เว่ยชิงหมิง นักวาดชื่อดังช่วงปลายยุคสมัยเว่ย
เทคนิคการวาดรูปที่ล้ำเลิศ แม้แต่จักรพรรดิของยุคสมัยนั้นเอง ยังเดินทางไปเชิญให้นักวาดวาดรูปให้ด้วยตนเอง
ในขณะเดียวกันก็ได้รับพระราชทานนามสกุลจากจักรพรรดิว่า ‘เว่ย’ ชื่อเสียงเรียงนามเป็นหนึ่งไม่มีสอง
ผลงานชิ้นเอกอย่าง รูปวาดยอดทิวทัศน์จตุฤดู จึงถูกคนรุ่นหลังขนานนามกันว่า “จิ่งเซิ่ง”
รูปวาดงามราวกับเทพเซียน ทิวทัศน์สวยราวกับสรวงสวรรค์
ที่กล่าวมานี้ นั่นก็คือเว่ยชิงมิง
สิ่งเดียวที่น่าเสียดายนั่นก็คือ รูปวาดยอดทิวทัศน์จตุฤดูนั้นเหมือนได้หายสาบสูญไปเสียแล้ว
ทั่วทั้งตลาดในตอนนี้ อย่าว่าแต่จะได้เห็นเลย
เพียงแค่ได้ยิน ก็น้อยนักที่ได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับงานของแท้ของรูปวาดทั้งสี่รูปนี้
ของปลอมนั้นนับได้ว่ามีเยอะถมเถ
หลินมั่วเองก็คาดไม่ถึงว่าจะได้มาเห็นงานของจริงของเว่ยจิ่งเซิ่งในหอเทียนเป่าเหลยยินนี้
อีกทั้งผู้จัดการหวังคนนี้ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับรูปวาดภาพนี้นัก
มิฉะนั้นแล้ว รูปวาดที่มีราคาสูงเสียดฟ้าจนสามารถซื้อเมืองทั้งเมืองได้นี้ จะถูกนำมาแขวนไว้ตามผนังห้องโถงอย่างนี้หรือ
เมื่อคิดถึงตรงนี้
หลินมั่วก็ไม่ลังเลอีก พยักหน้าพร้อมกล่าวว่า
“ถ้าเช่นนั้นก็ต้องขอบคุณผู้จัดการหวังที่ยอมเสียสละให้
เสนอราคามาเลยครับ”
ในขณะที่พูด สายตาของหลินมั่วก็มองไปที่รูปวาดอีกครั้ง
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่เข้าใจในเรื่องวาดรูป
แต่ว่าร่องรอยและกลิ่นไอความเก่าจางๆ ของรูปวาดคู่นกนางแอ่นใจกลางสระน้ำยามวสันต์นี้ เขาเองก็สามารถรับรู้ถึงมันได้
หรือจะบอกว่าเป็นเพราะเครื่องรางไท่อาในมือที่สั่นเล็กน้อยๆ นี้ตอบสนองก็เป็นได้
ผู้จัดการหวังเห็นว่าหลินมั่วมีความสนใจในในรูปวาดนี้ไม่ใช่น้อย
และอีกอย่างคือเด็กหนุ่มคนนี้ยังเป็นพวกอ่อนต่อเรื่องของวัตถุโบราณด้วยแล้ว
ช่างเป็นแกะน้อยที่ละอ่อนเสียจริง
หลังจากที่คิดประมวลผลอย่างรวดเร็วรอบหนึ่งแล้วนั้น ก็เอ่ยปากอย่างใจหาญว่า
“ยี่สิบห้าล้าน !”
หลังจากที่เสนอราคานี้ไป ก็มองดูเด็กหนุ่มตรงหน้าที่กำลังคิ้วขมวดอยู่
ผู้จัดการหวังก็แอบเหยียดหยามอยู่ในใจ
เฮอะ ดูท่าทางแล้วไม่ธรรมดา
คิดไม่ถึงว่าจะเป็นพวกตระหนี่ซะนี่ เงินแค่ยี่สิบห้าล้านก็ไม่ยอมออก
ท่าทางขี้ลังเลตัดสินใจไม่ได้นี้ ไหนเลยจะมีท่าทีความเด็ดขาดแน่ชัดของคนมีเงินกัน
แน่นอนว่าคำพูดนี้เป็นเพียงสิ่งที่เขาคิดเองในใจ
อย่างไรเสียจุดประสงค์ของเขาคือการขูดรีดเงินจากแกะน้อยหลอกเงินง่ายตัวนี้ต่างหาก
เมื่อคิดถึงตรงนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...