หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2059

เดินออกจากห้องคนไข้ หลินมั่วอดปาดเหงื่อไม่ได้

แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะเหนื่อย แต่เพราะรองผู้อำนวยการ เป็นมิตรเกินไปแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะตนอ้างว่าต้องเตรียมการแข่งขัน วันนี้อย่าหวังได้ปลีกตัว

เมื่อทุกคนมาถึงห้องโถง ผู้เข้าสอบรอคอยมาเนิ่นนาน

เห็นผู้คุมสอบหน้างอคอตก พวกเขาเดาผลลัพธ์ออกแล้ว

“ทำไมพวกคุณยังอยู่ที่นี่”

ก่อนที่จะเข้ามาในห้องคนไข้ ชิงจ่างสั่งให้ทุกคนออกไปแล้ว

เพราะที่นี่คือโรงพยาบาล คนกลุ่มนี้กลับเพิ่มปัญหาให้โรงพยาบาล

นึกถึงตรงนี้ พวกที่สมทบหัวเราะเยาะหลินมั่ว ก็อดโมโหไม่ได้

“เห็นทีพวกคุณได้แต่ก้มหน้าก้มตาเรียนเทคนิคการแพทย์ ลืมเรียนจรรยาบรรณแพทย์ไปเสียแล้ว

เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง ไม่แยกแยะถูกผิด

พวกคุณไม่เหมาะที่จะเป็นแพทย์ เอาตัวคนพวกนี้ออกไป

ห้ามสอบสามปี”

พูดจบ ผู้เข้าสอบเหล่านี้งุนงง

เดิมทีแค่สงสัย ไม่คิดว่าจะได้รับการลงโทษเช่นนี้

“มีสิทธิอะไร”

ท่ามกลางฝูงชน มีเสียงวัยรุ่นโวยวายขึ้นมา

ลำคอที่ก้องกังวาน ทำให้เหล่าพยาบาลโดยรอบอดขมวดคิ้วไม่ได้

หากไม่ใช่เพราะมีผู้คุมสอบชิงอยู่ พวกเขาอาจเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยมาแล้ว

“สถานพยาบาล ห้ามส่งเสียงดัง คุณไม่รู้เหรอ

จดชื่อคนนี้ ประกาศทั่วประเทศ ห้ามสอบตลอดชีพ

อย่านึกว่าเบื้องหลังมีตระกูลใหญ่สนับสนุนแล้วสามารถทำตามอำเภอใจได้

หากยังเอาแต่ใจ ฉันจะบันทึกคนทั้งตระกูลลงในบัญชีดำของโรงพยาบาล”

ชิงจ่างกดเสียงพูดอย่างราบเรียบ

ในเมื่อกล้าพูดเช่นนี้ เขาก็มีความกล้า

เพราะถึงอย่างไรเขาคือหนึ่งในตัวแทนสมาคมแพทย์ในกรุงปักกิ่งนะ ผู้คุมหลักเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น

ผู้เข้าสอบที่ตกรอบ ก็เข้าใจเรื่องนี้

หันซ้ายหันขวา และรีบหนีออกจากที่นี่

เวลานี้ บรรยากาศโดยรอบก็เงียบสงบลง

เป็นการขอโทษ ชิงจ่างหันไปพยักหน้าให้เหล่าพยาบาล จากนั้นก็เดินออกจากแผนกผู้ป่วยใน

และในขณะเดียวกัน ที่หน้าประตูโรงพยาบาลมีรถรุ่นเก่าจอดรออยู่นานแล้ว

เมื่อเห็นหลินมั่ว ประตูรถก็เปิดออกทันที

“สวัสดี คุณหลินมั่ว ! ”

หลินมั่วหยุดฝีเท้า และมองชายชราตรงหน้านี้ด้วยความสงสัย