เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 930

ตอนที่ 930: นักฆ่าของศาลาเทพเจ้าอสรพิษ

ยักษ์โลหิตที่เกิดขึ้นมาในมิติของอาคมนั้นมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเท่ากับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 มันไม่ใช่อะไรที่พวกเขาจะสามารถกำจัดได้ ถ้ามันยังอยู่ที่นี่ คงจะมีแต่ความตายเท่านั้นที่รอพวกเขาอยู่ แต่ในตอนนี้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิได้เจาะรูผ่านอาคมออกไป มันกลายเป็นเป้าหมายที่ทำให้ทุกคนหนีไปตรงนั้นเพราะพวกเขารู้ว่าบางทีนี้อาจจะเป็นเพียงหนทางเดียวที่พวกเขาจะรอดได้

ดังนั้น พวกเขาทั้งหมดจึงเคลื่อนที่ให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ เจ้าอย่าบังอาจหนีไปนะ ข้าขังเจ้าเอาไว้ครั้งหนึ่งแล้ว ดังนั้นครั้งนี้ข้าจะขังเจ้าเอาไว้อีกครั้ง” เจี้ยนเฉินกลายเป็นภาพติดตาและพุ่งที่ช่องว่างด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

เจี้ยนเฉินถูกบังคับให้ต้องปล่อยเอายุทธภัณฑ์จักรพรรดิออกมา บางทีในตอนนี้อาจจะมีเพียงยุทธภัณฑ์จักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถจัดการกับยักษ์โลหิตได้ อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นแบบนี้ เห็นได้ชัดว่ายักษ์โลหิตไม่ใช่คู่มือของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ แต่ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิไม่ได้ทำตามที่เจี้ยนเฉินปรารถนาไว้ มันไม่ได้ฆ่ายักษ์โลหิต กลับกันมันกลับตัดผ่านอาคมและหนีไป

หัวของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความคิดเกี่ยวกับเรื่องยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ ในตอนนี้มันได้หนีออกไปแล้ว เขารู้สึกกังวลอย่างมาก เขารู้ว่าบางทีมันอาจจะมีความคิดของเจ้าของมันที่ยังอยู่ในนั้นอยู่ ดังนั้นมันจึงมีความเฉลียวฉลาดอยู่ในระดับหนึ่ง หลังจากที่พลาดท่าในวัตถุเซียนมาก่อนครั้งหนึ่ง มันคงต้องระวังตัวมากกับวัตถุเซียนแน่ มันคงไม่ง่ายแล้วที่จะดูดมันเข้าไปในวัตถุเซียนในครั้งนี้

ทั้งสามมาถึงที่ช่องว่างอย่างรวดเร็ว เจี้ยนเฉินอยู่น้อยกว่า 10 เมตรด้านหลังของพวกเขา แต่ในตอนที่พวกเขากำลังจะผ่านไป สายตาของพวกเขาก็เป็นประกายเย็นชา พวกเขาหันมาพร้อมกันกะทันหันและโจมตีใส่เจี้ยนเฉินด้วยฝ่ามือ

แม้ว่าทั้งสามคนจะยังบาดเจ็บอยู่ แต่การโจมตีจากทั้งสามคนก็ไม่ธรรมดา การโจมตีพุ่งไปที่เจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้ เจี้ยนเฉินถูกทำให้ไขว้เขวจากยุทธภัณฑ์จักรพรรดิและไม่คิดว่าโมจื่อและอีกทั้งสองคนจะโจมตีมาที่เขาในตอนนี้ ในตอนที่เขากำลังจะตอบโต้ การโจมตีทั้งสามก็มาถึงตรงหน้าเขาแล้ว

ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปในทันที สายตาของเขาเย็นชาในขณะที่เขาฟันยุทธภัณฑ์ราชาของเขาออกไป มันปะทะกับการโจมตีทั้งสามนั้น

เสียงระเบิดอื้ออึง คลื่นพลังงานกระแทกไปที่เจี้ยนเฉินและทำให้เขาหยุด หลังจากนั้นเขาก็ถูกกระแทกกลับไปอย่างควบคุมไม่ได้และหยุดได้หลังจากที่ถอยไปหลายร้อยเมตร

ช่องว่างที่ถูกสร้างเอาไว้โดยยุทธภัณฑ์จักรพรรดิปิดตัวลงอย่างรวดเร็ว เจี้ยนเฉินเห็นทั้งสามคนยืนอยู่ที่ด้านนอกได้อย่างชัดเจนและเย้ยหยันเขาผ่านช่องว่างนั้น

ใบหน้าของเจี้ยนเฉินมืดมนลงอย่างมากในขณะที่จิตสังหารพวยพุ่งอยู่ในใจของเขา มันเปล่งประกายออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ทำให้อุณหภูมิรอบ ๆ ลดลงอย่างรวดเร็ว ของว่างปิดตัวลงอย่างรวดเร็ว เจี้ยนเฉินไม่มีทางที่จะออกไปได้ในตอนนี้

“โมจื่อ ข้าจะฆ่าเจ้าแน่” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเย็นชา เสียงที่เย็นเฉียบของเขาดูเหมือนจะมาจากเทพเจ้าแห่งความตายและพวกเขาก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน ช่องว่างปิดลงสนิททันทีที่เจี้ยนเฉินพูดจบ และเจี้ยนเฉินก็ติดอยู่ด้านใน

พื้นที่ดั้งเดิมด้านนอกถูกปกคลุมได้ด้วยสีแดงโลหิต มีเพียงถ้ำที่แคบมากที่ซึ่งกลุ่มของโมจื่อและนูบิสกำลังยืนอยู่

นูบิสเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ใบหน้าของเขามืดครึ้มลงทันที ในขณะที่จิตสังหารที่มหาศาลของเขาไหลออกมาจากร่างกาย มันพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

“เจ้ากล้าที่จะโจมตีเจี้ยนเฉิน ข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ จะฉีกพวกเจ้าทั้งหมดเป็นชิ้น ๆ ” ตาของนูบิสแดงก่ำในขณะที่มือสีทองของเขาพุ่งไปที่คนทั้งสามนั้นทันที

ในตอนนี้เอง โมจื่อและอีกทั้งสองคนดูเหมือนเป็นอีกคนไปเลย พวกเขารู้ดีว่านูบิสนั้นแข็งแกร่งเพียงใด แต่พวกเขาก็มองดูว่าการโจมตีของนูบิสไม่มีอะไร แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความดูถูก

พลังที่มหาศาลพุ่งออกมาจากพวกเขา และควบแน่นเป็นเกราะที่ปกป้องพวกเขา

มือของนูบิสไม่สามารถที่จะเจาะผ่านเกราะของพวกเขาไปได้ ทั้งหมดที่ทำได้ก็แค่ทำให้พวกเขาถอยไปสองสามก้าว

“นี่มันเป็นพลังของเซียนราชา ไม่ใช่ว่าพวกเจ้าใช้มันไปหมดแล้วหรือ ? เจ้ามันยังมีมันเหลือได้ยังไง ? ” นูบิสตกใจ เขาเคร่งเครียดทันที

ทั้งสามคนเย้ยหยันออกมาเมื่อพวกเขาได้ยินแบบนี้ หนึ่งในนั้นพูดออกมา “ใช้หมดแล้วงั้นหรือ ? ฮ่าฮ่า นั่นมันแค่หลอกเจ้า นูบิส พลังที่อยู่บนตัวของพวกเราอาจจะไม่ได้มาจากจอมยุทธระดับผู้อาวุโสประจำศาลา แต่พวกมันก็เป็นพลังจากจอมยุทธ 16 ดาวอยู่ดี เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถทำลายพวกมันได้ด้วยแค่พลังของเจ้าอย่างนั้นหรือ ? “