หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4263

หลังจากหลินมั่วตวาดเสียงดัง ร่างของเขาก็พลันเเปรเปลี่ยนเป็นเเสงสีรุ้ง พุ่งทะยานออกไป

ปีศาจเฒ่าที่อยู่กับที่ตอนเเรกยังไม่ทันตั้งตัว

เพียงเเต่หลังจากที่หลินมั่วพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ในป่าเขาลึกออกไป ก็ปรากฏร่างคนหนึ่งขึ้นมาทันที

เมื่อปีศาจเฒ่าเห็นเช่นนั้น สีหน้าก็อดไม่ได้ที่จะมืดครึ้มลง

ลอบซุ่มซ่อนตัวอย่างลับๆล่อๆในเขตสาม ย่อมไม่ใช่คนดีแน่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ปีศาจเฒ่าก็รีบตามไปทันที

วันนี้หากไม่สามารถจับคนผู้นี้ไว้ได้ ต่อไปอาจจะมีคนอื่นๆมาลองดีกับเขตสามอีก

กรณีแบบนี้ไม่สามารถยกเว้นได้โดยเด็ดขาด

ต้องใช้พลังสายฟ้าฟาดในการจับกุม

ภายในป่าลึก

หลินมั่วใช้ทักษะการเคลื่อนไหวอย่างเต็มที่ ราวกับนกนางเเอ่นที่โผบินผ่าน กีดขวางทางของอีกฝ่ายในพริบตา

คนผู้นี้สวมเสื้อคลุมยาวหนา ถึงจะปกปิดร่างกายทั้งหมดไว้ได้

ประกอบกับแสงจันทร์ที่สาดส่อง ทำให้มองไม่เห็นตัวตนของคนผู้นี้เลย

“ท่านผู้มีเกียรติที่บุกรุกเข้ามาในเขตสามของพวกเราโดยพลการเช่นนี้ หากไม่กล่าวอะไรเเล้วจากไป ดูเหมือนจะไม่สมควรนัก!”

ยังไม่ทันสิ้นเสียง มือขวาของหลินมั่วก็วางอยู่บนด้ามดาบแล้ว

พร้อมที่จะสังหารคนผู้นี้ได้ทุกเมื่อ

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาพูดจบ

ชายลึกลับสวมเสื้อคลุมยาวตรงหน้ากลับไม่ตอบ เพียงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมราวกับท่อนไม้ ไม่ขยับเขยื้อน!

เมื่อหลินมั่วเห็นดังนั้น ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้

บนร่างของคนผู้นี้มีไอแห่งความตายที่หนักหน่วงยิ่ง

หรือว่าจะเป็นผู้ฝึกวิชามาร

ด้วยความสงสัยเช่นนี้ ขณะที่หลินมั่วกำลังจะเอ่ยปากลองหยั่งเชิงถามที่มาของอีกฝ่าย

ทว่าในขณะที่เขากำลังจะพูด อีกฝ่ายก็ขยับตัวอย่างกระทันหัน

ภายใต้สายตาของหลินมั่ว คนผู้นั้นค่อยๆหยิบคทายาวออกมาจากเสื้อคลุม

สิ่งนี้คุ้นตา ราวกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

เพียงเเต่หลินมั่วไม่มีเวลาจะหวนรำลึก อีกฝ่ายก็เริ่มโจมตีเเล้ว

พร้อมกับการที่คทายาวเเตะลงบนพื้นเบาๆ ทะเลสาบน้ำที่ไม่ไกลก็พลันปั่นป่วนขึ้นมา

ในพริบตา พายุหมุนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า

แน่นอนว่าเคล็ดวิชาเช่นนี้ เพียงเเค่ดูน่ากลัวเท่านั้นเอง