หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4261

หลังจากหูเฉวียนตอบจบ ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ไหล่

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนตัวลอยขึ้น

ภาพเบื้องหน้าพร่าเลือน และเขาก็ออกมาอยู่ข้างนอกเสียแล้ว

เมื่อเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน หูเฉวียนอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย

“ผู้นำลัทธิหม่า คุณทำเช่นนี้เพราะอะไร”

เดิมทีหม่าปังเต๋อก็เป็นคนอารมณ์ร้ายอยู่แล้ว แล้วยิ่งใจร้อนด้วย ก็พูดออกมาตรงๆว่า

“คุณหลินสั่งไว้ ให้พวกเราฝึกไปพร้อมกับคุณ ตราบใดที่อดทนได้จะมีเรื่องน่าประหลาดใจ!”

“ตอนนี้คุณรีบพาพวกเราไปฝึกเสียทีเถิด!”

“นี่…” หูเฉวียนลังเลได้เพียงเสี้ยววินาที เสียงอันดังของหม่าปังเต๋อก็ดังขึ้นข้างหู

“อะไร คุณไม่เต็มใจหรือ”

หูเฉวียนรีบส่ายหน้า “ไม่ไม่ไม่ ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น”

“เพียงเเต่วิธีการฝึกของผมนั้น ล้วนเเต่เป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่าย และเปลืองแรงอย่างมาก!”

“ผมเกรงว่าพวกคุณอาจจะทนไม่ไหว!”

หากเป็นเพียงคนอย่างมู่อีสองสามคนก็เเล้วไป

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับบรรดาหัวหน้ากลุ่มอำนาจเหล่านี้ หูเฉวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขลาดเขลา

ต้องรู้ว่าตำแหน่งหัวหน้าแก็งเหยี่ยวครามของเขานั้น ก็ได้รับการสนับสนุนจากคนเหล่านี้

พูดกันตามจริงแล้ว ตอนนี้เขาก็ยังคงเป็นหัวหน้าหุ่นเชิดเท่านั้น

และคำเตือนด้วยความหวังดีของเขากลับถูกหม่าปังเต๋อเข้าใจผิดว่าถูกดูถูก

“คุณทำได้ ผมท่านหม่าจะทำไม่ได้ได้อย่างไร!”

“รีบๆหน่อย!”

ขณะที่เขากำลังโวยวายเร่งเร้าอยู่นั้น ทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนมีคนเตะเขา

เสียหลัก เขาล้มคว่ำหน้าคะมำดินทันที

“ไอ้เวร ใคร…”

เสียงด่าทอยังไม่ทันหลุดจากปาก เมื่อหันไปดูก็เห็นผู้มาเยือน

ท่าทางโอ้อวดเมื่อครู่พลันหายวับไปในพริบตา

“เฮ้ๆ ใครกันนะที่หนักแน่นเตะได้มั่นคงขนาดนี้ ที่เเท้ก็คุณหลินนี่เอง!”

สีหน้าประจบสอพลอเเสดงออกมาอย่างชัดเจน

หลินมั่วขี้เกียจสนใจเขา หันไปพูดกับหูเฉวียนว่า

“ใบหน้านี้คุณต้องจำไว้ให้ดี ตอนนี้เขารังแกคุณอย่างไร ต่อไปคุณก็จงรังเเกเขากลับให้หนักกว่าเดิม”

“เข้าใจไหม”

“ผมว่านะท่านชิว คุณคงไม่เห็นด้วยกับคำพูดของผมใช่ไหม”

“ถ้าไม่พอใจจนอยากตาย ก็มาลองฝีมือกันหน่อยเป็นไร”

อธิบดีชิวถึงกับพูดไม่ออก

เตือนคนโง่ไปก็เปล่าประโยชน์!

ปล่อยให้ไอ้หมอนี่มันตายเองเถอะ!

เมื่อเห็นอธิบดีชิวเบือนหน้าหนี หม่าปังเต๋อก็คิดว่าอีกฝ่ายยอมเเพ้ตนเเล้ว

ความภาคภูมิใจบนใบหน้าจึงยิ่งเข้มข้นขึ้น

“คุณหลิน คุณเห็นไหม แม้แต่ท่านชิวยังต้องยอมศิโรราบแก่ผม!”

ไอ้บ้าเอ้ย!

หัวหน้ากลุ่มอำนาจคนอื่นๆที่อยู่รอบข้าง รีบถอยหลังกันอลหม่าน

กลัวว่าไอ้หมอนี่จะลากพวกเขาเข้าไปเกี่ยวด้วย

EQ แบบนี้พิจารณาเผาให้มอดไหม้ไปได้เลยแหละ

เมื่อเห็นท่าทางภาคภูมิใจของเขา หลินมั่วก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้

“ยอดเยี่ยม!”