ตอนที่ 922: คลังสมบัติ
จิตสังหารที่รุนแรงเป็นประกายในตาของเจี้ยนเฉิน เขาใช้ทักษะมายาพริบตากลายเป็นภาพติดตาและไล่ตามคนผู้นั้นไป กระบี่ของเจี้ยนเฉินแทงออกไปทันทีและแทงไปที่หลังของคนนั้น
คนผู้นั้นคำรามออกมาในขณะที่พลังของเซียนราชาก็พุ่งพวยออกมาจากร่างกายของเขา มันกลายเป็นเกราะบนตัวเขาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่พลังงานส่วนหนึ่งควบแน่นกลายเป็นลูกบอลพลังงานขนาดกว้าง 8 เซนติเมตรที่มือซ้ายของเขา มันเปล่งประกายไปด้วยพลังงานที่น่ากลัว
“ผู้คุมกฎเผ่าเต่า ถ้าเจ้ายังมากดดันข้าอย่างต่อเนื่องอย่างนี้ ข้าก็จะยอมตายไปพร้อมกับเจ้า” คนผู้นั้นตะโกนออกมาในขณะที่เขาพยายามที่จะขู่เจี้ยนเฉินด้วยบอลพลังงานนั้น
อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้สนใจคำขู่นั้น เขาแทงยุทธภัณฑ์ราชาของเขาเข้าไปที่เกราะ
ชิ้ง !
การปะทะกันระหว่างอาวุธกับเกราะทำให้เกิดเสียงโลหะกระทบกันขึ้นมาและพลังงานที่รุนแรงก็พัดให้คนผู้นั้นกระเด็นออกไป มันทำให้เกราะของคนนั้นเป็นรอยร้าว ก่อนที่จะเกราะจะแตกออกด้วยเสียงอันดัง
คนผู้นั้นตกอย่างแรงไปที่พื้นหลายสิบเมตร เขาอึ้งเมื่อเห็นว่าเกราะของเขาแตกสลายไปทั้งหมด เขารู้ดีว่าเกราะนี้มีการป้องกันที่แข็งแกร่งเพียงใดเพราะมันควบแน่นมาจากพลังของเซียนราชา มันไม่มีรอยขีดข่วนเลยแม้ว่ามันต้องต่อต้านการโจมตีของสัตว์อสูรระดับ 7 หลายตัว แต่มันก็แตกสลายไปเพราะการโจมตีเพียงครั้งเดียวของเจี้ยนเฉิน
“เป็นไปไม่ได้ เผ่าเต่ามีการป้องกันที่แข็งแกร่งแต่อ่อนในด้านการโจมตี เห็นอยู่ว่าผู้คุมกฎอยู่ในขั้นสูงสุดของ 14 ดาว แต่ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ ? ” คนผู้นั้นอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง แต่ในตอนนั้นเอง ภาพเบลอก็มาถึงตรงหน้าเขา เจี้ยนเฉินมาถึงและแทงออกไปด้วยยุทธภัณฑ์ราชาของเขาที่เปล่งประกายไปด้วยแสงสีดำและกลิ่นอายแห่งการทำลายล้าง
“เจ้าบังคับต้องให้ข้าทำแบบนี้เองนะ ผู้คุมกฎเผ่าเต่า” ความแน่วแน่ปรากฏขึ้นที่หน้าของคนคนนั้น เขาเหวี่ยงแขนแล้วขว้างพลังงานที่ถูกควบแน่นออกมา
เจี้ยนเฉินเปลี่ยนทิศทางการโจมตี อาวุธของเขาเปลี่ยนไปโจมตีที่บอลพลังงานแทน
บูม !
พลังของเซียนราชาแตกกระจายไปด้วยการโจมตีของเจี้ยนเฉิน ทำให้พลังงานที่รุนแรงซึ่งพุ่งพวยออกมากระแทกเข้าไปที่เจี้ยนเฉินอย่างแรง
เจี้ยนเฉินถอยกลับไปอย่างคุมตัวเองไม่ได้ ในตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับเขา
สายตาของเขาเย็นชา นี่เป็นสิ่งที่เขาจะแสดงออกมาเฉพาะเมื่อจิตสังหารพุ่งพวยอยู่ในหัวใจของเขาเท่านั้น เขากระโจนอย่างแรงออกมาจากพื้นและใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อพุ่งเข้าไปที่ชายชรานั่นอีกครั้ง
ครั้งนี้ ชายชราไม่มีพลังที่จะต่อต้านเจี้ยนเฉินอีกแล้ว ทั้งหมดที่เขาทำได้มีเพียงมองดูเจี้ยนเฉินที่กำลังเข้ามาใกล้
ฉึบ ! หว่างคิ้วของของชายชราถูกแทงทะลุเข้าไปและกำจัดวิญญาณของเขาออกไป เจี้ยนเฉินเอาแหวนมิติออกมาจากมือของชายชราและมองดูด้านใน เขาผ่อนคลายลงเล็กน้อยเมื่อเขายืนยันได้ว่าผลึกอยู่ด้านในนั้น เจี้ยนเฉินได้ตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องผลึกแล้วเมื่อสายตาของเขาเห็นมันในตอนแรก
ทันใดนั้นเอง ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็หม่นลง เขาสัมผัสได้ถึงพลังแห่งกี่มีอยู่หลายคนที่กำลังพุ่งเป้ามาที่เขา คนมากกว่าสิบคนได้ล้อมเขาเอาไว้ แต่ละคนมองเขาอย่างดุร้าย
มือของเจี้ยนเฉินกระตุก แล้วยุทธภัณฑ์ราชาก็เริ่มเปล่งประกายสีดำออกมา กลิ่นอายแห่งการทำลายล้างของมันก็เติมเต็มไปทั่วทั้งห้องและกดดันคนที่อยู่รอบ ๆ มันข่มทุกคนรอบ ๆ อย่างมาก
“ถ้าพวกเจ้ายังต้องการผลึกอยู่ละก็ เข้ามา” เจี้ยนเฉินชูกระบี่ขึ้นไปบนท้องฟ้าในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น เขาลื่นไหลไปกับกลิ่นอายที่หนาแน่นเหมือนว่าผู้คนที่อยู่รอบ ๆ เขานั้นไม่มีอะไร
“ผู้คุมกฎของเผ่าเต่า พวกเราไม่ต้องการที่จะเป็นศัตรูกับเจ้า แต่มันช่างเป็นผลึกที่ชิ้นใหญ่เหลือเกิน มันไม่มีเหตุผลเลยถ้าเจ้าจะเอามันไปคนเดียว ทำไมเจ้าไม่เอามันออกมาแล้วแบ่งกันล่ะ ? เพราะว่าเราก็เจอมันพร้อม ๆ กัน” ชายชราชุดดำพูดออกมาด้วยเสียงทุ้ม เขากลัวเจี้ยนเฉินมากแต่ความยั่วยวนของผลึกศักดิ์สิทธิ์นั้นก็มากเหลือเกิน อีกทั้งยังมีหลายคนที่อยู่ที่นี่อีก ดังนั้นเขาเชื่อว่า ถ้าพวกเขาร่วมมือกัน ผู้คุมกฎเผ่าเต่าก็คงสู้พวกเขาไม่ได้แม้ว่าจะแข็งแกร่งเพียงใด
เจี้ยนเฉินชูแหวนมิติสูงขึ้นด้วยมือซ้ายของเขาและพูดออกมา “ผลึกอยู่ที่นี่แล้ว ถ้าเจ้าต้องการมันก็เข้ามา”
“ผู้คุมกฎเผ่าเต่า เจ้าแข็งแกร่งก็จริง นั่นเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ แต่เจ้ามั่นใจแค่ไหนที่จะสู้กับทักษะเซียนระดับเทียนของข้า ? ” ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างทะนงตัว เขาเป็นหนึ่งในคนที่มีทักษะเซียนระดับเทียน
ลมเริ่มพัดหวีดหวิวในขณะที่ชายหนุ่มพูดจบ เจี้ยนเฉินปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาด้วยความเร็วแสง และแทงไปที่หว่างคิ้วของชายหนุ่มอย่างไม่ลังเล
ชายหนุ่มตกตะลึง เขาไม่คาดว่าเจี้ยนเฉินจะเริ่มโจมตีก่อน พลังของเซียนราชาพุ่งพวยขึ้นมาเพื่อพยายามที่จะด้านการโจมตีที่กะทันหันของเจี้ยนเฉิน
อย่างไรก็ตาม กระบี่ของเจี้ยนเฉินนั้นเร็วกว่าเมื่อก่อนหลายเท่ามาก ดาบดูเหมือนจะเหนือกว่ากฎของมิติและข้ามผ่านข้อจำกัดของเวลาไป เขาแทงออกไปด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเป็นลำแสงออกไป
ฟุ้บ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...