หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2064

รู้สึกไม่พอใจนัก

หลังจากรู้ว่าตัวเองเรียกราคาต่ำเกินไป

เหล่ยส่าวถิงก็ส่งสายตาบอกผู้จัดการหวังที่อยู่ข้างๆ

อีกฝ่ายเข้าใจทันที จึงกล่าวกับหลินมั่วว่า

“คุณหลิน พวกเรารูดบัตรกันเถอะ”

“แต่ว่าพวกเราหอเทียนเป่าเหล่ยอินใช้ระบบสมาชิก”

“หากคุณอยากซื้อของเหล่านี้ ต้องทำบัตรสมาชิกด้วย”

หลินมั่วไม่ได้สนใจ

จุดประสงค์ของเขาก็คือเอางานศิลปะแท้ของปราชญ์แห่งทิวทัศน์เว่ยมาให้ได้

“ไม่มีปัญหา ทำให้ผมตอนนี้เลย”

“ผมรีบ”

ลุงโซ่วกำลังรออยู่ด้านนอก ตอนนี้เลือกของขวัญเสร็จแล้ว

หลินมั่วจึงไม่อยากเปลืองเวลาอีก

“ได้ครับ จะทำเดี๋ยวนี้”

“สมาชิกของพวกเราที่นี่ต้องชำระเงินประกันเครดิต”

จำนวนเงินคือ…”

เดิมผู้จัดการคิดจะเรียกหนึ่งแสน

แต่หลังจากเขาสบตากับเหล่ยส่าวถิง”

“อีกฝ่ายกลับส่งสายตาวางใจและกล้าหาญให้กับเขา”

“หนึ่งล้าน ต้องชำระเงินประกันหนึ่งล้าน”

“ได้ ไม่มีปัญหา หักจากบัตรได้เลย”

หลินมั่วไม่ลังเลเลยสักนิด

สำหรับการแสดงคู่ขอทั้งสองคน แน่นอนว่าเขาเห็นแล้ว

และที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เขาไม่ขาดเงินจำนวนเล็กน้อยนี่

ขอแค่เอาภาพนี้มาได้ ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งล้านหรอก จะสิบล้าน ร้อยล้านเขาล้วนตอบตกลงโดยไม่ลังเล

แต่เพื่อป้องกันไม่ให้เหล่ยส่าวถิงใช้วิธีสกปรกอีก

หลินมั่วเลยเสริมไปอีกประโยคว่า

“เนื่องจากต้องจ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพื่อเป็นสมาชิกของพวกคุณ พวกเราควรจะเซ็นสัญญากันด้วย”

“ต้องกำหนดให้ชัดเจนว่าสิ่งของใดๆ ก็ตามที่ผมซื้อจากพวกคุณ”

“เมื่อตกลงซื้อขายแล้ว ไม่สามารถใช้เหตุผลใดๆ มาเรียกคืนได้”

“นอกเสียจากจำนวนเงินสามเท่าของราคาตลาดสินค้า ถึงจะซื้อคืนได้”

พูดจบ

เหล่ยส่าวถิงก็พยายามกลั้นหัวเราะ

หากไม่ใช่เพราะคู่กรณีอยู่ข้างหน้า เขาคงจะหัวเราะออกมาแล้ว

ไอ้ปัญญาอ่อนนี่คงจะไม่คิดว่าภาพนกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลินี้เป็นของจริงใช่ไหม

อีกอย่างราคาสามเท่าคือเท่าไหร่

ภาพจากแผงข้างถนนราคาห้าร้อยหยวน และของเก่าสองชุดราคาไม่เกินสองแสน

ต่อให้ราคาสามเท่า ก็คงไม่ถึงหกแสน