หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4264

การกระทำที่เหมือนจงใจฆ่าตัวตายอย่างกระทันหันของอีกฝ่าย ทำให้หลินมั่วเองก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อย

ทว่าในวินาทีถัดมา ร่างในเสื้อคลุมยาวก็ให้คำตอบ

เห็นเขาเพียงก้มตัวลงเล็กน้อย จากนั้นก็ยกคทายาวในมือขึ้นสูง

ปลายแหลมคมพุ่งตรงมายังใบหน้าของหลินมั่ว

หลินมั่วไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย รีบออกแรงดึงดาบไท่อากลับ

แต่เมื่อเขาออกแรงที่มือ ภาพที่น่าประหลาดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

ดาบไท่อากลับถูกเนื้อของอีกฝ่ายหนีบไว้อย่างแน่นหนา

ในขณะที่ดึงดาบกลับ ร่างในเสื้อคลุมยาวทั้งร่างก็ถูกดึงเข้ามาใกล้ตัวเขาด้วย

วิธีการต่อสู้เช่นนี้เป็นการเอาชีวิตเข้าแลกชีวิตอย่างแท้จริง

สิ่งที่น่าสงสัยที่สุดคือ แม้ว่าร่างในเสื้อคลุมยาวจะถูกแทงทะลุทรวงอกแล้ว เเต่กลับไม่มีร่องรอยของเลือดบนบาดแผลเลย

และบาดเจ็บที่ควรจะถึงแก่ชีวิตเช่นนี้ กลับดูเหมือนจะไม่มีผลกระทบใดๆต่อเขาเลย

มันน่าขนลุกจริงๆ!

หลังจากที่หลินมั่วอุทานในใจ เขาก็เตะเข้าที่หน้าอกของอีกฝ่ายโดยตรง

ได้ยินเพียงเสียงเเกร็ก กระดูกซี่โครงตรงหน้าอกของร่างในเสื้อคลุมยาว ก็แหลกละเอียดจากการถูกเตะ

หลินมั่วอาศัยเเรงจากการโจมตีนี้ ออกแรงที่แขนอีกครั้ง

คราวนี้ดาบไท่อาก็ถูกดึงจากร่างของอีกฝ่ายได้สำเร็จ

เพียงเเต่ในระหว่างกระบวนการนี้ ปลายแหลมของคทายาวก็ยังคงทิ้งรอยเลือดตื้นๆไว้บนใบหน้าของหลินมั่ว

ส่วนร่างในเสื้อคลุมยาวก็ถูกกระแทกกระเด็นไปไกลมาก

ร่างที่บอบช้ำกลิ้งไปหลายตลบ ก่อนจะกระแทกต้นไม้ใหญ่หักไปหลายต้นแล้วจึงหยุดนิ่ง

บนพื้นดินปรากฏรอยลากยาวเหยียด

จากร่องรอยนี้เห็นได้ว่า เท้าของหลินมั่วออกแรงไม่น้อยเลยทีเดียว

แต่ถึงกระนั้น

ร่างในเสื้อคลุมยาวก็ยังคงคลานลุกขึ้นมาอย่างเเข็งทื่อ

เสียงกระดูกที่ดังกรอบแกรบ ราวกับซากศพไม่มีผิด

เมื่อเห็นดังนั้นหลินมั่วก็ขมวดคิ้วเเน่นยิ่งขึ้น

คนเช่นนี้ราวกับมีชีวิตอมตะ

คนผู้นี้เป็นศพงั้นหรือ

และเมื่อสายตาของเขาเหลือบไปเห็นรอยเลือดสีม่วงคล้ำจนเกือบดำบนคมดาบ ดวงตาก็อดไม่ได้ที่จะหดเล็กลง

หากเป็นเลือดของคนเป็น สีสันย่อมไม่มีทางเป็นเช่นนี้

ทั่วร่างราวกับโคลนเหลว ไหลลงไปกองกับพื้นอย่างหมดสภาพ

ในขณะนี้ ร่างในเสื้อคลุมยาวได้สูญเสียความสามาถในการเคลื่อนไหวไปอย่างสิ้นเชิง

การต่อสู้ดูเหมือนจะยืดเยื้อ แต่ทุกการปะทะกลับรวดเร็วราวสายฟ้า

รอจนกระทั่งหลินมั่วจัดการร่างในเสื้อคลุมยาวได้เรียบร้อยเเล้ว

เสวี่ยเหลียนกับปีศาจเฒ่าก็มาถึงที่เกิดเหตุ

“หลินมั่วคุณไม่เป็นไรใช่ไหม”

ทันทีที่พบหน้า เสวี่ยเหลียนก็เห็นรอยเลือดบนใบหน้าของหลินมั่ว จึงถามด้วยความเป็นห่วง

หลินมั่วปัดมือเช็ดคราบเลือดออก แสดงว่าไม่เป็นไร

“ประมาทไปหน่อย โดนเล่นงานเข้า ไม่เป็นอะไร!”

เมื่อมองตามทิศทางที่เขาชี้ ทั้งสองก็พบศพของร่างในเสื้อคลุม

เเละเมื่อปีศาจเฒ่าเปิดหมวกของอีกฝ่ายออก ก็อดอุทานไม่ได้

“นี่ไม่ใช่ผู้อาวุโสสูงสุดของสำนักวารีหรอกหรือ”

เมื่อหลินมั่วเห็นใบหน้าที่เเท้จริงของอีกฝ่าย ก็พลันนึกขึ้นมาได้ว่าทำไมถึงรู้สึกคุ้นเคยกับคทายาว

เขากับชายชราผู้นี้เคยเจอกันมาก่อน หนำซ้ำยังเคยต่อสู้กัน