดุร้ายอีกตัวถูกฆ่าในเขาวงกต

ในตอนที่สัตว์อสูรตาย ชายชราก็ตะโกนออกมาจากกลุ่มคน “ดูนั้น เส้นสีแดงอีกเส้นโผล่ออกมาจริง ๆ “

“ข้าก็เห็นมันเหมือนกัน มันเป็นเหมือนที่เขาว่า สัตว์อสูรพวกนั้นเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้พวกเราไปจากที่นี่ได้ พวกเราต้องเพิ่มเติมรูปแบบนี้ด้วยเลือดของพวกสัตว์อสูร”

“ถ้างั้นพวกเราจะรออะไรกันอยู่ล่ะ ? ไปฆ่าพวกสัตว์อสูรกันเถอะ แล้วเราจะได้ทำให้อาคมนี้สมบูรณ์ให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้”

..

ทุกคนร้องออกมาอย่างประหลาดใจ และบางคนก็พุ่งเข้าไปในถ้ำทันทีอย่างไม่รีรอเพื่อที่จะสังหารสัตว์อสูร

กลุ่มของเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ลังเลเช่นกัน พวกเขาเลือกถ้ำหนึ่งแล้วเข้าไปเพื่อที่จะไปล่าสัตว์อสูร เจี้ยนเฉินต้องการแกนอสูรที่อยู่ในตัวสัตว์อสูรมากและแต่ละชิ้นนั้นมันสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้ที่ทวีปเทียนหยวน เขาต้องเก็บสะสมมันให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ในโอกาสที่หาได้ยากนี้