เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 944

ตอนที่ 944: การรวมตัวของผู้ทรงพลัง

ไป่เจี้ยนจ้องไปที่เถี่ยต้าด้วยความตกตะลึง “เลือดสีทอง มันคือเลือดสีทอง มันเป็นสีทองได้อย่างไร ? เจ้าไม่ใช่มนุษย์งั้นหรือ?”

“ใครบอกว่าข้าไม่ใช่มนุษย์ ? นอกเหนือจากร่างกายที่ใหญ่โตของข้า มีส่วนไหนของข้าที่ดูไม่เหมือนมนุษย์อย่างนั้นหรือ ? ” เถี่ยต้าโวยวายในขณะที่เขาตอบกลับไปอย่างเร่งรีบ เขากังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นที่สุดและกลัวว่าคนจะตราหน้าว่าเขานั้นเป็นสัตว์ประหลาดหรือมนุษย์ต่างดาว

ในตอนนี้ มิติในท้องฟ้าก็เริ่มที่จะบิดเบี้ยวและประตูมิติก็เปิดออกมาอย่างรวดเร็ว ชายวัยกลางคนในชุดขาวก็โผล่ออกมา

“การแหวกมิติและสร้างประตูมิติเป็นความสามารถของเซียนราชา” ความคิดเหมือนเหมือนกันปรากฎอยู่ในหัวของเซียนราชาทุกคนเมื่อพวกเขาเห็นประตูมิติและรู้ถึงความแข็งแกร่งของคนคนนั้น

หมิงตงดีใจเมื่อเขาเห็นชายคนนั้นและพุ่งไปที่ท้องฟ้าเพื่อไปหาคนนั้นทันที หมิงตงตะโกนออกมา “ลุงเทียน ลุงเทียน ในที่สุดท่านก็มา”

เขาคือผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้าง เทียนเจี้ยน

คนหลายสิบคนมองไปที่ท้องฟ้าในขณะที่บินเข้าไปหาเทียนเจี้ยนทันที พวกเขาทั้งหมดเป็นเซียนผู้คุมกฎที่มาจากหลายเผ่าในทวีป ยังมีแม้แต่เซียนราชาบางคนที่ซ่อนอยู่ในกลุ่มคนพวกนี้

พวกเขาหยุดอยู่ห่าง 50 เมตรจากเทียนเจี้ยนและป้องมืออย่างพร้อมเพรียงกันไปที่เขา “พวกเราขอคารวะท่านผู้อาวุโสสูงสุด ! “

ไป่เจี้ยนก็บินขึ้นไปจากพื้นและป้องมืออย่างเคารพไปที่เทียนเจี้ยน “หนึ่งในเก้าองค์ชายของจักรวรรดิเฟยลี่ ไป่เจี้ยน ขอคารวะท่านผู้อาวุโสสูงสุด” ไป่เจี้ยนชำเลืองมองไปที่หมิงตงทางหางตาเป็นครั้งคราว ความเย็นชาซ่อนลึกอยู่ในดวงตาของเขา

“ผู้อาวุโสสูงสุด ? เขาคือผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างงั้นหรือ ? ” เซียนผู้คุมกฎที่ไม่รู้จักเทียนเจี้ยนเดาจากลักษณะของเขาและก็ขึ้นไปหาเขาเพื่อป้องมือคารวะ

“ทุกคนสุภาพเกินไปแล้ว” เทียนเจี้ยนพูดอย่างใจเย็นกับทุกคน ก่อนที่จะมองไปที่หมิงตง ร่องรอยแห่งความชื่นชมปรากฎอยู่ในดวงตาของเขา “ไม่เลว ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างมากในไม่กี่ปีมานี้ มันเยี่ยมมาก แม้กระทั่งในตอนที่ข้าอายุเท่าเจ้าก็ไม่ได้ใกล้เคียงขนาดนี้เลย”

เขาไม่ได้สนใจความยินดีของหมิงตง เทียนเจี้ยนมองไปที่เถี่ยต้า เมื่อเขาเห็นเลือดสีทองของเถี่ยต้า ตาของเขาก็แข็งทื่อ ในขณะที่เขาขมวดคิ้วอย่างมาก

“เลือดสีทอง…” เทียนเจี้ยนพึมพำในขณะที่เขาเริ่มคิด เขาโบกมือแล้วพลังที่มองไม่เห็นก็ล้อมรอบเถี่ยต้าทันที มันยกเขาขึ้นมากลางอากาศและนำเขาเข้าไปตรงหน้าผู้อาวุโสสูงสุด

“เถี่ยต้า อย่ากลัวไปเลย นี่คือลุงของข้า เทียนเจี้ยน เขาจะไม่ทำร้ายเจ้า” หมิงตงพูด

เถี่ยต้าพยักหน้าในขณะที่เขาจ้องไปที่เทียนเจี้ยน มือของเขายังอยู่ที่แผลในขณะที่เขากดมันไว้อย่างแน่นแต่เลือดสีทองก็ยังคงไหลออกมาผ่านนิ้วของเขา มันเตะตามาก

เทียนเจี้ยนสำรวจเถี่ยต้าผ่านดวงตา เขาขมวดคิ้วและท่าทางของเขาก็ผสมกันระหว่างความตกใจและความสงสัย

“เถี่ยต้า ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าจะแข็งแกร่งขนาดถึงขนาดฆ่าเซียนผู้คุมกฎได้ อ้อใช่ กระหน่ำมิติและทำลายมฤตยูนั้น มันทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังประเภทไหนกัน ? ทำไมข้าไม่เคยได้ยินทักษะแบบนั้นจากเจ้ามาก่อน ? เจ้าไปเรียนมาตอนไหน ? ดูจากพลังของมันแล้ว พวกมันน่าจะอยู่ในระดับทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ขั้นสูงเป็นอย่างน้อย” หมิงตงถามเถี่ยต้าอย่างอยากรู้ เขาไม่แน่ใจว่าเถี่ยต้าได้ทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังมากมายอย่างนี้มาได้อย่างไร

เถี่ยต้าส่ายหน้าด้วยความสับสนในขณะที่เขาตอบกลับด้วยเสียงทุ้มและนุ่มนวล “ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ข้ารู้ทักษะมาหลังจากที่ข้าตัดผ่านระดับ”

“อะไรนะ! เจ้ารู้มันหลังจากที่เจ้าตัดผ่าน ! ” หมิงตงอึ้งด้วยความเหลือเชื่อ

“ความลึกลับของสงคราม ความลึกลับของสงคราม…” เทยนเจียนพึมพำเบา ๆ ในขณะที่เขาครุ่นคิดอย่างหนัก เขารู้สึกเหมือนว่าเขาได้ยินวลีนี้มาจากที่ไหนสักแห่ง

ทันใดนั้น เทียนเจี้ยนก็ดูเหมือนจะคิดบางอย่างออก ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปทันทีในขณะที่เขาจ้องไปที่เถี่ยต้าด้วยความตกใจ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“ความลึกลับของสงคราม เลือดสีทองและรูปสลักขวานรบที่ระหว่างคิ้ว ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ที่บันทึกโบราณอ้างถึงเทพเจ้าสงครามของร้อยเผ่าพันธุ์ เอ่อหยิน อย่างนั้นหรือ ? บางทีเขาอาจจะเป็นเทพเจ้าสงครามของร้อยเผ่าพันธุ์หรือไม่ ?” หัวใจของเทียนเจี้ยนปั่นป่วน หลังจากที่เขารู้ความลับเกี่ยวกับตัวตนของเถี่ยต้า เขาก็ยากที่จะสงบอยู่ได้แม้แต่ระดับความแข็งแกร่งของจิตใจของเขาจะอยู่ในระดับนี้

“ลุงเทียน มีอะไรงั้นหรือ ? ” หมิงตงเห็นว่าเทียนเจี้ยนมีปฏิกิริยาอย่างรุนแรง ดังนั้นเขาจึงถามอย่างสงสัย

ไป่เจี้ยน เซียนผู้คุมกฎคนอื่น ๆ และเซียนราชาบางคนก็เห็นปฏิกิริยาของเทียนเจี้ยนด้วย ซึ่งกระตุ้นให้พวกเขาอยากรู้มาก พวกเขาสงสัยว่าอะไรที่ทำให้ผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างถึงกับมีปฏิกิริยารุนแรงแบบนี้ แต่แม้แต่ทุกคนจะสงสัย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะถามเขาเหมือนหมิงตง