หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2063

เนื่องจากใกล้จะถึงวันเกิดของคุณย่า

ในฐานะหลานชาย เหล่ยส่าวถิงจึงต้องเตรียมตัวให้ดี

เพื่อเลือกของขวัญวันเกิดสองสามชิ้น เขาจึงมายังหอเทียนเป่าเหล่ยอินอุตสาหกรรมของตระกูลเหล่ย

ทว่านึกไม่ถึงเลยว่าจะเห็นคู่อริในอุตสาหกรรมของตัวเองแบบนี้

“รอเดี๋ยว”

หลังจากเหล่ยส่าวถิงเดินเข้าไปใกล้ เขาก็มองหลินมั่วด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความลำพองใจ

“ภาพนี้ พวกเราไม่ขาย!”

แน่นอนว่าพอคู่อริเจอหน้ากันมักจะอิจฉากันเป็นพิเศษ

โอกาสที่พบได้ยากอย่างตอนนี้ แน่นอนว่าต้องทำเป็นรังเกียจอีกฝ่ายสักหน่อย

“ทำไมร้านใหญ่อย่างพวกคุณรังแกลูกค้าเหรอ”

หลินมั่วนึกไม่ถึงเลยว่าการที่เขามองหาร้านขายของเก่าร้านหนึ่ง มันจะเป็นอุตสาหกรรมภายใต้ตระกูลเหล่ย

และสิ่งที่แย่กว่านั้นก็คือ เขาได้เจอกับเหล่ยส่าวถิง

พอเหล่ยส่าวถิงเห็นรูปร่างหน้าตาของหลินมั่ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะสบายใจ

เจ้าหมอนี่ก็มีวันนี้ด้วย

เขาพูดเหยียดหยามด้วยน้ำเสียงที่แฝงความหยอกล้อ

“ใช่แล้ว พวกเราเป็นร้านใหญ่ที่รังแกลูกค้า”

“ทำไม นายยังคิดจะแย่งมันไปเหรอ”

หากเป็นร้านขายของเก่าร้านอื่นๆ

หลินมั่วไม่มีทางพูดจาไร้สาระกับอีกฝ่าย แต่จะหันหลังและจากไป

แต่ภาพนกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิภาพนี้ เป็นงานแท้ของปราชญ์แห่งทิวทัศน์เว่ย

หากครั้งนี้พลาดไป ชีวิตนี้คงจะไม่มีโอกาสได้ซื้อแล้ว

เมื่อทั้งสองคนไม่ยอมอ่อนข้อต่อกัน

ผู้จัดการหวังที่อยู่ข้างๆ ก็รู้สึกหวาดกลัว

ไม่ง่ายเลยกว่าจะจับแกะอ้วนตัวนี้ได้

หากตอนนี้ถูกคุณชายเหล่ยทำพัง ไม่เพียงแต่ตัวเองเท่านั้นที่จะสูญเสียผลงานนี้

อีกอย่างนี่เป็นการซื้อขายขนาดใหญ่ห้าร้อยเปลี่ยนเป็นสองแสน แต่มันกำลังจะงานเข้าแล้ว

ภายใต้ความกระวนกระวายใจ เขาก็ดึงเหล่ยส่าวถิงมาด้านข้าง

หลังจากยิ้มประจบสอพลอ เขาก็อธิบายว่า

“คุณชายเหล่ย รูปนกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลินั่นเป็นของปลอม”

“พวกเราแค่ซื้อมาจากแผงขายของข้างทางเพื่อเอามาประดับตกแต่ง”

“หากคุณกับพ่อหนุ่มคนนี้มีความแค้นต่อกัน ให้เขาซื้อมันไปจะดีกว่า”

“สายตาของเขาไม่สามารถรู้ได้หรอกว่าภาพนี้เป็นของจริงหรือของปลอม”

“อีกอย่างถึงแม้ว่าเขาจะรู้ ก็คงจะอีกนานเลย”

“เมื่อสินค้าออกจากร้านไปแล้ว ก็จะไม่มีการรับผิดชอบ ถึงตอนนั้นเรื่องของจริงของปลอมก็บอกชัดเจนไม่ได้แล้ว”

พอได้ฟังคำอธิบายของผู้จัดการหวัง