ตอนที่ 960: เดินทางไปต่อที่ศาลาวิญญาณสวรรค์
“วันนี้ ชื่อของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ของศาลาเทพเจ้าอสรพิษจะหายไป” เจี้ยนเฉินเหยียดออกมา ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิในมือของเขาเปลี่ยนเป็นแสงสีดำในขณะที่เขาแทงออกไปที่หัวเพื่อหมายที่จะกำจัดวิญญาณของแม่ทัพออกไป
พลังงานที่ทรงพลังพุ่งออกมาจากระยะใกล้ ๆ ในตอนนี้และปะทะเข้ากับอาวุธของเจี้ยนเฉินอย่างจัง ผู้อาวุโสประจำศาลาโจมตีออกมาในช่วงเวลาที่หน้าสิ่วหน้าขวานนี้
เสียงระเบิดดังขึ้น มันกระแทกอาวุธออกไป ในเวลาเดียวกัน กะโหลกส่วนบนของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ก็ระเบิดออก วิญญาณบินหนีออกมาจากด้านในนั้นและบินไปที่ผู้อาวุโสประจำศาลาอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเอง หนึ่งในผู้อาวุโสก็ดึงเอาขวานที่ส่องแสงสีฟ้าอ่อนออกมาจากแหวนมิติของเขาและเก็บวิญญาณนั้นไว้
เจี้ยนเฉินโกรธมากเมื่อได้เห็นว่าแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังจะเสร็จเขาอยู่แล้วได้ถูกผู้อาวุโสประจำศาลาช่วยเอาไว้อย่างง่ายดาย เขาจ้องไปทางผู้อาวุโสประจำศาลาแล้วคำรามออกมา “ผู้อาวุโสประจำศาลา ท่านลืมข้อตกลงที่พวกเราคุยกันไว้เร็วเกินไปหรือไม่ ? ท่านกำลังจะบอกว่าผู้อาวุโสประจำศาลาที่เป็นที่เคารพและยืนอยู่เหนือผู้คนหลายล้านเป็นคนที่ไม่รักษาคำพูดอย่างนั้นหรือ ? ” น้ำเสียงของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความประชดประชัน
ผู้อาวุโสประจำศาลามองหน้ากันและกันและเผยท่าทางช่วยไม่ได้ออกมา เพราะว่าแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่นั้นเป็นจอมยุทธ 16 ดาว ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นหนึ่งในพลังที่สำคัญของศาลา พวกเขาไม่ต้องการที่จะเห็นคนพวกนี้ตายต่อหน้าพวกเขา
“เจี้ยนเฉิน เจ้าชนะการต่อสู้กับแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่แล้ว ทั้งสี่คนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าแล้ว” ผู้อาวุโสประจำศาลากล่าวพร้อมถอนหายใจออกมา
เจี้ยนเฉินหน้าซีดมากแล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา “ข้าพูดไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าข้าจะสู้กันให้ถึงตายกับแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ และพวกท่านสัญญาแล้วว่าจะไม่สอดมือเข้ามายุ่งเกี่ยวแม้แต่นิดเดียว ข้าไม่ต้องการชัยชนะ ข้าต้องการชีวิตของพวกนั้น” จิตสังหารเป็นประกายอยู่ในตาของเขา จากนั้นเขาก็พุ่งไปที่แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์อีกสามคน
แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ที่เหลืออีกทั้งสามคนยังงงงวยอยู่เมื่อพวกเขาได้เห็นกับตาว่าว่าเจี้ยนเฉินทำลายเทพเจ้าอสรพิษพิโรธ พวกเขาสูญเสียความมั่นใจในการต่อสู้มานานแล้ว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวในขณะที่เจี้ยนเฉินพุ่งเข้าไปที่พวกเขา
แม้ว่าพวกเขาทั้งสี่จะรู้ทักษะลับ แต่พวกเขาก็สำเร็จมังกรอสรพิษพิโรธแค่ขั้นที่ 1 เท่านั้น ทั้งหมดที่พวกเขาทำได้คือใช้ได้แค่กรงเล็บของมังกรอสรพิษเท่านั้น นอกเหนือไปจากนั้น มันยังกินแก่นแท้ของพลังชีวิตของพวกเขาและทำให้พลังพวกพวกเขาลดลงอย่างมาก มันไม่คุ้มที่จะใช้มัน
“ช่วยพวกเราด้วย ท่านผู้อาวุโสประจำศาลา ! ” แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์เริ่มที่จะร้องขอความช่วยเหลือ ทั้งสามคนรู้ว่ามันขึ้นอยู่กับผู้อาวุโสประจำศาลาเท่านั้นว่าพวกเขาจะรอดชีวิตหรือไม่ในวันนี้
ผู้อาวุโสประจำศาลาถอนหายใจเบา ๆ ออกมา ก่อนที่จะปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาทั้งสามไม่กี่อึดใจถัดมา เขาป้องกันเจี้ยนเฉินเอาไว้
ท่าทางของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็หยุดสนิททันที เขาคิดแล้วโถงศักดิ์สิทธิ์ที่ใหญ่เหมือนเมฆดำก็เริ่มลดตัวลงมาอย่างรุนแรงทันที มันหยุดอยู่ 20 เมตรเหนือเจี้ยนเฉิน
ท่าทางของผู้อาวุโสประจำศาลาและจอมยุทธคนอื่น ๆ ทั้งหมดก็เปลี่ยนไป ก่อนที่จะเริ่มเคร่งเครียดเล็กน้อยเมื่อพวกเขาเห็นแบบนี้
พวกเขาทั้งหมดรู้จักพลังของโถงศักดิ์สิทธิ์ของแผ่นดินทั้งแปดดี แม้ว่ามันจะสามารถทำอันตรายต่อพวกเขาได้เมื่อพวกเขาอยู่ด้านนอก แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาย่ำแย่ได้ถ้าเจี้ยนเฉินใช้มันแบบก่อนหน้านี้
เจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความมั่นใจในขณะที่เขามีการป้องกันจากโถงศักดิ์สิทธิ์อยู่ เขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่ผู้อาวุโสประจำศาลาแล้วถามออกมา “ผู้อาวุโสประจำศาลา ข้าขอถามความตั้งใจของพวกท่านได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินเตรียมการในใจไว้แล้วว่าจะเข้าไปในโถงศักดิ์สิทธิ์ได้ทุกเมื่อ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้อาวุโสประจำศาลาเมื่อเขาอยู่ด้านนอก
“เจี้ยนเฉิน เจ้าได้ไล่ต้อนจนพวกเราย่ำแย่แล้ว เจ้าได้แก้แค้นจากความอัปยศที่เจ้าได้ทนทุกข์มาก่อนหน้านี้แล้ว และเจ้าน่าจะหายโกรธไปจนหมดแล้ว ทำไมพวกเราทั้งคู่ไปถอยกลับไปและหยุดตรงนี้ และศาลาเทพเจ้าอสรพิษจะไม่ไปสร้างปัญหาให้กับเจ้าอีก” ผู้อาวุโสประจำศาลาพูดออกมาอย่างแนบเนียน
มันมากกว่าเพียงพอแล้วที่เห็นว่าเจี้ยนเฉินได้บีบบังคับศาลาเทพเจ้าอสรพิษจนทำให้ผู้อาวุโสประจำศาลาต้องออกมาพูดแบบนี้
โชคร้ายที่เจี้ยนเฉินไม่ยอม เขาไม่ยอมเรื่องที่เขาถูกไล่ล่าเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำจากผู้อาวุโส นี่เป็นเพราะเขาได้สูญเสียอายุขัยไป 500 ปีเพื่อที่จะจัดการกับคนที่ไล่ตามเขา
เจี้ยนเฉินบินเข้าไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์และเสียงก็ดังออกมา “ข้าจะเอาชีวิตของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ! ผู้อาวุโสประจำศาลา ในเมื่อเจ้าไม่รักษาคำพูด มันก็ไม่ใช่ความผิดของข้าอีกต่อไปแล้วถ้าข้าจะทำให้พวกเจ้าอับอายจนถึงที่สุด วันนี้ ศาลาศักดิ์สิทธิ์ลอยฟ้าของพวกเจ้าจะต้องหล่นลงไปกระแทกกับพื้น”
“เจ้ากล้าดียังไง เจี้ยนเฉิน ! ” ผู้อาวุโสประจำศาลาบางคนร้องออกมาพร้อมกัน
เจี้ยนเฉินทำให้โถงศักดิ์สิทธิ์ลอยขึ้นไปสูง และมาหยุดอยู่ที่ข้างบนของศาลาศักดิ์สิทธิ์ของศาลาเทพเจ้าอสรพิษก่อนที่จะกระแทกลงมาอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...