เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 942

ตอนที่ 942: ลางร้ายของผู้พิทักษ์ซุย

ขวานใหญ่ของเถี่ยต้าตัดผ่านท้องฟ้าลงมาในขะที่มันเปล่งประกายไปด้วยแสงสีทองอ่อน ๆ มันปะทะเข้ากับมีดพร้าของเซียนผู้คุมกฎ

บู้ม !

ขวานและมีดพร้าปะทะกันอย่างรุนแรงและคลื่นพลังงานที่มหาศาลที่เหลืออยู่ก็ขยายออกไปจากจุดที่อาวุธปะทะกัน มันขยายออกไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว และกระแทกทุกคนในรัศมี 1,000 เมตรถอยกระเด็นออกไปในอากาศ มีเฉพาะเซียนสวรรค์เท่านั้นที่ยังอยู่ที่เดิมโดยไม่กระเด็นออกไป

เศษดินใหญ่กระจายขึ้นมาบนอากาศในบริเวณนั้น และทำให้ฝุ่นตลบอบอวลไปทั้งสนามรบ

ร่างของเถี่ยต้าเป็นประกายสีทองในขณะที่พลังรุนแรงปะทะเข้าไปที่ร่างของเขา เขาไม่ขยับเขยื้อนเหมือนภูเขา

เถี่ยต้ายังคงควบคุมขวานของเขาในขณะที่มันฟาดลงไปทางหัวของเซียนผู้คุมกฎ

เซียนผู้คุมกฎใช้อาวุธเซียนของเขาในการป้องกันการโจมตีจากขวานของเถี่ยต้าแต่ครึ่งล่างของร่างของเขาได้จมลงไปอยู่ในพื้นแล้ว มีเฉพาะส่วนบนของเขาเท่านั้นที่โผล่ออกมาและเขาหน้าซีด อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกตกใจและเหลือเชื่อยิ่งปรากฏออกมามากขึ้นจากเขา

เถี่ยต้าต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 6 พวกเขาสูสีกันและดูเหมือนว่าเถี่ยต้าจะเป็นต่ออยู่ด้วย

เซียนผู้คุมกฎคนอื่น ๆ จากกลุ่มพันธมิตรที่ยังไม่ได้ข้าร่วมในการต่อสู้ก็เห็นสิ่งนี้ด้วย พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง

“เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นแค่เซียนสวรรค์ที่อยู่ในวัฏจักรที่ 6 แต่เขากลับรับการโจมตีที่รุนแรงจากเซียนผู้คุมกฎได้ เขาเป็นใครกัน ? ความสามารถในการต่อสู้ของเขานั้นน่ากลัวจริง ๆ ” ชายวัยกลางคนคำรามออกมา เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตกใจอย่างมาก

“หลิวเซิงเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 3 แม้แต่เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 1 ยังไม่สามารรับการโจมตีของเขาได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย เขาเป็นใครกัน ? เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเซียนสวรรค์ แต่ทำไมเขาถึงน่ากลัวแบบนี้”

“และคนผู้นี้ดูเหมือนจะต้านมิติพันธนาการของหลิวเซิงได้อีก มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ เขาทำได้ยังไงกัน ? “

“เขาอาจจะมีทักษะลับโบราณที่ทรงพลังบางอย่างหรือเปล่า ? “

..

เซียนผู้คุมกฎทั้งหมดออกความคิดเห็นของตัวเองออกมา ทั้งหมดยากที่จะเชื่อว่าเถี่ยต้าสามารถต่อสู้ได้อย่างสูสีกับเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 3 ในขณะที่เขาเป็นแค่เซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 6

คนที่ต่ำกว่าเซียนผู้คุมกฎก็เป็นแค่มปลวก คำพูดนี้เป็นสิ่งที่แน่แท้ในทวีปจนกระทั่งมาถึงตอนนี้และมันก็ยังคงจะเป็นแบบนี้ต่อไป แต่ในวันนี้ พวกเขาก็รู้แล้วว่ามันไม่ใช่

นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เป็นไปไม่ได้ที่เกิดขึ้นกับตาของพวกเขา

หมิงตงและคนอื่นก็เห็นเรื่องนี้แต่แรกด้วยเช่นกัน พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจและจ้องออกไปด้วยความเหลือเชื่อ พวกเขารู้ดีว่าเถี่ยต้านั้นทรงพลัง แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงขั้นที่สามารถต่อสู้ได้อย่างสูสีกับเซียนผู้คุมกฎ

จอมยุทธหลายคนจากตระกูลสันโดษและตระกูลโบราณที่มองดูอยู่ไกล ๆ ก็ได้เห็นความยอดเยี่ยมของเถี่ยต้าเช่นเดียวกัน พวกเขาพุ่งความสนใจไปที่เถี่ยต้าในขณะที่สายตาของพวกเขาเป็นประกายอย่างไม่สบายใจ

“เถี่ยต้า เจ้าทำดีมาก ฆ่าอย่าให้เหลือ สังหารคนที่มาบุกรุกบ้านของพวกเรา” หวังยี่เฟิงตะโกนออกมาแต่ไกล เขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

หลังจากที่ได้ก็ฉุกคิดขึ้นมาถึงเหตุผลที่คนพวกนี้มาที่นี่ ความโกรธสูบฉีดไปที่ใบหน้าของเขาและเขาก็คำรามออกมา พลังงานที่มหาศาลมากไหลออกมาจากร่างกายของเขา มันเพิ่มพลังให้กับแขนของเขาและส่งต่อไปยังขวาน และกดให้ร่างของหลิวเซิงจมลงไปมากกว่าเดิมอีก 30 เซนติเมตร มีเฉพาะส่วนบนของร่างกายของเขาเท่านั้นที่โผล่ออกมา

หลิวเซิงเกรี้ยวโกรธทันทีที่เขาตระหนักได้ว่าเขาถูกกดดันให้มาอยู่ในสภาพแบบนี้โดยเซียนสวรรค์ที่เหมือนมดปลวก ความภาคภูมิใจของเขาในฐานะที่เป็นเซียนผู้คุมกฎกำลังถูกบดขยี้และสำหรับเขานั้นมันเป็นความอับอายที่ลบล้างไม่ได้ เขาคงจะต้องอับอายต่อหน้าทุกคนในภายภาคหน้าแน่

นี่เป็นเพราะอะไรบางอย่างที่เกินจริงแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในทวีปมาก่อน เซียนผู้คุมกฏถูกโจมตีจนจมลงไปในดินโดยเซียนสวรรค์ หลังจากการต่อสู้นี้ ชื่อของเขาคงกระจายไปทั่วทั้งทวีป แต่มันไม่ใช่ความรุ่งโรจน์และฐานะ มีเพียงแต่คำเยาะเย้ยและถากถางเพียงเท่านั้น

หลิวเซิงยิ่งโกรธมากกว่าเดิมเมื่อเขาคิดได้แบบนี้ ก่อนที่เขาจะคำรามออกมาอย่างไม่รู้ตัว พลังเซียนพวยพุ่งอยู่ในร่างของเขาในขณที่เขาใช้ความแข็งแกร่งที่เขามีทั้งหมดในการป้องกันขวานของเถี่ยต้า ร่างของพุ่งขึ้นมาจากพื้นทันที และทิ้งไว้เพียงหลุมที่ลึกประมาณ 1 เมตร

“เจ้าหนู ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้น ๆ ! ” หลิวเซิงคำรามออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว มีดพร้าของเขาฟันลงไปที่หัวของเถี่ยต้าในขณะที่ลุกไหม้ไปด้วยเปลวเพลิงที่หุ้มอยู่ซึ่งเต็มไปด้วยพลังธรรมชาติที่หนาแน่น